Η αμερικανική εφημερίδα Washington Post έγραψε ότι το βρετανικό Παλάτι διασυνδέεται με το δουλεμπόριο μαύρων στην Αμερική – αυτό, σημείωσε, το αποδεικνύουν «οι μαυρισμένες σελίδες των αρχείων του υπογείου της Βρετανικής Βιβλιοθήκης» τις οποίες έχουν αναδιφήσει οι ιστορικοί. Οντως,ο Νίκολας Ράντμπερν του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ βρήκε ένα σχέδιο με το στέμμα πάνω από τα γράμματα S και C, τα οποία αφορούν την εταιρεία εμπορίας σκλάβων South Sea Company.
Βρήκε και ένα κείμενο που εξηγεί ότι από το σωτήριον έτος 1715 και έπειτα το σύμπλεγμα του Στέμματος με τα δύο γράμματα του αγγλικού αλφαβήτου ήταν υποχρεωτικό να εμφανίζεται στα σώματα των υπό πώληση μαύρων. Αυτοί ήταν προδιαγεγραμμένο να πουληθούν στις «Ισπανικές Δυτικές Ινδίες» βάσει συμβολαίου υπογεγραμμένου από τα δύο παλάτια (βασίλισσα Αννα στο Νησί και βασιλιάς Φίλιππος Ε’ στην Ισπανία).
Η South Sea Company είχε το μονοπώλιο στο εμπόριο σκλάβων από την Αφρική στην «ισπανική Αμερική», είπε ο Ράντμπερν, όμως το εντυπωσιακότερο στοιχείο είναι το μαρκάρισμα με πυρωμένο σίδερο των σωμάτων των σκλάβων. «Φρικτή πρακτική μεν, διαδεδομένη δε κατά την εποχή του διατλαντικού δουλεμπορίου». Τέτοια εμπορικά σήματα πάνω σε σώματα δημιουργούσαν αξιώσεις ιδιοκτησίας, ήταν μέσο αναγνώρισης, διευκόλυναν τη λογιστική και τις πωλήσεις. «Το στέμμα, πάντως, της στάμπας συνδέει το Παλάτι με το δουλεμπόριο».
Η Washington Post ζήτησε και πήρε την ειδική άδεια της Βρετανικής Βιβλιοθήκης για να δημοσιεύσει τα σχετικά έγγραφα που πιστοποιούν το αληθές του ρεπορτάζ της. Εστειλε και την ερώτησή της στο σημερινό Μπάκιγχαμ, του Καρόλου Γ’, και έλαβε την εξής απάντηση: «Το θέμα αυτό η Αυτού Μεγαλειότης το λαμβάνει βαθιά σοβαρά υπ’ όψιν της». Ο βρετανός βασιλιάς, σχολίασαν οι Αμερικανοί, δεν ζήτησε συγγνώμη για τον ρόλο των προκατόχων του όσον αφορά το δουλεμπόριο, σε αντίθεση με τον ολλανδό βασιλιά Βίλεμ-Αλεξάντερ.
Ο Κάρολος έχει εκφράσει «την προσωπική θλίψη του για τα βάσανα τόσων πολλών», ενώ υποστηρίζει και την έρευνα για το θέμα. Εξάλλου, σε αδρές γραμμές, η ιστορία αυτή είναι γνωστή: επί τρεις αιώνες οι βρετανοί βασιλείς επέβλεπαν την εμπορική επιχείρηση εκμετάλλευσης ανθρώπων με στυγνό τρόπο, μετατρέποντάς τους σε δούλους και μεταφέροντάς τους στην Αμερική για τα περαιτέρω. Φυσικά, χιλιάδες από αυτούς τους Αφρικανούς πέθαιναν στο ταξίδι.
Τα νεότερα στοιχεία που προκύπτουν αφορούν τα άμεσα οφέλη του βρετανικού θρόνου από το δουλεμπόριο, μετρητά, μεταβιβάσεις μετοχών κ.λπ., από εταιρίες αναμεμειγμένες στο κόλπο. Με τέτοια λεφτά χτίστηκαν παλάτια και κάστρα στο Νησί. Μάλιστα, μια φοιτήτρια, η Καμίλα ντε Κένιγνγκ, που το βρετανικό Παλάτι τής επέτρεψε την έρευνα στα βασιλικά αρχεία, λέει ότι βρήκε έγγραφα που δείχνουν πως «οι βασιλιάδες και οι βασίλισσες δεν ήταν απλώς διακοσμητικά πρόσωπα» στο δουλεμπόριο.
Η φοιτήτρια εξέτασε την προσωπική αλληλογραφία της βασίλισσας Αννας και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η διπλωματία της, με την Ισπανία κυρίως, ήταν «επιδέξια και κρίσιμης σημασίας» για το δουλεμπόριο. «Το συμβόλαιο δεν παραχωρήθηκε στον βρετανικό λαό, ούτε στη South Sea Company, αλλά στην ίδια τη βασίλισσα Αννα ως ανταπόδοση των ειρηνευτικών πρωτοβουλιών της». Κατόπιν, «η Αννα ανέθεσε τη σύμβαση στη South Sea Company, διατήρησε όμως για τον εαυτό της ένα μικρό κομμάτι της εταιρείας και έλαβε και ένα αφορολόγητο πλοίο 500 τόνων για γενικό εμπόριο στην ισπανική Αμερική».
Καμία από τις σιδερένιες στάμπες της εποχής της δουλείας, οι οποίες εκτίθενται στο Διεθνές Μουσείο Σκλαβιάς του Λίβερπουλ, δεν φέρει βασιλικά αρχικά, σύμβολα ή μοτίβα. Ο Ράντμπερν λέει ότι το συγκεκριμένο «σταμπάρισμα» το έκαναν σε μαύρους που κατέληγαν στην Τζαμάικα και στα Μπαρμπάντος. Το δημοσίευμα της Post απέκλεισε την πιθανότητα το στέμμα της στάμπας να αφορά το ισπανικό βασίλειο: «Οι κορώνες του ισπανικού εμβλήματος είχαν καμάρες, όπως περίπου απεικονίζονται και στον σημερινό βασιλικό θυρεό της Ισπανίας».