«Φρένο» στην αλόγιστη χρήση των αυτοκινήτων στη γερμανική πρωτεύουσα θέλει να βάλει ο δήμαρχος του Βερολίνου, στο πλαίσιο ευρύτερης προσπάθειας που γίνεται στην Ευρώπη για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Ο Μίκαελ Μίλερ, ακολουθώντας το παράδειγμα της Βιέννης, προχωράει σε σημαντικές μειώσεις στις τιμές των εισιτηρίων των μέσων μαζικής μεταφοράς.
Συγκεκριμένα, το ετήσιο εισιτήριο για όλα μαζί τα μέσα θα κοστίζει πλέον 365 ευρώ τον χρόνο, δηλαδή μόλις 1 ευρώ την μέρα. Μέχρι στιγμής το κόστος ήταν 761 ευρώ.
Το μοντέλο της Βιέννης
Τον Μάιο του 2012 αποφασίστηκε στη Βιέννη η μείωση της τιμής του ετήσιου εισιτηρίου από τα 449 ευρώ στα 365 ευρώ. Αποτέλεσμα: η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς στην αυστριακή πρωτεύουσα αυξήθηκε κατά 38%. Επτά χρόνια μετά, 822.000 άνθρωποι, σχεδόν ο μισός πληθυσμός της πόλης, έχουν πλέον ετήσιο εισιτήριο για τα λεωφορεία και το μετρό.
Αρκετές γερμανικές πόλεις όπως η Βόννη και η Ρέτλινγκεν έχουν ήδη θέσει σε εφαρμογή το «μοντέλο της Βιέννης», ενώ η Εσση, το Χέρνεμπεργκ και το Μάνχαϊμ θα λάβουν επίσης χρηματοδότηση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για να εξετάσουν την πιθανότητα εφαρμογής του μοντέλου.
Το Μόναχο εξετάζει επίσης τρόπους χρηματοδότησης ενός ετήσιου εισιτηρίου αξίας 365 ευρώ. Αλλωστε ο πρόεδρος της Βαυαρίας Μάρκους Ζέντερ είχε δεσμευτεί για τη μείωση των τιμών στην προεκλογική του καμπάνια.
Προκλήσεις
Πολλές δημοτικές αρχές διαπιστώνουν ότι η μείωση των τιμών των εισιτηρίων έρχεται με αρκετές νέες προκλήσεις. Μπορεί να αυξάνεται ο αριθμός των επιβατών που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ωστόσο αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αγοραστούν μεγαλύτερα τρένα, να αυξηθούν τα δρομολόγια και άρα τα κόστη λειτουργίας.
Στη Βόννη έχουν αγοραστεί μόλις τα 5.258 από τα 17.000 διαθέσιμα εισιτήρια των 365 ευρώ από την έναρξη της διετούς δοκιμαστικής περιόδου. Σε μια μικρή πόλη, όπως αυτή, το ετήσιο κόστος εφαρμογής του μοντέλου της Βιέννης αναμένεται να ανέλθει σε περίπου 23 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με την εφημερίδα Tagesspiege. Το αντίστοιχο κόστος εφαρμογής του μοντέλου στο Βερολίνο ανέρχεται στα 100 εκατομμύρια.
Αυτό που μένει να φανεί είναι εάν σε μια χώρα της οποίας η οικονομία είναι παραδοσιακά συνδεδεμένη με την αυτοκινητοβιομηχανία, οι πολίτες θα αποχωριστούν τα αγαπημένα τους αυτοκίνητα για τους συρμούς του μετρό.