Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έκανε το ακόλουθο σχόλιο για τα όσα συμφωνήθηκαν τη Δευτέρα στο Eurogroup, εντοπίζοντας τις ουσιαστικές διαφορές του τότε με το τώρα:
«Στις 20 Φεβρουαρίου 2017 επαναλαμβάνεται ουσιαστικά αυτό που έγινε στο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Οπως το 2015 έτσι και τώρα συμφωνήθηκε απλώς η παράταση της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης. Χωρίς να υπάρχει καμία οριστική συμφωνία για το τρέχον πρόγραμμα που λήγει τον Ιούλιο του 2018 και τις επόμενες εκταμιεύσεις. Χωρίς, πολύ περισσότερο, να υπάρχει συμφωνία για το τι θα γίνει μετά τον Ιούλιο του 2018. Χωρίς να υπάρχει καμία δέσμευση των εταίρων για παρεμβάσεις στο δημόσιο χρέος, πέραν των ασήμαντων «βραχυπρόθεσμων» μέτρων που ανακοινώθηκαν στις 6.12.2016. Χωρίς να υπάρχει οτιδήποτε ως προς τη συμμετοχή της Ελλάδας στο QE της ΕΚΤ. Χωρίς να έχει λήξει η εκκρεμότητα ως προς τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο τρέχον πρόγραμμα.
Συμφωνήθηκε συνεπώς η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου να βρεθεί και πάλι η χώρα ένα βήμα πριν από πιστωτικό γεγονός, πριν από τη μεγάλη λήξη ομολόγων του Ιουλίου, που και αυτό μπορεί να αποφευχθεί τεχνικά με την κατάχρηση των κεφαλαίων του κοινού ταμείου ΝΠΔΔ που διαχειρίζεται η ΤτΕ. Στην περίπτωση αυτή η «διαπραγμάτευση» θα παραταθεί για μερικούς μήνες ακόμη περιμένοντας, υποτίθεται, την επόμενη γερμανική κυβέρνηση. Συμφωνήθηκε, με άλλα λόγια, η παράταση της εκκρεμότητας έως ότου διαμορφωθούν και πάλι δραματικά διλήμματα.
Δεν υπάρχει συμφωνία που να πρέπει να εγκριθεί από τη Βουλή, όπως συνέβη και με τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου 2015. Συμφωνήθηκε επί της αρχής ότι θα δοθεί έμφαση στα διαρθρωτικού χαρακτήρα μέτρα πρωτίστως φορολογικά (μείωση αφορολόγητου) και ασφαλιστικά (μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης). Δεν συμφωνήθηκαν όμως συγκεκριμένα «ενοχλητικά» μέτρα. Ολα παραπέμπονται στη συνέχεια της διαπραγμάτευσης με την τρόικα (θεσμούς ) που πρέπει να καταλήξει σε μια τεχνική συμφωνία (staff level agreement ), ώστε στη συνέχεια το Eurogroup να λάβει «πολιτικού» χαρακτήρα αποφάσεις για το τι θα γίνει από το δεύτερο εξάμηνο του 2018 και μετά και για άγνωστο, προς το παρόν, διάστημα.
Η διευθέτηση της 20ής Φεβρουαρίου 2017, κατά τρόπο που θυμίζει έντονα τη διευθέτηση της 20ής Φεβρουαρίου 2015, επιτρέπει στην κυβέρνηση να κυκλοφορεί non paper λέγοντας ότι δεν θα υπάρξουν επιπλέον μέτρα λιτότητας ούτε ενός ευρώ, ότι απλώς θα αλλάξει από το 2019 (!) το μείγμα πολιτικής (προφανώς η σχέση αύξησης εσόδων και περιορισμού δαπανών), ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφωνεί να εξαιρεθεί από τον υπολογισμό του πρωτογενούς πλεονάσματος ένα πακέτο μέτρων 3 δις που θα στηρίξει η Παγκόσμια Τράπεζα για τον περιορισμό της ανεργίας. Για όλα αυτά ρωτήθηκαν στη συνέντευξη Τύπου οι κύριοι Ντάισελμπλουμ και Μοσκοβισί και είπα με κομψότητα πράγματα τελείως διαφορετικά από τα όσα περιέλαβε η κυβέρνηση στο non paper. Ο Πρόεδρος του Eurogroup είπε ότι ως υπουργός οικονομικών δεν μπορεί να αποκλείσει νέα μέτρα λιτότητας. Επανέλαβε δε πάμπολλες φορές ότι τώρα η έμφαση δίδεται στις διαρθρωτικές αλλαγές, από τις οποίες όμως αναμένεται δημοσιονομικό αποτέλεσμα καθώς μιλάμε για διαρθρωτικές αλλαγές όπως το χαμηλότερο αφορολόγητο και η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης. Ο δε γάλλος Επίτροπος είπε απλώς ότι η Επιτροπή εξετάζει ποιος είναι ο πιο πρόσφορος τρόπος να ενισχυθούν οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης».
Με το τρόπο αυτό οι Ευρωπαίοι εταίροι μπορούν να αφήσουν την Ελλάδα, ως πραγματική οικονομικά και ως κοινωνία, να σέρνεται ακόμη επί μήνες και να ασχοληθούν με τις κρίσιμες εκλογικές διαδικασίες στην Ολλανδία και τη Γαλλία. Η διευθέτηση όμως αυτή δύσκολα θα φτάσει έως τις γερμανικές εκλογές του Φθινοπώρου. Αυτό θα καταστήσει τα διλήμματα του καλοκαιριού ακόμη πιο πιεστικά. Καλοκαίρι ήταν και το 2015».