Η Βουλή των Λόρδων είναι το τελευταίο κατάλοιπο της φεουδαρχικής κληρονομιάς στη Βρετανία, δηλαδή ένας αντιδημοκρατικός αναχρονισμός. Περιλαμβάνεται μεν στις γραφικές παραδόσεις της Νήσου, στη σύγχρονη εποχή όμως γίνεται πραγματικό βαρίδι για το σύστημα. Οι Εργατικοί, οι οποίοι έχουν μείνει κάμποσο μακριά από τους θώκους της εξουσίας, αντελήφθησαν ότι συνιστά εκμεταλλεύσιμη υπόθεση, έτσι υπόσχονται ότι θα «κάνουν την επανάσταση» μόλις αναλάβαν εκ νέου τα ηνία στο Νησί.
Ως εξαγγελία, η κατάργηση της Βουλής των Λόδων είναι θελκτική για τα λαϊκά στρώματα, και πιθανότατα θα αποδώσει καρπούς στις κάλπες. Επί μακρόν το θέμα είχε απασχολήσει το κόμμα, όμως την περασμένη Δευτέρα ο αρχηγός των Εργατικών, ο Κιρ Στάρμερ, οριστικοποίησε την… κατεδαφιστική θέση των Εργατικών με νέες δηλώσεις του. Σημειωτέον, δε, ότι όντως είναι πολύ πιθανό να κερδίσουν τις εκλογές οι Εργατικοί ύστερα από τις τραγικές κυβερνήσεις των Τόρις από την εποχή της Τερέζα Μέι και μέχρι σήμερα.
«Δεν μπορεί κανείς να υπερασπιστεί τη Βουλή των Λόρδων» είπε ο Στάρμερ στο BBC. «Μια ματιά αρκεί να της ρίξει κάποιος, και θα πειστεί ότι δεν πρέπει να διατηρηθεί. Θέλουμε λοιπόν να την καταργήσουμε και να την αντικαταστήσουμε με ένα Σώμα αιρετών στο οποίο θα εκπροσωπούνται όλες οι περιφέρειες και όλα τα έθνη που απαρτίζουν τη Μεγάλη Βρετανία». Η θέση των Εργατικών για τη Βουλή των Λόρδων περιλαμβάνεται σε πόνημα 155 σελίδων που αποβλέπει σε συνταγματικές αλλαγές.
Πέρα από την κατάργηση της Βουλής των Λόρδων, οι Εργατικοί φιλοδοξούν να δώσουν περισσότερες εξουσίες στη Σκωτία και στην Ουαλία, καθώς και στην Αυτοδιοίκηση. Δεδομένου ότι απέκλεισε το ενδεχόμενο να επιστρέψει στην Ευρωπαϊκή Ενωση η Βρετανία υπό τη διοίκηση των Εργατικών, ο Στάρμερ αποσαφήνισε ότι οι σχεδιαζόμενες αλλαγές «θα γίνουν ώστε να λειτουργήσει το Brexit, όχι για να αναιρεθεί». Για την επιλογή αυτήν υπάρχει εξήγηση: τυχόν κίνηση επιστροφής στο κλαμπ των Βρυξελλών θα στοίχιζε πολλές λαϊκές ψήφους στους Εργατικούς.
Κατά το παρελθόν ο Τόνι Μπλερ, ο ηγέτης των Νέων Εργατικών, είχε επιχειρήσει αλλοίωση του θεσμού της Βουλής των Λόρδων και μετατροπή του Σώματος σε κάποιο είδος Γερουσίας, αφού ως κυβέρνηση είχε μειώσει τα κληρονομικώ δικαίω μέλη της και είχε διορίσει πρόσωπα με συνεισφορά στην κοινωνική ζωή. Σήμερα η Βουλή των Λόρδων αριθμεί περίπου 800 μέλη και λειτουργεί ως ελεγκτικός μηχανισμός της νομοθετικής δραστηριότητας της κανονικής Βουλής (της λεγόμενης «των Κοινοτήτων»).
Ορισμένα στελέχη των Τόρις, όπως ο Σάιμον Κλαρκ, τοποθετήθηκαν αρνητικότατα απέναντι στα σχέδια των Εργατικών. Ο Κλαρκ είπε ότι η πρόθεση κατάργησης της Βουλής των Λόρδων είναι βλακώδης, επειδή κατ’ αυτόν τον τρόπο, με την ίδρυση νέου Σώματος αιρετών δηλαδή, θα αποδυναμωθεί η Βουλή των Κοινοτήτων («θα υπονομευτεί η πρωτοκαθεδρία της») και θα περιπέσει το πολίτευμα σε κατάσταση παράλυσης («όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ»).
Η Corriere della Sera σχολίασε τις προθέσεις των Εργατικών ως εξής: «Ξεκινούν μία εύκολη προεκλογική εκστρατεία, η οποία δεν τους κοστίζει και τίποτε. Ωστόσο, η κατάργηση της Βουλής των Λόρδων σίγουρα δεν είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων του λαού».