Κατά πάσα παραδοξότητα, δεν πρόκειται για τη ζήλια και τα πείσματα ενός πικαρισμένου παιδιού αλλά για τα καμώματα ενός ωρίμου ανδρός. Ο οποίος τυγχάνει πρόεδρος μεγάλης χώρας. Της ισχυρότερης του δυτικού κόσμου.
Ε ναι, πάλι μιλάμε για τον Ντόναλντ Τραμπ.
Το νέο κατόρθωμά του αφορά την γκρίνια προς τον CEO του Twitter Τζακ Ντόρσεϊ για ένα θέμα το οποίο δεν απασχολεί κανέναν άνθρωπο που κοιτάει να κάνει τη δουλειά του σωστά. Και η δουλειά του προέδρου των ΗΠΑ είναι μάλλον σοβαρή υπόθεση η οποία αφορά όλους τους λαούς του κόσμου, δεν αποτιμάται με τον αριθμό των «ακολούθων» του στα σόσιαλ μίντια.
Το The daily beast έγραψε ότι ο Ντόρσεϊ έγινε δεκτός στον Λευκό Οίκο όπου ο Τραμπ τον βομβάρδισε επανειλημμένως με την εξής ερώτηση: «Γιατί χάνω ακολούθους;»
Ηταν μία ερώτηση η οποία προτού εκστομιστεί είχε ήδη «απαντηθεί» στο μυαλό του Τραμπ: «Ο Ομπάμα έχει 106 εκατομμύρια ακολούθους και εγώ έχω 60 εκατομμύρια!»
Ωστόσο ρωτούσε πιεστικά τον Ντόρσεϊ για το πώς και το γιατί, πεπεισμένος ότι έχει πέσει θύμα κάποιας συνωμοσίας του μέσου κοινωνικής δικτύωσης, συνωμοσίας η οποία έχει εξυφανθεί εις βάρος των συντηρητικών!
Ο τεχνοκράτης επιχειρηματίας βαρέθηκε να εξηγεί στον πρόεδρο ότι «όπως και οι υπόλοιποι χρήστες του Twitter, το @realDonaldTrump χάνει περιοδικά τους οπαδούς όταν ο ιστότοπος διαγράφει ψεύτικους ή bot λογαριασμούς» λέει το Daily Beast.
Η επίσημη εκδοχή του Twitter για την κουβέντα στον Λευκό Οίκο ήταν άλλη φυσικά. Με λακωνικό τρόπο ένας εκπρόσωπός του δήλωσε απλώς ότι ο CEO «είχε εποικοδομητική συνάντηση με τον πρόεδρο και συζήτησαν τη δέσμευση του Twitter να προστατεύσει το επίπεδο της δημόσιας συζήτησης πριν από τις αμερικανικές εκλογές του 2020».
Ο ίδιος ο αμερικανός πρόεδρος τη σχολίασε ως εξής: «Σπουδαία συνάντηση με τον Τζακ του Τwitter, συζητήθηκαν πολλά, κρατούμε ανοικτό τον διάλογο».
Γεγονός πάντως είναι ότι εκτός από τις αναφορές του The Daily Beast δεν υπήρξαν επαρκείς πληροφορίες για τη συνάντηση Τραμπ – Ντόρσεϊ.
Ποιοι είναι οι προκατειλημμένοι;
Η εμμονική θέση του Τραμπ και άλλων δεξιών κύκλων στις ΗΠΑ ότι το Twitter και το Facebook είναι προκατειλημμένα εναντίον των συντηρητικών είναι μία ιστορία που έχει φθάσει μέχρι το Κογκρέσο. Πέρσι υπήρξαν συνεδριάσεις αφιερωμένες στη διερεύνηση αυτής της ιδέας, συνεδριάσεις όπου διάφοροι γερουσιαστές εξέφρασαν την άποψή τους ότι το Facebook κατά κάποιο τρόπο λογοκρίνει συντηρητικές φωνές, όπως και το YouTube αλλά και το Twitter. Μάλιστα πρόσφατα ο Τραμπ δήλωσε ότι η διακυβέρνησή του θα ασχοληθεί «εις βάθος» με το υποτιθέμενο θέμα της συνωμοσίας.
Ο αντίλογος στη Ρεπουμπλικανική ρητορική είναι καίριος. Κανονικά, γράφουν οι αναλυτές στις ΗΠΑ, αν ο πρόεδρος συζητούσε με τον διευθύνοντα σύμβουλο ενός από τα κορυφαία κοινωνικά δίκτυα, θα έθιγε τους τρόπους με τους οποίους αυτά τα δίκτυα δίνουν οξυγόνο στα χειρότερα στοιχεία της κοινωνίας – στους ρατσιστές και στους νεοναζιστές. Ακόμη θα μπορούσαν να μιλήσουν για την αναγκαιότητα εμπλοκής των δικτύων αυτών σε ουσιαστικά ζητήματα, όπως λόγου χάρη είναι η κλιματική αλλαγή (την οποία δεν αποδέχεται ο Τραμπ ως υφισταμένη, και επ’ αυτού έχει γράψει πολλά τουίτ).
Ως προς την ουσία των σχέσεων του προέδρου των ΗΠΑ με τα σόσιαλ μίντια οι δημοσιογράφοι είναι κατηγορηματικοί: ο Τραμπ το έχει παρακάνει. Οι επαγγελματίες του Τύπου παραπονούνται για τον βομβαρδισμό μηνυμάτων του Τραμπ μέσω Twitter, αν και όλα τους είναι ενδεικτικά του τρόπου σκέψης του Τραμπ.
Ο αναλυτής του CNN Κρις Τσιλίτζα μάλιστα επιμένει ότι τα προεδρικά τουίτ είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει ο Τύπος για να φθάσει μέσα στο προεδρικό μυαλό γρήγορα και με ασφάλεια: «Είναι το καλύτερο παράθυρο για να κοιτάξουμε μέσα στο μυαλό του προέδρου. Πρόκειται για την πραγματική απεικόνιση όσων ο Τραμπ σκέφτεται, όσων όντως τον ενδιαφέρουν».
Τι νόημα έχουν όλα αυτά
Μία νέα μελέτη που δημοσιοποιήθηκε από το ερευνητικό κέντρο Pew αφορά τη χρήση του Twitter από τους Αμερικανούς. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το 80% της ύλης του Twitter δημιουργείται από το 10% των χρηστών. Οπότε το μόνο ζήτημα που τίθεται είναι αυτό της λογικής: αν ο Τραμπ θεωρεί ότι μέσω του Twitter συνδιαλέγεται με τον μέσο αμερικανό ψηφοφόρο, προφανέστατα κάνει μεγάλο λάθος…