Το Σάββατο, ο Τζο Μπάιντεν κέρδισε την πρώτη του μεγάλη μάχη στη Γερουσία, όπου υπερψηφίστηκε το νομοσχέδιό του για το πακέτο «ανακούφισης» του αμερικανικού λαού από τις επιπτώσεις της πανδημίας, ύψους 1,9 τρισ. δολαρίων.
Η νίκη αυτή επιτεύχθηκε μετά από συμβιβασμό με κάποιους Δημοκρατικούς γερουσιαστές από τη δεξιά πτέρυγα του κόμματος, όπως ο Τζο Μάντσιν, από τη Δυτική Βιρτζίνια, ο οποίος από την πρώτη στιγμή της προεδρίας Μπάιντεν, βάζει εμπόδια στο νομοθετικό έργο του νέου προέδρου.
Αφού οι απαιτήσεις του για αλλαγές στο νομοσχέδιο καθυστέρησαν επί εννέα ώρες τη διαδικασία, έπρεπε να τον πάρει τηλέφωνο ο ίδιος ο Μπάιντεν για να συμφωνήσει στην κομματική γραμμή.
Πριν γίνει όμως αυτό, ο αμερικανός πρόεδρος υποχρεώθηκε να υποχωρήσει σε κάποια σημεία του νομοσχεδίου, όπως να μειώσει, από 400 σε 300 δολάρια το εβδομαδιαίο επίδομα ανεργίας και από 100.000 δολάρια ετήσιο εισόδημα των δικαιούχων των επιταγών ύψους 1.400 δολαρίων σε 80.000 δολάρια -συνολικά 12 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν το βοήθημα.
Αυτές οι παραχωρήσεις όμως, προκάλεσαν την οργή της αριστερής πτέρυγας των Δημοκρατικών, η οποία τώρα απειλεί να μην το ψηφίσει στην αυριανή ψηφοφορία στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αν ο Μπάιντεν χάσει πέντε ψήφους από το κόμμα του, δεδομένου ότι όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι θα το καταψηφίσουν, τότε το νομοσχέδιο θα μείνει απλό σχέδιο, και ο πρόεδρος θα έχει υποστεί μία μεγάλη ήττα. Μαζί του και ο αμερικανικός λαός, που περιμένει μήνες τώρα, να αποφασίσουν οι πολιτικοί στην Ουάσινγκτον για να λάβει την οικονομική βοήθεια και στηρίζει κατά τα δύο τρίτα το νομοσχέδιο, ανεξαρτήτου ποιον ψήφισαν στις προεδρικές εκλογές.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στην πρώτη εκδοχή του νομοσχεδίου, πριν αυτό περάσει στη Γερουσία, δύο Δημοκρατικοί βουλευτές ψήφισαν κατά. Μετά τις αλλαγές που επέβαλε ο Μάντσιν, κυρίως, αριστερές φωνές διαμαρτυρήθηκαν έντονα: «Είμαι αηδιασμένη με ορισμένους συναδέλφους μου και δεν ξέρω αν μπορώ να στηρίξω το νομοσχέδιο», έγραψε η Μπόνι Γουάτσον Κόλμαν, Δημοκρατική βουλευτής. Το tweet της αναπαρήγαγαν οι Ιλχάν Ομάρ και Αλεξάντρια Οκάσιο-Κορτέζ. «Ως προοδευτικοί, πρέπει να αποφασίσουμε πού βρίσκεται η γραμμή στην άμμο», είπε η Κόλμαν σε συνέντευξή της τονίζοντας ότι ο συμβιβασμός αποτελεί κακό προηγούμενο για το μέλλον.
Παρόλα αυτά, το νομοσχέδιο θεωρείται «επικό» από τους περισσότερους Δημοκρατικούς και ακτιβιστές και όσοι σκέφτονται να το καταψηφίσουν μάλλον βλέπουν το δέντρο παρά το δάσος.
Ο ίδιος ο Μπέρνι Σάντερς αποκάλεσε το πακέτο, «τον σπουδαιότερο νόμο προς όφελος των εργατών στη σύγχρονη ιστορία της χώρας».
Η Πραμίλα Τζαγιαπάλ, πρόεδρος της προοδευτικής πτέρυγας της ΚΟ των Δημοκρατικών, τόνισε: «Παρόλο που πιστεύουμε ότι οι αλλαγές αποτελούν κακή πολιτική, η πραγματικότητα είναι πως πρόκειται για μικρές υποχωρήσεις».
Οι υποστηρικτές του νομοσχεδίου τονίζουν ότι, για πρώτη φορά, συμπεριλαμβάνει πολιτικές που οι Δημοκρατικοί ονειρεύονταν χρόνια, αλλά δεν τολμούσαν να θέσουν επί τάπητος, όπως τη θέσπιση εγγυημένου εισοδήματος σε οικογένειες με παιδιά.
Επίσης, προβλέπει την παράταση των επιδομάτων ανεργίας για 11 εκατομμύρια άτομα έως τον Σεπτέμβριο, την αποστολή επιταγών 1.400 δολαρίων (επιπρόσθετα στα 600 δολάρια που έχουν ήδη λάβει) για κάθε Αμερικανό, ακόμα και παιδιά, με ετήσιο εισόδημα κάτω των 80.000 δολαρίων, (το 85% του συνολικού πληθυσμού), τη μείωση ασφαλίστρων περίθαλψης, την αύξηση των κουπονιών για αγορά τροφίμων, την παροχή βοήθειας σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν το ενοίκιό τους και την αύξηση της φοροαπαλλαγής για γονείς.
Επιπλέον, προβλέπει 130 δισ. για το άνοιγμα των σχολείων, 150 δισ. για άστεγους, 350 δισ. για πολιτείες, δήμους, κυβερνήσεις ινδιανικών φυλών και περιοχών που ανήκουν στις ΗΠΑ, όπως το Πουέρτο Ρίκο.