Ο Βιτόριο Λάι, γνωστός και ως ο Πιστόλας, εξακολουθεί να οδηγεί αυτοκίνητο και να κυνηγά αγριογούρουνα, και ας έκλεισε τα 100 του χρόνια, το Σάββατο.
Είναι ο ένατος υπεραιωνόβιος κάτοικος του ορεινού χωριού Περντασντεφόγκου στη Σαρδηνία, που αυτή την εβδομάδα θα αποκτήσει άλλη μία πάνω από τα 100: την Πιούτσα Λάι, που πετά ακόμα με το αεροπλάνο για να επισκεφθεί τους γιους της στο Μιλάνο.
Συνολικά δηλαδή, το χωριό, που σπάει όλα τα ρεκόρ, ακόμα και της Ικαρίας, θα έχει 10 άτομα άνω των 100 ετών σε πληθυσμό 1.765, και θα γίνει αναλογικά το μοναδικό στον κόσμο με τόσους πολλούς.
Η Σαρδηνία είναι μία από τις πέντε περιοχές του πλανήτη, οι λεγόμενες Μπλε Ζώνες, που συγκεντρώνουν τους περισσότερους υπεραιωνόβιους κατοίκους. Οι άλλες τέσσερις είναι η Ικαρία, όπου οι κάτοικοι ζουν οκτώ χρόνια περισσότερο από τον μέσο Αμερικανό, έχουν 50% λιγότερες πιθανότητες να πάσχουν από καρδιά, ενώ η άνοια συναντάται σπάνια στο νησί. Ακολουθούν η Οκινάουα της Ιαπωνίας, όπου ζουν οι γηραιότερες γυναίκες, η Λόμα Λίντα στην Καλιφόρνια, κέντρο των συντηρητικών προτεσταντών, γνωστών ως αντβεντιστών, που διατηρούν πολύ στενούς δεσμούς στην κοινότητά τους και η χερσόνησος Νικόγια στην Κόστα Ρίκα, όπου οι κάτοικοι έχουν διπλάσιες πιθανότητες να φτάσουν τα 90 από ό,τι οι Αμερικανοί.
Στο μεγάλο ιταλικό νησί της Σαρδηνίας, ζουν 534 άνθρωποι άνω των 100, ή 33,6 ανά 100.000. Ανάμεσά τους, οι γηραιότεροι άντρες στον κόσμο.
Στο Περντασντεφόγκου όμως –ένα χωριό ψηλά στα αφιλόξενα βουνά της νοτιοανατολικής Σαρδηνίας, προσβάσιμο μόνο από έναν στενό δρόμο με πολλές στροφές– ζουν 16 φορές περισσότεροι υπεραιωνόβιοι από τον πανεθνικό μέσο όρο.
Η παρουσία 10 ατόμων άνω των 100 ετών επιβεβαιώνει τα εκπληκτικά επίπεδα μακροβιότητας των κατοίκων του Περντασντεφόγκου και ανεβάζει τον πήχη ψηλότερα», είπε στον Guardian η Λουίζα Σαλάρις, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Κάλιαρι.
Το χωριό έγινε διάσημο το 2012, όταν η οικογένεια Μέλις, που κατοικεί εκεί, μπήκε στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, καθώς το άθροισμα της ηλικίας των εννέα αδελφών που την απάρτιζαν έφτανε τα 818 χρόνια.
Η γηραιότερη κάτοικος ήταν η Κονσολάτα Μέλις, που πέθανε το 2015, σε ηλικία 108 ετών. Αυτή τη στιγμή, ο γηραιότερος κάτοικος του χωριού είναι ο Αντόνιο Μπρούντου, που θα κλείσει τα 104 τον Μάρτιο.
Ο Βιτόριο Λάι απέκτησε το παρατσούκλι του όταν σκότωσε το πρώτο του αγριογούρουνο, στα 13 του. «Εκείνες τις ημέρες, κυνηγούσαμε για να μην πεινάσουμε», είπε σε ιταλική εφημερίδα.
Συνήθως, όλο το χωριό γιορτάζει τα 1οοά γενέθλια ενός κατοίκου, αλλά λόγω του κορονοϊού, ο Λάι τα γιόρτασε με λίγους συγγενείς και φίλους που μαζεύτηκαν σε μία ταβέρνα.
Ο ίδιος θυμάται ότι έχει κάνει εκατοντάδες δουλειές στη ζωή του. «Ημουν βοσκός, εργάτης, οικοδόμος, αποθηκάριος, μάγειρας κι ας μην ήξερα να μαγειρεύω». Η σύζυγός του είναι η Μαρία, ετών 97. «Ηθελε να γίνει καλόγρια και της είπα, “εντάξει, τότε εγώ θα γίνω παπάς ή μοναχός”».
Η Πιούτσα Λάι θα πάει στο Μιλάνο για να γιορτάσει τα 100ά της γενέθλια μαζί με τα παιδιά της και τον δήμαρχο της πόλης, Τζουσέπε Σάλα. «Εζησα τον πόλεμο και την πείνα, τον φασισμό και τη δημοκρατία και ψήφισα για πρώτη φορά στις 2 Ιανουαρίου του 1946. Εχω συναντήσει 10 πάπες, από τον Πίο Χ μέχρι τον Μπεργκόλιο (τον πάπα Φραγκίσκο)».
Ενα τέτοιο χωριό δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητους τους επιστήμονες, που έχουν κάνει πολλές μελέτες για να εντοπίσουν το μυστικό της μακροζωίας των κατοίκων του. Ο καθαρός αέρας, η σωματική άσκηση που είναι μέρος της καθημερινότητάς τους, η διατροφή με πολλά φρέσκα λαχανικά και φρούτα είναι μερικοί από τους προφανείς λόγους που έχουν βρει.
Ο Λάι είπε ότι δεν σηκώνεται ποτέ από το τραπέζι με γεμάτο στομάχι, τρώει λίγο κρέας και πίνει λίγο καφέ.
Για τους Μέλις, το μυστικό βρίσκεται σε κάτι ακόμα: στο ίδιο το χωριό και την κοινότητά του, όπου όλοι έχουν στενές σχέσεις μεταξύ τους. «Υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, αλλά όλοι αγαπιόμαστε μεταξύ μας και φροντίζουμε ο ένας τον άλλον».