Το καθώς πρέπει μάλλινο σακάκι, που φορούσε η Τζουνγκ Εν-κιόνγκ στην πρώτη τηλεοπτική ενημέρωση για τον κορονοϊό που έκανε στις 20 Ιανουαρίου, εξαφανίστηκε προ πολλού καθώς σύντομα αντικαταστάθηκε από μια ταπεινή ιατρική ποδιά. Είναι προφανές, επίσης, ότι σταμάτησε να βάφει τα μαλλιά της, τα οποία μέρα με τη μέρα γίνονταν όλο και πιο γκρίζα. Οι ειδήσεις, εξάλλου, αναφέρουν ότι σπάνια κοιμόταν και αρνιόταν να φύγει από το γραφείο της.
Περί τα μέσα Φεβρουαρίου, ήταν πλέον (με οδυνηρό τρόπο) ξεκάθαρο ότι η διευθύντρια των Κέντρων Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων της Νότιας Κορέας είχε δεσμευτεί να προστατεύσει το κοινό από την πανδημία χωρίς να υπολογίζει την προσωπική της ευημερία.
Ανθρωποι, οι οποίοι δεν γνώριζαν καν το όνομά της τρεις εβδομάδες νωρίτερα, άρχισαν να δημοσιεύουν την ανησυχία τους για την υγεία της με αναρτήσεις στα social media. Και ο πρόεδρος της χώρας Μουν Τζε-ιν δήλωσε ότι ελπίζει πώς η Τζουνγκ Εν-κιόνγκ θα κατάφερνε να διατηρήσει τις δυνάμεις της.
Το μόνο πράγμα που κανείς δεν σκέφτηκε ότι θα έκανε, ήταν να σταματήσει.
Καθώς ο νέος κορονοϊός συνεχίζει να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, συμβαίνει κάτι πραγματικά αστείο. Οι ηγέτες, που μέχρι στιγμής έχουν διακριθεί κάτω από την πίεση των συνεπειών της πανδημίας, σπάνια είναι οι γεμάτοι αυτοπεποίθηση, τολμηροί, χαρισματικοί, παρορμητικοί πολιτικοί, που είχαν γοητεύσει τους ψηφοφόρους τους την περίοδο της εκλογής τους. Οι πραγματικοί ήρωες είναι, ελλείψει καλύτερου όρου, επιστήμονες καριέρας, γράφει ο Σαμ Γουόκερ στη Wall Street Journal.
Παράδειγμα πρώτης γραμμής είναι η δρ Τζουνγκ, μια όχι ιδιαίτερα ελκυστική πενηντάρα, γιατρός μέχρι πρότινος σε μια μικρή πόλη της Νότιας Κορέας, η οποία ανέλαβε την καθημερινή ενημέρωση του λαού, ενώ επίσης έχει πρωταρχικό ρόλο στη διαχείριση της έως σήμερα επιτυχημένης αντιμετώπισης της πανδημίας στη χώρα της.
Σε άλλες εποχές, πριν γίνει γνωστό το όνομά της σε εκατομμύρια κόσμου, παρατηρώντας τα γυαλιά της με τον λεπτό σκελετό και την έλλειψη εκφραστικότητας, σε συνδυασμό με το προσεκτικά οργανωμένο ντοσιέ, που κουβαλούσε πάντα μαζί της, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ορκισμένη γραφειοκράτης.
Ωστόσο ο τρόπος με τον οποίο απευθύνεται η δρ Τζουνγκ, στον λαό της Νότιας Κορέας, μιλώντας στα ίσια, με τεκμηριωμένες αναλύσεις και με στωική ηρεμία, έχει γίνει ένα ισχυρό και εμπνευσμένο «ναρκωτικό» για τους φοβισμένους συμπατριώτες της. Οταν ο πανικός κορυφώθηκε, η δρ Τζουνγκ δήλωσε κατηγορηματικά ότι ο ιός «δεν θα κυριεύσει την Κορέα», και οι άνθρωποι ενστικτωδώς την εμπιστεύτηκαν. Πίστεψαν ότι ήταν αλήθεια επειδή ήξεραν ότι εκείνη το πίστευε.
Στις 12 Μαρτίου, το «επιθετικό» κυβερνητικό πρόγραμμα ελέγχων για κορονοϊό, το οποίο εφαρμόστηκε στη Νότια Κορέα χωρίς κατά τα άλλα ένα σοβαρό lockdown, είχε ωθήσει τον αριθμό των νέων μολύνσεων κάτω από τον αριθμό των θεραπευμένων ατόμων. Και στις αναρτήσεις του κοινού στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η δρ Τζουνγκ χαρακτηριζόταν ως «πολεμίστρια» και «ηρωίδα».
Η δρ Τζουνγκ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου, που φωτίζει ένα θεμελιώδες θέμα. Σε μια κρίση, κανείς δεν ενδιαφέρεται για το πόσο μεγάλη είναι η προσωπικότητα κάποιου ηγέτη ή πόσο αποδιοργανωτικός μπορεί να είναι. Οι ηγέτες που θέλουμε είναι εκείνοι που εμφανίζονται καθημερινά και πάνω απ’ όλα δείχνουν ότι γνωρίζουν καλά τα πράγματα για τα οποία μιλάνε.
Σε μια αληθινή κρίση, όταν το επίπεδο της απειλής είναι τρομερό και τα δεδομένα και οι λύσεις ασαφείς, οι πολίτες δεν νοιάζονται για το αν κάποιος νομίζει ότι είναι ηγέτης ή αν φαίνεται κατάλληλος για τον ρόλο του ηγέτη. Θέλουν απλά να ανοίγουν την τηλεόρασή τους και να βλέπουν ότι ο υπεύθυνος είναι κάποιος έξυπνος άνθρωπος, που εργάζεται σκληρά, συγκεντρωμένος απόλυτα στο έργο του. Και περιμένουν από τους ηγέτες τους να δίνουν χωρίς να σκέφτονται τι θα πάρουν πίσω.
Η δρ Τζουνγκ δεν είναι η μόνη αξιωματούχος, που αξίζει τα εύσημα για την αντιμετώπιση της πανδημίας στη Νότια Κορέα. Ούτε ήταν πάντα επιτυχημένη στη δουλειά της. Το 2015, δέχτηκε, μαζί με άλλους, αυστηρές επιπλήξεις για τον τρόπο με τον οποίο το τμήμα της χειρίστηκε την έκρηξη της επιδημίας του MERS.
Αν και κανένα έθνος, ούτε το δικό της, δεν έχει βγει από την κρίση μέχρι στιγμής, μάλλον δεν πρόκειται να δούμε ποτέ την Τζουνγκ Εν-Κιόνγκ να γιορτάζει τα επινίκια. Δεν της αρέσει να μιλάει για τον εαυτό της, αποφεύγει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και αρνείται ευγενικά αιτήσεις για συνέντευξη.
Κατά τη διάρκεια μίας πρόσφατης ενημέρωσης, δέχτηκε μια σπάνια προσωπική ερώτηση. Ενας δημοσιογράφος τη ρώτησε πόση ώρα κοιμόταν τη νύχτα. Η απάντησή της; «Πάνω από μία ώρα», είπε, καθώς έφευγε.
Σας θυμίζει κάτι το στιλ της; Ο Σωτήρης Τσιόδρας είναι ο δικός μας ήρωας και πολεμιστής. Ας ευχηθούμε ότι, όταν έρθει και στη χώρα μας η ώρα της κορύφωσης της πανδημίας, όλα θα είναι απαλά όπως και η καθησυχαστική φωνή του.