Και ένα ντοκιμαντέρ ρίχνεται στην προεκλογική μάχη των ΗΠΑ υπέρ της Χάρις. Τα λεφτά για να γυριστεί και να προπαγανδίσει τον «πόλεμο κατά της προπαγάνδας» τα έβαλε ένας διάσημος οπαδός της Δημοκρατικής υποψήφιας, ο χολιγουντιανός αστέρας Τζορτζ Κλούνεϊ, ο οποίος έγινε έτσι ο παραγωγός του. Η Repubblica πήγε στο Σόχο του Λονδίνου και είδε το φιλμ στο πλαίσιο της πανευρωπαϊκής «προεπισκόπησής του», όπως έγραψε.
Οπως καταλαβαίνετε, το ιταλικό ειδησεογραφικό μέσο ενδιαφέρεται άμεσα για το θέμα της παραπληροφόρησης, καθώς «οι εκλογές θα κρίνουν τη μοίρα της Αμερικής και του κόσμου» ο οποίος αναμφίβολα περιλαμβάνει και την Ιταλία. Μας ανέπτυξε, λοιπόν, πώς ο Κλούνεϊ ανακατώθηκε με το ντοκιμαντέρ του Αυστριακού Φρίντριχ Μόζερ, το οποίο τιτλοφορείται «How to build a truth engine», δηλαδή «πώς να φτιάξεις μια μηχανή αλήθειας κατά της παραπληροφόρησης και των fake news». Κατά τον Κλούνεϊ, αυτά τα δύο, η παραπληροφόρηση και τα πολιτικά ψέματα, «απειλούν τον πολιτισμό μας με εξαφάνιση».
Είπε ο αστέρας: «Δεν υπήρξε ποτέ πιο κρίσιμη στιγμή στην Ιστορία για να μιλήσουμε για παραπληροφόρηση. Ο Φρίντριχ μάς καθοδηγεί σε αυτόν τον πολύ περίπλοκο κόσμο, αναφέροντας εξαιρετικές λεπτομέρειες. Πλέον δεν θα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι δεν μας προειδοποίησαν». Και στην αρχή του φιλμ ο Πίτερ Κόχραν, καθηγητής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Κέμπριτζ, εμφανίζεται και λέει: «Η παραπληροφόρηση και τα ψέματα γίνονται πλέον κάτι αποδεκτό».
Οι Ιταλοί έγραψαν ότι το φιλμ ισχυρίζεται πως «η παραπληροφόρηση και οι θεωρίες συνωμοσίας έχουν φθάσει σε κολοσσιαία επίπεδα, αφανέρωτα στον κόσμο μετά τη δεκαετία του ‘30». Το ντοκιμαντέρ παραθέτει απόψεις ειδικών και διατείνεται ότι το μυαλό των ανθρώπων («και επομένως η πραγματικότητα») χακάρεται με επιστημονικό τρόπο διά των πληροφοριών, με ειδικές τεχνικές. Οι παραπληροφορούντες «εκμεταλλεύονται τους μηχανισμούς του μυαλού μας, το οποίο είναι ευάλωτο και άγεται και φέρεται από ευφάνταστες ή ψευδείς ανακατασκευές γεγονότων».
Η ταινία που πλήρωσε ο Κλούνεϊ και οι ειδικοί που εμφανίζονται σε αυτήν λένε ό,τι είπαν και οι ερευνητικές ομάδες των New York Times: «Υπάρχουν κρατικοί μηχανισμοί παραπληροφόρησης, κυρίως από τη Ρωσία, σε περιπτώσεις όπως η σφαγή των αμάχων στην ουκρανική πόλη Μπούτσα ή όπως η χρήση χημικών όπλων εκ μέρους του σύρου δικτάτορα Μπασάρ αλ-Ασαντ». Η Repubblica ενστερνίστηκε το όλο πλαίσιο: «Είναι ένα ανησυχητικό ταξίδι η ταινία, διότι μας εξηγεί πώς το μυαλό μας μπορεί να χειραγωγηθεί από την παραπληροφόρηση και να εκτραπεί, κάτι που γίνεται πια σε επιστημονικό επίπεδο. Ο ρόλος της δημοσιογραφίας παραμένει κεντρικός στην υπεράσπιση της αλήθειας».
Ο Τιμ Ταγκερλίνι, καθηγητής του Μπέρκλεϊ, έκλεισε το κείμενο με τη δική του φράση: «Το να δημιουργείς εντέχνως ψέματα είναι απλό και δεν απαιτεί χρόνο. Η αποκατάσταση της αλήθειας, ωστόσο, απαιτεί πολύ χρόνο και πάθος. Είναι στο χέρι μας να την υπερασπιστούμε. Δεν μπορούμε πλέον να προσποιούμαστε ότι δεν συνέβη τίποτα».