Το… διεθνιστικό πρόβλημα του εθνικισμού είναι, γενικώς μιλώντας, δεδομένο και πασίγνωστο, αφού τα συμφέροντα των φορέων του αποκλίνουν όσον αφορά τα εθνικά συμφέροντα ενός εκάστου και τις ομολογημένες ή ανομολόγητες επιδιώξεις όλων τους. Φυσικά, υπερεθνικοί εθνικιστικοί «άξονες» έχουν δημιουργηθεί στην Ιστορία, με τον Αξονα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου γνωστότερο και… οδυνηρότερο.
Ωστόσο και τότε υπήρξαν εθνικιστές ηγέτες, όπως ο έλληνας δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, οι οποίοι αρνήθηκαν την ιδιότυπη «Διεθνή» του ναζιφασισμού – αν στην περίπτωση της Ελλάδας το ΟΧΙ προέκυψε λόγω της βρετανικής πατρονίας (παλάτι, βασιλεύς Γεώργιος Β’) ή λόγω των προκλήσεων του Μουσολίνι πολύ πριν από την 28η Οκτωβρίου 1940, αυτό είναι άλλης τάξης ζήτημα, ιστορικό, και οπωσδήποτε δεν σχετίζεται με το ρεπορτάζ που ακολουθεί.
Στην Ευρώπη σήμερα τα πράγματα είναι μπερδεμένα και για έναν επιπλέον λόγο, έγραψε το Politico: «Τα ακροδεξιά κόμματα των ευρωπαϊκών χωρών είναι διχασμένα λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία». Γιατί ασχολήθηκε ο ιστότοπος με τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς; Επειδή «εν όψει των ευρωεκλογών η γαλλίδα ακροδεξιά αρχηγός Μαρίν Λεπέν κάλεσε την ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι να συνεργαστούν και να σχηματίσουν δεξιά υπερομάδα, το δεύτερο μεγαλύτερο μπλοκ κομμάτων στην Ευρωβουλή».
Το Politico φρονεί ότι τα διάφορα εθνικιστικά κόμματα που κατεβαίνουν στις ευρωεκλογές εκπροσωπώντας ψηφοφόρους πολλών χωρών θα τα πάνε πολύ καλά και σε ψήφους και σε ποσοστά: «Η Ακροδεξιά προβλέπεται να έχει καλές επιδόσεις στις κάλπες της 6ης-9ης Ιουνίου, όμως είναι αμφίβολο πόσα και ποια κόμματά της θα μπορέσουν να συνεργαστούν, αφού είναι έντονα διχασμένα λόγω του Ουκρανικού».
Η Λεπέν, μιλώντας στο ιταλικό μέσο Corriere della Sera, είπε ότι ο καιρός ευνοεί ακροδεξιές συνεργασίες σε επίπεδο Ευρωβουλής: «Αυτή είναι η στιγμή να ενωθούμε. Αυτό, αν συμβεί, θα αποβεί πραγματικά χρήσιμο. Αν τα καταφέρουμε, θα γίνουμε η δεύτερη ομάδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Νομίζω ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τέτοια ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη».
Ο ιστότοπος θύμισε ότι η Μελόνι των Αδελφών της Ιταλίας, των κληρονόμων, υποτίθεται, του ιστορικού νεοφασιστικού κόμματος του Τζόρτζο Αλμιράντε, «φλερτάρεται και από την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ώστε να ενώσει τις δυνάμεις της με το κεντροδεξιό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα», και ως εκ τούτου «απάντησε ότι είναι ανοιχτή σε συνεργασία με οποιοδήποτε κόμμα της Δεξιάς». Προς το παρόν το κόμμα της Λεπέν συμμετέχει στην ομάδα Ταυτότητα και Δημοκρατία (ID), ενώ το κόμμα της Μελόνι συμμετέχει στην ομάδα Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR).
Η πρόταση της Λεπέν έγινε λίγες ημέρες αφ’ ότου η ομάδα ID απέβαλε από τις τάξεις της το γερμανικό εθνικιστικό κόμμα Εναλλακτική για τη Γερμανία. Στην ID βρήκε ευρωπαϊκή στέγη ένα άλλο ιταλικό κόμμα, συγκυβερνών μάλιστα, η ούλτρα αντιμεταναστευτική Λέγκα του γνωστού Ματέο Σαλβίνι. Τα ακροδεξιά κόμματα χωρίζονται σε τέσσερις ομάδες στο Ευρωκοινοβούλιο, και το ερώτημα είναι πώς θα διαμορφωθεί το τοπίο μετά τις εφετινές ευρωεκλογές. «Αν ενωθούν όλα, κάτι που φαίνεται ακόμα απίθανο, ίσως καταστούν η Νο 2 δύναμη στο Σώμα».
Τα τελευταία γκάλοπ δίνουν 68 θέσεις στην ID και 71 στο ECR, δηλαδή ένα σύνολο 139 ευρωβουλευτών στους 720. Η Εναλλακτική λέγεται ότι θα πάρει 17 έδρες και το ανεξάρτητο ουγγρικό κόμμα Fidesz έχει τώρα 12 ευρωβουλευτές. Συνολικά, γύρω στις 165 έδρες συγκεντρώνει η διαιρεμένη Ακροδεξιά. Το τοπίο πάντως είναι θολό. «Οι Τσέχοι και οι Ρουμάνοι του ECR δεν θέλουν να συνεργαστούν με τους εθνικιστές της Ουγγαρίας που συμπαθούν το Κρεμλίνο».
Η Λεπέν θεωρεί ότι η συνεργασία με τους ευρωβουλευτές της Μελόνι θα δημιουργήσει μία ομάδα αρκετά ικανή για να επηρεάσει την ατζέντα της Κομισιόν. Από τη άλλη μεριά, η Λεπέν, αν τα καταφέρει, θα αναδείξει το κόμμα της ως υποψήφιο κυβερνητικό στη Γαλλία καθώς ποθεί την πρωτιά στις εκλογές του 2027. «Συνεπώς η συνεργασία με τη Μελόνι θα είναι διπλή νίκη για τη Λεπέν». Είπε η Λεπέν στην Corriere: «Πιστεύω ότι αυτή και εγώ συμφωνούμε στα βασικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της ανάκτησης του ελέγχου των χωρών μας».
Την ίδια ημέρα και μέσω της ιταλικής ραδιοτηλεόρασης RAI η Μελόνι έσπευσε να απαντήσει στο κάλεσμα της Λεπέν λέγοντας ότι δεν έχει «κόκκινες γραμμές» όταν μιλάμε για πιθανές συμμαχίες με άλλες πολιτικές δυνάμεις εντός της Ευρωβουλής: «Ο κύριος στόχος μου είναι να οικοδομήσω εναλλακτική πλειοψηφία σε σχέση με αυτήν που κυβερνά τα τελευταία χρόνια. Κάποια κεντροδεξιά πλειοψηφία, η οποία θα στείλει την Αριστερά στην αντιπολίτευση. Για όλα τα άλλα θα δούμε»…