Ο κύβος ερρίφθη. Η κατάλληλη στιγμή για το ιστορικό εγχείρημα του Ελιουντ Κιπτσόγκε έφτασε. Το Σάββατο το πρωί μεταξύ 05:00 και 09:00 τοπική ώρα, ούτε θα βρέχει ούτε θα φυσάει στη Βιέννη. Η θερμοκρασία θα κυμαίνεται ανάμεσα στους 10 και τους 18 βαθμούς Κελσίου και η υγρασία θα βρίσκεται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα. Οι καιρικές συνθήκες θα είναι ιδανικές για τον θρυλικό κενυάτη δρομέα μεγάλων αποστάσεων, που έχει αποφασίσει καιρό τώρα να αναμετρηθεί με την ανθρώπινη αντοχή.
Σχεδόν ένα μήνα προτού κλείσει τα 35 (5 Νοεμβρίου) ο Κιπτσόγκε φιλοδοξεί να τρέξει τα 42,195 χιλιόμετρα του Μαραθωνίου σε λιγότερο από δύο ώρες. Ακόμη και γι’ αυτόν, που έχει φτάσει 26 δευτερόλεπτα μακριά από το 1:59′:59″, μοιάζει ακατόρθωτο. Στην πρώτη του προσπάθεια, το 2017 στην ιταλική πίστα της Φόρμουλα 1 στη Μόντσα, είχε διανύσει την απόσταση σε δύο ώρες και 25 δευτερόλεπτα. Η επίδοσή του σε εκείνο το «Breaking Two», που είχε διοργανώσει η Nike, δεν αναγνωρίστηκε από την IAAF, επειδή επιτεύχθηκε κάτω από ειδικές, αντικανονικές συνθήκες: ένα αυτοκίνητο μπροστά του εμπόδιζε τον κόντρα άνεμο, ενώ ποδηλάτες του παρείχαν ενεργειακά ποτά στη διάρκεια της διαδρομής. Τώρα, στη νέα του απόπειρα, πάλι θα χρησιμοποιηθούν βοηθήματα που δεν επιτρέπονται από τους κανονισμούς. Πάλι το όποιο ρεκόρ θα είναι ανεπίσημο. Αλλά, δεν τον νοιάζει. «Θέλω μόνο να σπάσω το φράγμα των δύο ωρών. Να γράψω ιστορία».
Σπουδαίοι αθλητές, παλιοί αλλά και σύγχρονοι, προθυμοποιήθηκαν να γίνουν οι «λαγοί» του. Το YouTube θα μεταδίδει real time εικόνα από την κούρσα σε πάνω από 200 χώρες. Μέχρι και θεατές, για να τον «σπρώξουν» με τις επευφημίες τους, φρόντισε να του εξασφαλίσει ο Τζιμ Ράτκλιφ, ο αμφιλεγόμενος δισεκατομμυριούχος – ιδιοκτήτης της εταιρείας χημικών INEOS, που χρηματοδοτεί αυτόν τον αυτοσχέδιο Μαραθώνιο. Εξ’ ού και η επωνυμία του event: «Ineos 1:59 Challenge».
Εστω και ανεπίσημος, ο αγώνας του ανθρώπου με τα όριά του έχει προσελκύσει το έντονο ενδιαφέρον του αθλητικού κόσμου, αλλά και επιστημόνων. Οι ειδικοί δεν πιστεύουν ότι ένας μαραθωνοδρόμος μπορεί να «πέσει» κάτω από τις δύο ώρες, τουλάχιστον πριν περάσουν άλλα δέκα χρόνια. Δεν είναι ζήτημα ταχύτητας, λένε, αλλά αντοχής. Η ανάπτυξη μέσης ταχύτητας 21 χλμ/ώρα επί 120 λεπτά είναι πέρα από τη μέγιστη αερόβια ικανότητα ενός δρομέα. Ο Κιπτσόγκε, όμως, έχει τη δική του θεωρία, την οποία είχε την ευκαιρία να αναπτύξει σε διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης μετά το εκπληκτικό του ρεκόρ (2:01′.39″) τον Σεπτέμβριο του 2018 στο Βερολίνο: «Τα όριά μας δεν είναι η φυσική μας κατάσταση, αλλά το μυαλό και η ψυχή. Την ενέργεια που χρειάζεσαι σε έναν Μαραθώνιο, τη βρίσκεις στην αυτοπειθαρχία και τη θετική σκέψη. Και τότε, δεν υπάρχουν όρια».
Ο Χαϊλέ Γκρεμπρεσελασιέ, κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ (2:03′:59″) μέχρι το 2009, είχε προβλέψει ότι θα χρειαστεί να περάσουν 20-25 χρόνια για να δούμε έναν μαραθωνοδρόμο να τερματίζει σε λιγότερο από δύο ώρες. Αλλά, η αλήθεια είναι πως όλες οι «απίθανες» επιδόσεις στον κλασσικό αθλητισμό ήρθαν χωρίς, κανείς, να τις περιμένει. Ποιος είχε φανταστεί το (ύποπτο, έστω) 10″.49 της Φλόρενς Γκρίφιθ – Τζόινερ στα 100 μέτρα το 1988, που άντεξε τρεις δεκαετίες; Τα 2,09μ. της Στέφκα Κονσταντίνοβα στο ύψος, το 1987; Το 9″.69 του Γιουσέιν Μπολτ στα 100 μέτρα το 2008; Ή το 8,90μ. του Μπομπ Μπίμον στο μήκος, το 1968; Το είχαν χαρακτηρίσει ως «άλμα του αιώνα». Ο αμερικανός αθλητής είχε πηδήσει 55 εκατοστά πιο μακριά από τον κάτοχο του προηγούμενου ρεκόρ. Η επίδοση ήταν τόσο εξωπραγματική, ώστε το μηχάνημα μέτρησης, που ήταν σταθερό πάνω σε ράγα, δεν έφτανε μέχρι το συγκεκριμένο σημείο του σκάμματος!
Ενα είναι σίγουρο: εάν μπορεί κάποιος να «σπάσει» το χρονόμετρο του Μαραθωνίου, αυτός είναι ο Κιπτσόγκε, ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης του Ρίο (2016) και κορυφαίος δρομέας όλων των εποχών. Την περασμένη Τρίτη έτρεξε τη διαδρομή χαλαρά, μέσα στη βροχή, για να τη γνωρίσει καλύτερα. Κι έπειτα, όταν τον ρώτησαν εάν πιστεύει πως θα τα καταφέρει, απάντησε με την Ολύμπια ηρεμία που τον διακρίνει: «Ενας παλιός μου φίλος μου είπε, κάποτε, πως δεν θα προλάβει να το δει αυτό. Πριν από λίγο καιρό τον συνάντησα, τυχαία, στη Νέα Υόρκη και τον ρώτησα: σκέφτεσαι να πεθάνεις πριν από τον Οκτώβριο; Γιατί εγώ θα τρέξω τα 42,195 χιλιόμετρα σε κάτω από δύο ώρες».