Δύσκολοι καιροί για μπακούρια. Πέρα από το κοινωνικό στίγμα μιας σόλο δημόσιας παρουσίας, τώρα οι εργένηδες και οι εργένισσες της Βαρκελώνης βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν ιδιότυπο «ρατσισμό» στα αγαπημένα τους εστιατόρια. Οι λόγοι, φυσικά, δεν είναι καθόλου κοινωνικοί – είναι καθαρά εμπορικοί.
Οι ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες στην Ισπανία που θέλουν να δειπνήσουν μόνοι τους σε εστιατόρια, έχουν παρατηρήσει κατά καιρούς μια ψυχρή υποδοχή από τους σερβιτόρους, οι οποίοι τους κατευθύνουν σε τραπέζια στα πιο ζοφερά σημεία των καταλυμάτων τους, αναφέρει ρεπορτάζ των Times του Λονδίνου.
Η μη-ισπανική συμπεριφορά του μοναχικού δείπνου, κρύβεται έτσι καλύτερα από τους υπόλοιπους θαμώνες. Αλλά τώρα οι εστιάτορες στη Βαρκελώνη έχουν αρχίσει να απαγορεύουν εντελώς τα σόλο γεύματα, με το επιχείρημα ότι είναι κακό για τις επιχειρήσεις, όταν ένα τραπέζι μπορεί να σερβίρει μια πολυμελή ομάδα τουριστών, αντί για ένα άτομο.
Οι ντόπιοι που θέλουν να απολαύσουν το γεύμα τους μόνοι τους στις βεράντες των εστιατορίων, οι οποίες έχουν πολύ τσουχτερές τιμές την άνοιξη και το καλοκαίρι, είναι εξοργισμένοι που τους απομακρύνουν. Η πρακτική έχει γίνει ιδιαίτερα διαδεδομένη στα εστιατόρια στο κέντρο της Βαρκελώνης — στο Καρέρ ντε Μπλάι, έναν δρόμο γνωστό για τα τάπας μπαρ του, και στην περιοχή Εϊξάμπλ.
Οι καταγγελίες για τις απαγορεύσεις έχουν κυκλοφορήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και έχουν γίνει πλέον θέμα στον ισπανικό Τύπο. «Στην πρώτη βεράντα όπου πήρα ένα τραπέζι, ένας σερβιτόρος έφτασε γρήγορα και μου είπε ότι ήταν κρατημένο. Δεν ήταν. Μόλις σηκώθηκα, μια ομάδα αλλοδαπών που ήταν πίσω μου κάθισαν», λέει στην εφημερίδα El País ένας επίδοξος θαμώνας.
Ο άτυχος πελάτης δήλωε ότι ένα δεύτερο εστιατόριο του είπε ότι θα είχε μόνο 20 λεπτά στη διάθεσή του για φαγητό, και ένα τρίτο ότι η βεράντα ήταν μόνο για παρέες. Επέστρεψε σπίτι χωρίς να απολαύσει το δείπνο του. Μια άλλη πελάτισσα είπε ότι ακόμη και το μπαρ της περιοχής της, όπου συχνάζει, είχε αρνηθεί τη συνήθειά της. «Τους τελευταίους μήνες με απομάκρυναν από τη βεράντα πολλές φορές επειδή ήμουν μόνη, ακόμα κι όταν υπήρχε ελεύθερο τραπέζι», αποκαλύπτει.
«Την τελευταία φορά αναστατώθηκα πολύ και τους είπα ότι αν ήταν θέμα χρημάτων, ήμουν πρόθυμη να παίξω το παιχνίδι τους – ότι αν επρόκειτο να πάμε στον αδηφάγο καπιταλισμό, πείτε μου πόσο είναι το ελάχιστο που έπρεπε να πληρώσω για να μπορέσω να κάτσω στη βεράντα και να δειπνήσω. Μου είπαν ότι δεν ήταν αυτός ο λόγος, απλά δεν επιτρέπεται να κάτσω μόνη μου», συμπληρώνει.
Ενα από τα καφέ της πόλης έχει δημιουργήσει σύστημα εισιτηρίων για πελάτες που θέλουν να καθίσουν στη βεράντα του. Στη Βαρκελώνη, όπου ο μαζικός τουρισμός είναι ένα καυτό ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης, οι ντόπιοι είναι εξίσου θυμωμένοι που δεν μπορούν να πιουν ένα ποτό πριν από το δείπνο, ή το μεσημεριανό γεύμα, στα τραπέζια της βεράντας, λόγω της εισαγωγής ξένων ωρών φαγητού.
Οι αγγλοσάξονες τουρίστες παίρνουν παραδοσιακά το δείπνο τους νωρίτερα από τους κατοίκους του μεσογειακού νότου, οπότε οι πελάτες που εμφανίζονται για να πιουν ένα ποτό το μεσημέρι, ή πριν από τις 8 μ.μ., απορρίπτονται, καθώς τα τραπέζια χρησιμοποιούνται για μεσημεριανό γεύμα, ή για δείπνο αντίστοιχα.