Ολομέτωπη επίθεση στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Πρωθυπουργό εξαπέλυσε την Τρίτη ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρά τις επιδοκιμασίες των φιλεκυβερνητικών ΜΜΕ, η χώρα με κυβέρνηση ΝΔ, δεν πάει καλά ούτε έξω, ούτε μέσα, υποστήριξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και όσο -συμπλήρωσε- ο Κυριάκος Μητσοτάκης κινείται με άγνοια κινδύνου και με ψευδαίσθηση αυτάρκειας, τόσο θα μεγαλώνει η ανησυχία για την πορεία της.
Με αφορμή εξάλλου την πολιτική του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, έκανε λόγο για φετιχοποίηση της καταστολής, αλαζονεία και εκδικητικές διώξεις, χωρίς να διευκρινίσει κατά ποιων.
Στην αναφορά του για τη νέα Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την υπερψήφιση της πρότασης του κ. Μητσοτάκη από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Τσίπρας είπε στους βουλευτές του:
«Δεν υποτάσσουμε τη δημοκρατία και το αύριο της χώρας σε μικροκομματικά παιχνίδια και επικοινωνιακές φούσκες. Η θέση μας είναι συνειδητή, καθαρή, χωρίς “ναι μεν αλλά”. Θα ψηφίσουμε την Κατερίνα Σακελλαροπούλου και θα τη στηρίξουμε να επιτύχει στα καθήκοντά της».
Αμφισβήτησε ωστόσο τις προθέσεις του Πρωθυπουργού (με την επιλογή της κυρίας Σακελλαροπούλου) καθώς όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «όποιος θέλει να χτίσει γέφυρες συνεννόησης, δεν επιλέγει την επόμενη κιόλας μέρα να φέρει στη Βουλή την κατάργηση της απλής αναλογικής. Και να επαναφέρει έναν εκλογικό νόμο που κλέβοντας έδρες από όλα τα κόμματα, και πριμοδοτώντας μ’ αυτές το πρώτο κόμμα, αποβλέπει σε μονοκομματικές κυβερνήσεις, δηλαδή στην παντοδυναμία του ενός».
«Παραβλέπει όμως, τη μεγάλη πιθανότητα να πέσει μέσα ο ίδιος στο λάκκο που αυτός έσκαψε», ανέφερε χαρακτηριστικά για το θέμα τουεκλογικού νόμου για προσθέσει με νόημα: «Θα του συνιστούσα να μη προτρέχει. Γιατί επόμενες εκλογές με απλή αναλογική μπορούν να δώσουν κυβερνητική λύση. Απλά αυτή δε θα τον περιλαμβάνει».
Κατά τα άλλα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επέμεινε στην κριτική του για τα αποτελέσματα του πρόσφατου ταξιδιού του Πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, υποστηρίζοντας πως δεν υπήρξαν εθνικά κέρδη, αλλά εθνική ζημιά.
«Αντί για στήριξη των ελληνικών θέσεων, γίναμε θεατές μιας ταπεινωτικής για την ίδια τη χώρα συμπεριφοράς. Και σχεδόν μιας άμεσης στήριξης του επικίνδυνου γείτονα», σχολίασε χωρίς προφανώς να έχει πληροφορηθεί την επιστολή Πομπέο προς τον Πρωθυπουργό (που κινείτο σε διαμετρικά αντίθετη κατεύθυνση από αυτή της αξιολόγησης του κ.Τσίπρα).
Ομοίως και με αφορμή τη διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, ο Αλέξης Τσίπρας επανέλαβε πως η χώρα μας ήταν απούσα από μια διάσκεψη που δεν αφορά απλά τη γειτονιά της αλλά τα ίδια τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Κατά την ομιλία του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίστηκε ιδιαίτερα επικριτικός και για τις επιδόσεις της κυβέρνησης στο εσωτερικό πεδίο:
«Μέχρι στιγμής λοιπόν δε βλέπουμε ούτε ανάπτυξη στο 4%, ούτε καταιγίδα επενδύσεων, ούτε καν μπουλντόζες στο Ελληνικό δε βλέπουμε, ούτε καλοπληρωμένες θέσεις εργασίας, ούτε αύξηση του βασικού μισθού, ούτε κανέναν ασφαλιστικό παράδεισος για ελεύθερους επαγγελματίες», παρατήρησε χαρακτηριστικά.
«Αντιθέτως», είπε, «βλέπουμε κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, επιστροφή στην εργασιακή ζούγκλα, συρρίκνωση των αμοιβών, μαζικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα με την διακριτική συμφωνία της κυβέρνησης, βλέπουμε αυξήσεις περίπου 20% στις ασφαλιστικές εισφορές. Και κατάργηση της 13ής σύνταξης».
Για το Προσφυγικό/Μεταναστευτικό τέλος, καταλόγισε στην κυβέρνηση ανικανότητα, ιδεοληψία και έλλειψη στοιχειώδους προετοιμασίας.
Χρειάστηκε έξι ολόκληρους μήνες για να το καταλάβει και να το παραδεχτεί ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης ο οποίος κατήργησε το υπουργείο Μεταναστευτικής πολιτικής στη χώρα με τις μεγαλύτερες ροές, σχολίασε.
«Αλλά το βασικό δεν είναι ότι ξαναέφτιαξαν μετά από έξι μήνες το υπουργείο που οι ίδιοι διέλυσαν. Το θέμα είναι με ποια πολιτική θα προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Διότι το να αναγνωρίσει κανείς το προφανές, ότι δεν έπρεπε να διαλυθεί το υπουργείο είναι το εύκολο. Το δύσκολο, αυτό που απαιτεί θάρρος, είναι να αναγνωρίσουν ότι υπήρξε εγκληματική η υποταγή του μεταναστευτικού σε μικροπολιτικές βλέψεις και επιδιώξεις. Ότι το μεταναστευτικό δεν είναι ένα πρόβλημα απλώς οργανωτικό, αλλά βαθύ κοινωνικό και πολιτικό. Και ότι χρειάζεται προσπάθεια μεγάλη για να κατανοήσει η κοινωνία μας την κρίσιμη σημασία του και τη δυσκολία της επίλυσής του. Και κυρίως να κατανοήσει ότι αν δε συμμετάσχει σ’ αυτή τη προσπάθεια, δεν θα προκύψει λύση».