Πριν από την εκλογική διαδικασία στη Νέα Υόρκη, οι αμερικανοί αναλυτές έχρισαν τη μάχη ως «εντός έδρας» για την Χίλαρι Κλίντον, τον Μπέρνι Σάντερς και τον Ντόναλντ Τραμπ. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και τους τρεις τούς συνδέει κάτι με το «Μεγάλο Μήλο». Η Χίλαρι Κλίντον ήταν για αρκετά χρόνια γερουσιαστής της αμερικανικής πολιτείας, ενώ οι Μπέρνι Σάντερς και Ντόναλτ Τραμπ γεννήθηκαν στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, τελικά… εντός έδρας έπαιξαν μόνο η Χίλαρι Κλίντον και ο Ντόναλντ Τραμπ.
Την κρισιμότατη -για αρκετούς, καθοριστική- νίκη στη Νέα Υόρκη πήραν η πρώην πρώτη Κυρία και ο αμφιλεγόμενος επιχειρηματίες στις κάλπες για το προεδρικό χρίσμα που στήθηκαν την Τρίτη για Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικανούς αντίστοιχα.
Η μεν Κλίντον βρίσκεται, πλέον, καθαρά μπροστά στη μάχη εναντίον του Σάντερς, ο δε Τραμπ κατάφερε να αποκλείσει, μαθηματικά, επικράτηση του Τεντ Κρουζ -έστω κι αν ακόμη παραμένει αβέβαιο αν ο ίδιος θα καταφέρει να έχει την απόλυτη πλειοψηφία εκλεκτόρων στο συνέδριο των Ρεπουμπλικανών.
Στη Νέα Υόρκη, η Κλίντον εμφανίζεται στο 57,9% έναντι 42,1% για τον Σάντερς ενώ ο Τραμπ βρίσκεται στο 60,5%, με τον Κέισικ δεύτερο στο 25,1% και τον Κρουζ στο 14,5%.
«Πουθενά καλύτερα από το σπίτι σου»
Υπό τους ήχους του συγκροτήματος Kool and the Gang και με τις γιγαντοοθόνες να δείχνουν την ξεκάθαρη νίκη της, η Κλίντον, απευθυνόμενη στους οπαδούς της, είπε: «Σήμερα αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το σπίτι σου. Νεοϋορκέζοι, πάντα με υποστηρίζατε και πάντα εγώ προσπαθούσα να σας το ανταποδίδω με τη στήριξη μου σε εσάς».
Νωρίτερα, πάντως, ο Σάντερς επέκρινε το εκλογικό σύστημα λέγοντας πως: «Σήμερα, περίπου τρία εκατομμύρια άνθρωποι στη Νέα Υόρκη, οι οποίοι είναι ανεξάρτητοι, έχασαν το δικαίωμα της ψήφου τόσο στις εκλογές των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικανών. Αυτό είναι ένα λάθος».
Η μάχη της Νέας Υόρκης είναι, αρχικά, ξεκάθαρο μήνυμα στο πεδίο των Ρεπουμπλικανών: μαθηματικά, ο Τραμπ είναι ο μοναδικός που έχει ακόμη πιθανότητες να καταλήξει με πλειοψηφία εκλεκτόρων -κάτι όμως κάθε άλλο παρά σίγουρο.
Αντιθέτως, μετά τη Νέα Υόρκη, για τον Τεντ Κρουζ είναι αριθμητικά αδύνατο (όπως και για τον τρίτο στην κούρσα, τον κυβερνήτη του Οχάιο Τζον Κέισικ) να συγκεντρώσει στη συνέχεια αρκετούς εκλέκτορες για να πιάσει το μαγικό αριθμό των 1.237 στο συνέδριο.
Ο Τράμπ μετρά πλέον 844 εκλέκτορες και ο Τεντ Κρουζ 543. Ο Κέισικ έχει 147, ενώ στον αποχωρήσαντα Μάρκο Ρούμπιο είχαν απομείνει 171 εκλέκτορες. Στο τελικό συνέδριο των Ρεπουμπλικανών χρειάζονται 1.237 εκλέκτορες, οι οποίοι έχουν το δικαίωμα να αλλάξουν στρατόπεδο.
Οσον αφορά τους Δημοκρατικούς, η Χίλαρι Κλίντον έχει πλέον καλύψει, με τη Νέα Υόρκη, το 80% της πορείας για να πάρει το χρίσμα του δικού της κόμματος.
Θεωρητικά, η μάχη δεν είναι χαμένη για τον Σάντερς, ο οποίος όμως θα έπρεπε να διασφαλίσει το 71% των εκλεκτόρων που μένουν στις επόμενες μάχες.
Βάσει των μέχρι τώρα αποτελεσμάτων, στους Δημοκρατικούς η Κλίντον μετρά 1.887 εκλέκτερες (συνυπολογίζοντας και τους υπερ-εκλέκτορες) και ο Σάντερς 1.174. Χρειάζονται 2.383, μαζί με τους υπερ-εκλέκτορες, για το χρίσμα.
Υπό τους ήχους του Σινάτρα
Ο Τραμπ εμφανίστηκε σε τρομερή φόρμα αμέσως μετά την ξεκάθαρη νίκη του. Οπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα Guardian, γιόρτασε την επικράτησή του στο Μανχάταν, στο εμβληματικό γι’ αυτόν Trump Tower (σ.σ.: τον πύργο του), το οποίο δονούνταν από τη φωνή του Φρανκ Σινάτρα. Τα μεγάφωνα έπαιζαν (τι άλλο;) το γνωστό τραγούδι «New York, New York».
Φυσικά, ο Τραμπ δεν μας έχει συνηθίσει σε μεγάθυμες δηλώσεις – ούτε και τώρα το έκανε. Αντιθέτως, με ύφος… Καίσαρα είπε στους συγκεντρωμένους οπαδούς του: «Είναι απίθανο να μας φτάσουν», τόνισε για να ακολουθήσει μια σειρά επιθέσεων από τη μεριά του πολυεκατομμυριούχου προς το σύστημα εκλογής το οποίο χαρακτήρισε «στημένο». Πού να είχε χάσει κιόλας.
Εφερε μάλιστα παράδειγμα τον Σάντερς «αν και δεν είμαι οπαδός του», έσπευσε να τονίσει, για να αποδείξει ότι οι εκλογές δεν παίζουν τελικά ρόλο στο πόσους εκλέκτορες θα έχει κάθε υποψήφιος. «Βλέπω τον Μπέρνι να νικάει, να νικάει, να νικάει το τελευταίο διάστημα και τελικά τίποτα να μην αλλάζει στο συσχετισμό με την Κλίντον. Οι Δημοκρατικοί έχουν τους υπερ-εκλέκτορες που αλλάζουν τα δεδομένα, αλλά το σύστημα των Ρεπουμπλικανών είναι ακόμη χειρότερο».