Η ιταλίδα πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι είναι έξαλλη με την ετήσια έκθεση της Κομισιόν για το κράτος δικαίου, η οποία εξέφρασε ανησυχίες περί απειλούμενης ελευθεροτυπίας στην Ιταλία γενικώς και ειδικότερα στη RAI. Η Μελόνι έχει κινηθεί νομικά εναντίον δημοσιογράφων, επικαλούμενη συκοφαντική δυσφήμιση, αδίκημα που και στην Ιταλία επισύρει φυλάκιση. Ο διορισμός εμπίστων της Μελόνι σε κορυφαίες θέσεις της κρατικής ραδιοτηλεόρασης δεν έγινε, βέβαια, στα κρυφά, ωστόσο οδήγησε σε αποχωρήσεις κορυφαίων δημοσιογράφων. Το ρεπορτάζ είναι του Politico.
Λόγω αυτής της έκθεσης η Μελόνι απέστειλε επιστολή διαμαρτυρίας προς την άρτι διορισθείσα εκ νέου στην προεδρική θέση της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, λέγοντας ότι οι επικρίσεις της έκθεσης οδήγησαν σε «ύπουλες επιθέσεις» από πλευράς δημοσιογράφων. Αυτό είναι το τελευταίο επεισόδιο στη σχέση των δύο κυριών, η οποία πάει από το κακό στο χειρότερο. Είχε προηγηθεί η αποχή της Μελόνι από την ψηφοφορία των ηγετών των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία αφορούσε την ανανέωση της εμπιστοσύνης τους στη Γερμανίδα όσον αφορά το Νο 1 πόστο του κλαμπ.
Νωρίτερα, στις διάφορες ζυμώσεις εν όψει εκείνης της ψηφοφορίας, η Φον ντερ Λάιεν ξόδεψε πολιτικό χρόνο για να οικοδομήσει δεσμούς με τη Μελόνι. Φαίνεται ότι οι δύο ευρωπαίες πολιτικοί τα είχαν βρει σε ορισμένα κεφαλαιώδη για την Ευρωπαϊκη Ενωση ζητήματα, όπως το Μεταναστευτικό, όμως ακολούθησε η προαναφερθείσα αποχή από το παιχνίδι που είχαν στήσει υπέρ της Γερμανίδας τόσο ο «κεντρώος» πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν όσο και ο «σοσιαλιστής» καγκελάριος της Γερμανίας Ολαφ Σολτς.
Το Politico έγραψε ότι για τη Μελόνι εκείνη η ψηφοφορία για τη Φον ντερ Λάιεν υπήρξε ένα σταυροδρόμι. Επρεπε να επιλέξει τι θα είναι η ίδια στο στερέωμα των Βρυξελλών. Μια μέτρια φωνή μέσα σε όλες τις υπόλοιπες ή ένα επιθετικό και ριζοσπαστικό αουτσάιντερ. Από το 2022, που κυβερνά στην Ιταλία, «συλλαμβάνει μετανάστες, ενώ έχει περιορίσει και τα αναπαραγωγικά δικαιώματα των ζευγαριών ομοφυλοφίλων». Επίσης «σε ευρωπαϊκό επίπεδο αντέκρουσε την ‘‘πράσινη ατζέντα’’ και τη συμπερίληψη του δικαιώματος στην άμβλωση στον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ».
Οι επικριτές της Μελόνι, κεντρώοι και κεντροαριστεροί, συνέχισε ο ιστότοπος, θεωρούν το σίριαλ της έντασης στη σχέση των Μελόνι και Φον ντερ Λάιεν απόδειξη της περιθωριοποίησης της Ιταλίδας εντός της ΕΕ. Οι επίγονοι του μακαρίτη Μπερλουσκόνι, όμως, στο κόμμα Forza Italia, το οποίο συγκυβερνά με τους Fratelli της Μελόνι, είναι σίγουροι ότι η Ιταλία θα παραμείνει «κεντρική χώρα» στη ζωή της ΕΕ, αν και τα οικονομικά στοιχεία της προοιωνίζονται δημοσιονομικού χαρακτήρα μπελάδες με την Κομισιόν.
Το θέμα με την έκθεση περί ελευθεροτυπίας φαίνεται ότι δεν είναι και τόσο σοβαρό, αφού η ίδια η Μελόνι έριξε τους τόνους, αποσυνδέοντας το περιεχόμενό της από την πρόεδρο της Κομισιόν. Αλλού είναι το ζήτημα. Στα λεφτά. Από αυτά θα εξαρτηθεί τι θέση επιτρόπου θα καταλάβει η Ιταλία. Το όνομα που ακούγεται είναι του υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Μελόνι, του πρώην ευρωβουλευτή του Μπερλουσκόνι και νυν «φρατέλου» Ραφέλε Φίτο, πολιτικού με συμπάθειες στις Βρυξέλλες.
Αν, όμως, η Μελόνι προτείνει κάποιον δεξιότερο (ή ιδεολογικά συνεπέστερο) «φρατέλο», η Φον ντερ Λάιεν ενδέχεται να πεισμώσει α λα γερμανικά και να της δώσει ένα παρακατιανό πόστο, λόγου χάρη αυτό το νεόκοπο, του επιτρόπου Μεσογείου. Σε τέτοια περίπτωση ο μεσογειακός επίτροπος της Ιταλίας θα διαχειριστεί ένα «συμβολικό χαρτοφυλάκιο», άνευ περιεχομένου. Η Μελόνι, ωστόσο, θέλει βαρύ πόστο, σχετικό με την οικονομία. Ομως εδώ υπεισέρχεται ο προαναφερθείς παράγων χρήμα.
Πώς θα λάβει τέτοιο πόστο επιτρόπου η Ιταλία όταν έχει το δεύτερο υψηλότερο δημόσιο χρέος στην Ευρώπη, μετά την Ελλάδα φυσικά, που πάντα κρατάει τα σκήπτρα; Η Ιταλία έχει και μεγάλο έλλειμμα επίσης, μετά τις πρωταθλήτριες Ρουμανία και Ελλάδα. Το Politico έκρινε ότι αναπόφευκτα η Ρώμη θα συγκρουστεί με τις Βρυξέλλες, αφού οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες κολάζουν τις χώρες με τα τεράστια οικονομικά ανοίγματα.
Τα διπλωματικά πηγαδάκια των Βρυξελλών, απ’ όπου αλιεύθηκαν και οι πληροφορίες του ρεπορτάζ, δεν έχουν καταλήξει σε κάποιο συμπέρασμα για την εξέλιξη της σχέσης Μελόνι-Φον ντερ Λάιεν, ούτε για τη στάση της ίδιας της ιταλίδας πολιτικού: «Αναμένουμε να δούμε ποια Μελόνι θα προκύψει από τις ζυμώσεις. Η σκληροπυρηνική, την οποία πάντα φοβόμασταν, ή η ρεαλίστρια, την οποία ήδη γνωρίζουμε;»