Αυτή τη φορά του κόλπο του Αλέξη Τσίπρα δεν έπιασε. Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί καμμένοι στο χυλό, τον περασμένο Ιούλιο, αυτή τη φορά δεν ήταν«δεδομένοι». Δεν «μάσησαν» με άλλα λόγια.
Στην οκτάωρη σύσκεψη των για το Προσφυγικό, από τη πρώτη στιγμή ήταν φανερό ότι ο Αλέξης Τσίπρας επεδίωξε να επαναλάβει τα όσα έκανε πέρσι το καλοκαίρι. Να «τσουβαλιάσει» τα υπόλοιπα κόμματα σε ένα γενικό πολιτικό πλαίσιο αποφεύγοντας να δεσμευτεί για συγκεκριμένους χειρισμούς τους οποίους κράτησε για τον εαυτό του. Δηλαδή να χειριστεί το Προσφυγικό κατά το δοκούν. Ομως όπως φαίνεται, οι Κυριάκος Μητσοτάκης, Φώφη Γεννηματά και ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν «τσίμπησαν».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξ αρχής ήταν κατηγορηματικός στον διαχωρισμό προσφύγων και μεταναστών και στην δημιουργία κέντρων φιλοξενίας κλειστού τύπου για τους παράτυπους μετανάστες καθώς και στην άρνηση του να αφήσει το ελάχιστο περιθώριο χρήσης του βέτο στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η Φώφη Γεννηματά επέμεινε στην έλλειψη κυβερνητικού σχεδίου για να μην εγκλωβιστούν πρόσφυγες στην Ελλάδα, στην υιοθέτηση της επαναπροώθησης στις χώρες από όπου ήρθαν, στο διαχωρισμό των προσφύγων από τους μετανάστες και τη διαμόρφωση κλειστών κέντρων φιλοξενίας για τους παράτυπους μέχρι να επαναπροωθηθούν.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης από τη πλευρά του επέμεινε στον ορισμό ενός υπερπουργού που θα συντονίσει όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, ζήτησε από τον κ. Τσίπρα να παρουσιάσει εθνικό σχέδιο για τον έλεγχο των προσφυγικών ροών με σαφή διαχωρισμό προσφύγων από τους μετανάστες και ειδική μέριμνα για τα παιδιά.
Ο Αλέξης Τσίπρας ως εκ τούτου, πέρασε σε γραμμή άμυνας αρνούμενος να αποδεχθεί το διαχωρισμό όσων έρχονται στην Ελλάδα σε πρόσφυγες και μετανάστες. Επικαλέστηκε σε κάποιο σημείο ότι μεταξύ αυτών που έρχονται είναι και Κούρδοι που μάχονται για τη πατρίδα τους. Αρνήθηκε τα κλειστά κέντρα για όσους θα πρέπει να επαναπροωθηθούν. Ηταν αναμενόμενο γιατί αν τα δεχόταν ήταν σαν να παραδέχεται ότι όσα έκανε η κυβέρνησή του από πέρσι έως τώρα ήταν λάθος. Αλλά και για ένα ακόμη λόγο.
Οι θέσεις των τριών αρχηγών έχουν ένα κοινό σημείο. Την αμφισβήτηση της κυβερνητικής ικανότητας του Αλέξη Τσίπρα. Εχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους για το χειρισμό ενός ζητήματος εθνικής εμβέλειας.
Η Τασία Χριστοδουλοπούλου, ο Πάνος Λάμπρου και άλλα στελέχη εντός του ΣΥΡΙΖΑ είναι έτοιμα να διαφωνήσουν ανοιχτά με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Πολύ περισσότερο αν ο Αλέξης Τσίπρας υποχωρούσε στη πίεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Τούτων δοθέντων επιχείρησε να ισορροπήσει ανάμεσα στην κυβερνητική ευθύνη και στην εσωκομματική κριτική.
Οι θέσεις των τριών αρχηγών έχουν ένα κοινό σημείο. Την αμφισβήτηση της κυβερνητικής ικανότητας του Αλέξη Τσίπρα. Εχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη τους για το χειρισμό ενός ζητήματος εθνικής εμβέλειας. Κατά παράδοση η αντιπολίτευση ακόμη ακόμα και όταν διαφωνούσε με την κυβέρνηση έδειχνε καλή πίστη κι ανοχή για τα εθνικής σημασίας θέματα.
Ετσι λοιπόν εξηγείται η επιμονή της Φώφης Γεννηματά να περιληφθεί στην ανακοίνωση της Προεδρίας σαφής αναφορά ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί να υλοποιήσει ένα εθνικό σχεδιασμό και για αυτό χρειάζεται κυβέρνηση συνεννόησης των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων. Οπως και η αμφιβολία του Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά την ολοκλήρωση της σύσκεψης, για το αν μπορεί να υλοποιήσει η κυβέρνηση τη σύγκλιση στα αυτονόητα που επετεύχθη μετά κόπων και βασάνων, όπως δήλωσε ο Σταύρος Θεοδωράκης.
Για όσους ήταν στο Προεδρικό Μέγαρο αντελήφθησαν τη δυσθυμία του Αλέξη Τσίπρα για τη κατάληξη της σύσκεψης καθώς ο εκνευρισμός του ήταν διακριτός κατά την αναχώρησή του. Η αμηχανία επικοινωνιακού χειρισμού από το Μαξίμου των όσων έγιναν στο Προεδρικό φανερώνει τη δύσκολη θέση που βρίσκεται ο κ. Τσίπρας ενόψει της Συνόδου Κορυφής.