Τους μήνες πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, όταν ο Βλαντίμιρ Πούτιν έστελνε χιλιάδες στρατιώτες και βαρύ οπλισμό στα σύνορα, οι περισσότεροι πίστευαν ότι οι Ρώσοι θα κάνουν περίπατο στη γειτονική τους χώρα.
Η διαφορά δυνάμεων και ποιότητας εξοπλισμού των δύο πλευρών δεν άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας στους Ουκρανούς.
Ομως, τα αστραφτερά όπλα των Ρώσων και η αριθμητική υπεροχή δεν αρκούν, όπως αποδείχθηκε στο πεδίο των μαχών, για να εξασφαλίσουν μία γρήγορη και εύκολη νίκη, επισημαίνει στους Times ο Φίλιπς Ο’Μπράιεν, καθηγητής Στρατηγικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Σεντ Αντριους. Αυτό που είναι εξίσου σημαντικό είναι ο τομέας υποστήριξης της στρατιωτικής επιχείρησης: επιμελητεία, προμήθειες καυσίμων και τροφίμων και συντήρηση οπλισμού (logistics στα αγγλικά).
«Είναι η βαρετή υποστηρικτική δουλειά», σημειώνει ο Ο’Μπράιεν.
Πριν την εισβολή, όλοι μιλούσαν για την τρομακτική ισχύ του ρωσικού στρατού. Κανείς όμως, δεν έδινε σημασία σε αυτό το κομμάτι της επιχείρησης. «Από αυτή την οπτική γωνία, των logistics, η ρωσική πολεμική μηχανή, κάθε άλλο παρά ανίκητη έδειχνε. Για λόγους δόγματος, εξοπλισμού και εμπειρίας, η Ρωσία δεν ήταν καθόλου υπερδύναμη σε αυτόν τον τομέα. Από την εποχή της σοβιετικής εισβολής στο Αφγανιστάν, η Ρωσία είχε αναπτύξει ένα σύστημα υποστήριξης που ήταν κάθετο και μη ευέλικτο και το οποίο στο παρελθόν είχε επιδείξει ελάχιστο περιθώριο καινοτομίας», σύμφωνα με τον ίδιο.
Μπορεί οι Ρώσοι να είχαν ξοδέψει τεράστια ποσά για να εξοπλίσουν τις ένοπλες δυνάμεις τους με τα τελευταία όπλα, είχαν όμως αμελήσει για την αναβάθμιση του υποστηρικτικού τους υλικού. Τα φορτηγά για παράδειγμα, τα οποία μεταφέρουν προμήθειες, όπλα, τρόφιμα και καύσιμα στον στρατό, είναι παλιά και στερούνται σωστής συντήρησης. Ας μην ξεχνάμε, συνεχίζει ο Ο’Μπράιεν, ότι ο ρωσικός στρατός είχε να πολεμήσει από τον Ψυχρό Πόλεμο και ουσιαστικά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο.
Για όλους αυτούς τους λόγους, οι Ρώσοι έπρεπε να τελειώσουν τον πόλεμο μέσα σε λίγες ημέρες, αλλιώς το σύστημά τους θα δεχόταν τρομερή πίεση. Από ό,τι φάνηκε στην πορεία, πίστευαν ότι θα έπαιρναν το Κίεβο και τις μεγάλες πόλεις μέσα σε λίγες ημέρες, χωρίς να συναντήσουν ιδιαίτερη αντίσταση για αυτό και εμφανίστηκαν απροετοίμαστοι.
Αυτό που αντιμετώπισαν στην πραγματικότητα όμως, ήταν ένας καλά προετοιμασμένος και καλά εκπαιδευμένος ουκρανικός στρατός με ισχυρό κίνητρο, που διέλυσε γρήγορα τα αρχικά σχέδια των Ρώσων. Οι Ουκρανοί κατέστρεψαν δεκάδες ρωσικά φορτηγά με καύσιμα και άλλες προμήθειες, χωρίς τα οποία ο ρωσικός στρατός δεν μπορεί να μετακινηθεί.
Το τρανότερο παράδειγμα του λανθασμένου σχεδιασμού των Ρώσων είναι η περιβόητη φάλαγγα των 65 χιλιομέτρων, που ακινητοποιήθηκε επί ημέρες στον δρόμο για το Κίεβο από τη Λευκορωσία, χωρίς καύσιμα και πιθανώς πλέον χωρίς τρόφιμα, όπου βρίσκονται και πολλά φορτηγά γεμάτα όπλα. Η πομπή που αρχικά σκόρπισε τον τρόμο στους Ουκρανούς λόγω του μεγέθους της, όταν δημοσιεύθηκαν οι πρώτες δορυφορικές φωτογραφίες, ακινητοποιήθηκε πολύ εύκολα έπειτα από λίγα χτυπήματα των Ουκρανών.
Για να αρχίσει πάλι να κινείται η τεράστια αυτή αυτοκινητοπομπή, σημειώνει ο Ο’Μπράιεν, χρειάζεται μία μεγάλη υποστηρικτική επιχείρηση, που θα της προμηθεύσει τα απαραίτητα, κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο.
Αντίστοιχες καταστάσεις εντοπίζονται σε όλο το μέτωπο των ρωσικών δυνάμεων, όπως δείχνουν και τα γεγονότα: Είναι απίστευτο, λέει ο βρετανός καθηγητής, αλλά η εμπροσθοφυλακή των Ρώσων και οι περισσότερες ρωσικές δυνάμεις σχεδόν δεν έχουν κερδίσει έδαφος εδώ και μία εβδομάδα.
Οι φωτογραφίες δείχνουν παλιά και ακατάλληλα για πόλεμο οχήματα που αναγκάζονται να στείλουν οι Ρώσοι στην Ουκρανία για να αντιμετωπίσουν τις απρόσμενα μεγάλες απώλειές τους, ενώ έχουν κινητοποιήσει δυνάμεις τους από την Απω Ανατολή, που και πολλές ημέρες χρειάζονται για να φτάσουν στην Ουκρανία και διαθέτουν παλιό εξοπλισμό.
Οι Ουκρανοί, που ενισχύονται αδιάκοπα με νατοϊκό εξοπλισμό και αντιαρματικούς πυραύλους, βρίσκουν έτσι χρόνο να προετοιμάσουν ακόμα καλύτερα την άμυνά τους. Ο δικός τους δρόμος για τη νίκη είναι ένας, σημειώνει ο Ο’Μπράιεν: Να χτυπήσουν όλα τα ρωσικά φορτηγά που βλέπουν. Ετσι, ο ρωσικός στρατός θα ακινητοποιηθεί.
Για μία ακόμα φορά, προσθέτει, ο τομέας υποστήριξης μπορεί να αποφασίσει την έκβαση του πολέμου.