Πού είναι ο περσινός, ορμητικός ΠΑΟΚ;
Είχε πολύ καιρό να… πρασινίσει έτσι το ΟΑΚΑ. Στις εξέδρες, 25.000 θεατές – οι περισσότεροι που καταμετρήθηκαν, εφέτος, σε εντός έδρας αγώνα του Παναθηναϊκού. Εκδηλωτικοί, όπως τις παλιές, καλές εποχές. Στον αγωνιστικό χώρο, επιτέλους, μια κανονική ομάδα. Αν δεν ήξερες, θα πίστευες πως αυτή πάει για τίτλο – όχι ο ΠΑΟΚ. Πέντε νίκες στη σειρά, όλες με «μηδέν» παθητικό και καλό ποδόσφαιρο. Η δουλειά του Γιώργου Δώνη άρχισε να φαίνεται, οι μεταγραφές πρόσθεσαν ποιότητα, και ο σύλλογος θα γιορτάσει σήμερα (Δευτέρα) τα 112 χρόνια του μέσα στην αισιοδοξία.
Ο ΠΑΟΚ, για ακόμη ένα παιχνίδι, δεν έμοιαζε με κάτοχο του «νταμπλ» και υποψήφιο πρωταθλητή. Μετά την τεράστια ευκαιρία που έχασε ο Σβιντέρσκι να ανοίξει το σκορ (10′), δεν απείλησε ξανά τον αντίπαλό του παρά μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο, όταν το 2-0 υπέρ του Παναθηναϊκού είχε, ήδη, διαμορφωθεί (49′ πέναλτι Μακέντα, 56′ Χατζηγιοβάνης). Επειτα από ένα καταπληκτικό σερί 69 αγώνων, στους οποίους σκόραρε ακατάπαυστα, ολοκλήρωσε το ντέρμπι χωρίς να πετύχει γκολ.
Δεν είναι ο περσινός, χειμαρρώδης ΠΑΟΚ. Ιδίως μετά την ήττα του στο «Κλεάνθης Βικελίδης» (4-2 από τον Αρη) έχει χάσει την ορμή του. Παίζει φοβικά, επιχειρεί να κάνει παιχνίδι με μακρινές μπαλιές από την άμυνα, βασίζεται -κυρίως- στο ατομικό ταλέντο των παικτών του. Νίκησε, αγκομαχώντας, τον Αστέρα Τρίπολης, τη Λαμία και τον Βόλο, όμως ο προπονητής του, Αμπέλ Φερέιρα, δεν ανησύχησε όσο θα ‘πρεπε. Ασορτί με την ομάδα, μερικά από τα «βαριά χαρτιά» της (Μαουρίσιο, Βαρέλα, Βιεϊρίνια, Μπίσεσβαρ, Μάτος) ματαίως προσπαθούν να βρουν τον καλό τους εαυτό. Το βράδυ της Κυριακής ο ΠΑΟΚ θύμισε την ομάδα που «μια ζωή» κατέβαινε στην Αθήνα για να χάσει.
Ελ Αραμπί με στατιστικά… Μέσι
Ενα 24ωρο νωρίτερα ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε την Ξάνθη σαν να έπαιζε με… τη Β’ ομάδα του ΠΑΟΚ. Με το πόδι στο γκάζι από το πρώτο λεπτό. Και ο Ελ Αραμπί, που «σέρβιρε» το πρώτο γκολ και σκόραρε το δεύτερο (το τρίτο ήταν αυτογκόλ), απέδειξε γιατί είναι ο κορυφαίος φορ της εφετινής Σούπερ Λιγκ. Ο Μαροκινός έφτασε τα 15 γκολ και τις 6 ασίστ. Που σημαίνει, ότι πετυχαίνει ή δημιουργεί ένα τέρμα κάθε 74 λεπτά – ούτε ο Μέσι δεν το κάνει με τέτοια συχνότητα. Γι’ αυτά τα 15 γκολ ξόδεψε μόλις 44 τελικές προσπάθειες. Δηλαδή, βάζει γκολ κάθε τρεις τελικές. Ασύλληπτο!
Σε 30 συμμετοχές, σε όλες τις διοργανώσεις, έχει «γράψει» 20 γκολ και 6 ασίστ. Σε 1.912 αγωνιστικά λεπτά. Είναι φανερό, πλέον, ότι στην Ελλάδα δεν ήρθε για… να κολλήσει τα τελευταία του ένσημα (όπως πίστευαν αυτοί που το καλοκαίρι «τρόλαραν» τη μεταγραφή του), αλλά για μια δεύτερη καριέρα. Καλύτερη από εκείνη που εξαργύρωσε, παίζοντας τα τρία προηγούμενα χρόνια στην ποδοσφαιρική εξορία του Κατάρ.
Ο Γκουαρντιόλα στα πρόθυρα της κατάθλιψης
Ενα χαμένο πέναλτι (του Γκιντογάν), δύο δοκάρια, αρκετές ευκαιρίες της Μάντσεστερ Σίτι που δεν έγιναν γκολ και μια αποβολή (του Ζίντσενκο) στο 0-0, χάρισαν στον Ζοσέ Μουρίνιο μια «ηδονική» νίκη απέναντι στον Πεπ Γκουαρντιόλα. Ο Πορτογάλος είχε μεγάλα κέφια, «έπαιξε» με τις κάμερες κι έδωσε μερικές από τις… παραστάσεις που τον χαρακτηρίζουν.
Ο Καταλανός, από την άλλη, βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Το διαβάζεις στο πρόσωπό του. Τέτοιον εφιάλτη δεν έχει ξαναζήσει στην καριέρα του. Βλέπει την ομάδα του να μην μπορεί να σκοράρει, ούτε σε φάση όπου τέσσερις παίκτες της βγαίνουν στην επίθεση αντιμέτωποι με δύο της Τότεναμ. Ισως και να έχει παραδοθεί στη μοίρα του. Γιατί αυτό που συμβαίνει εφέτος με τη Σίτι αγγίζει τα όρια του παραφυσικού.
Μετά τον αγώνα του Λονδίνου (Τότεναμ – Μάντσεστερ Σίτι 2-0) η απόσταση της πρωτοπόρου (Λίβερπουλ) από τη δεύτερη (Σίτι) αυξήθηκε στους 22 βαθμούς. Είναι η μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί, ποτέ, στα χρονικά της Πρέμιερ Λιγκ. Ρεκόρ είναι και οι 38 βαθμοί που χωρίζουν τη Λίβερπουλ από την ιστορική της αντίπαλο, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Οι νέοι είναι ωραίοι…
Στην Μπουντεσλίγκα η Μπορούσια Ντόρτμουντ συνέτριψε την Ουνιόν Βερολίνου με 5-0, σε ένα παιχνίδι όπου ο Ερλινγκ Χάαλαντ πέτυχε άλλα δύο γκολ. Εγινε, έτσι, ο πρώτος παίκτης στα χρονικά του γερμανικού πρωταθλήματος που σημειώνει 7 τέρματα στις τρεις πρώτες του συμμετοχές, αλλά και ο μόνος που έχει σκοράρει σε όλες τις on-target τελικές του προσπάθειες.
Στο παρθενικό του ματς έπαιξε 34 λεπτά κι έβαλε τρία γκολ. Στο δεύτερο, 25 λεπτά (δύο γκολ). Και στο τρίτο, που επιλέχτηκε ως βασικός, 75 λεπτά (δύο γκολ). Επτά γκολ σε 134 λεπτά πάει να πει ένα κάθε 19 λεπτά. Κανένας άλλος παίκτης στον κόσμο δεν έχει την ευστοχία του 19χρονου Νορβηγού, που κόστισε στην Ντόρτμουντ (περίπου) όσα χρήματα έδωσε η Γουλβς στον Ολυμπιακό για τον Ποντένσε.
Δύο γκολ πέτυχε και ο 17χρονος Ανσού Φατί -ο πιο φέρελπις απόφοιτος της «Μασία» μετά τον Λιονέλ Μέσι- στη νίκη (2-1) της Μπαρτσελόνα επί της Λεβάντε. Ο νεαρός Αφρικανός, που τώρα παίρνει περισσότερο χρόνο συμμετοχής λόγω του τραυματισμού του Σουάρες, αποθεώθηκε από το κοινό του «Καμπ Νου». Αλλά και από τον Μέσι, που του «σέρβιρε» και τα δύο γκολ. Καθώς ο αργεντινός σούπερ-σταρ γερνάει, οι Καταλανοί αναζητούν μια ελπίδα για το μέλλον. Ο Φατί είναι, προς το παρόν, η μεγαλύτερη.
… Μα ο παλιός είναι αλλιώς
Τέσσερις ώρες διήρκεσε η μάχη του Νόβακ Τζόκοβιτς με τον Ντόμινικ Τιμ για το πρώτο major τρόπαιο του 2020. Ο αυστριακός τενίστας έφτασε «μια ανάσα» από τη νίκη, όμως τη στιγμή που φαινόταν ότι ο τελικός του Αυστραλιανού Οπεν είχε κριθεί, «μίλησε» η κλάση του 33χρονου Σέρβου. Θριάμβευσε για όγδοη φορά στη Μελβούρνη και για 17η σε Γκραν Σλαμ, γενικώς. Πλησίασε ακόμη περισσότερο τους 20 τίτλους του Ρότζερ Φέντερερ και τους 19 του Ράφα Ναδάλ. Και, καθώς είναι έξι χρόνια νεότερος από τον Ελβετό και ένα χρόνο από τον Ισπανό, ελπίζει να τους έχει ξεπεράσει έως το τέλος της καριέρας του.
Ο «Νόλε» μπορεί να καταρρίψει κι άλλο ένα ρεκόρ του «Βασιλιά»: των 310 εβδομάδων που τον βρήκαν στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης. Ο ίδιος μπαίνει σήμερα (Δευτέρα) στη 276η εβδομάδα του ως No 1, εκτοπίζοντας από την πρώτη θέση τον Ναδάλ (ο Στέφανος Τσιτσιπάς παραμένει στο Νο 6).
Δύσκολο να πει κανείς ποιος από τους Big-3 είναι ο καλύτερος τενίστας του Κόσμου, όμως ένα είναι βέβαιο: ο Τζόκοβιτς είναι ο πιο επιτυχημένος της τελευταίας δεκαετίας. Από το 2011 μετράει 16 κατακτήσεις Γκραν Σλαμ, έναντι 11 του Ναδάλ και τεσσάρων του Φέντερερ.
Το γιόρτασε… σε κοσμηματοπωλείο
Η Σοφία (Σόνια) Κένιν και η Γκαρμπίνιε Μουγκουρούθα είναι δύο τενίστριες που σχεδόν κανείς δεν περίμενε να δει στον τελικό της Μελβούρνης. Η δεύτερη έκπληξη ήταν πως το τρόπαιο κατέληξε στα χέρια της 21χρονης, που δεν είχε μπει ακόμη στο Top-10, κι όχι της πολύ πιο έμπειρης Ισπανίδας. Η Σόνια έγινε η νεαρότερη πρωταθλήτρια του Αυστραλιανού Οπεν μετά τη Μαρία Σαράποβα (2008) και η νεαρότερη που κατέκτησε major τίτλο μετά τη Σερίνα Ουΐλιαμς (2002).
Κόρη ρώσων μεταναστών που το 1987 εγκατέλειψαν τη Σοβιετική Ενωση, με 250 δολάρια στην τσέπη, και αναζήτησαν στις ΗΠΑ μια καλύτερη τύχη, η Σόνια δεν κρύβει πως ονειρεύεται να ζήσει μια χλιδάτη ζωή. Το έπαθλο της Μελβούρνης -πάνω από δύο εκατομμύρια ευρώ- θα τη βοηθήσει πολύ σε αυτό. Ηδη, αμέσως μετά τον τελικό, επισκέφτηκε το κατάστημα της Cartier στην πόλη, για να χαρίσει στον εαυτό της ένα δαχτυλίδι κι ένα βραχιόλι που της άρεσαν.
Οι ειδικοί λένε πως θα φτάσει πολύ ψηλά. Στο τένις, η ρωσική καταγωγή και η αμερικανική ιθαγένεια αποτελούν, συχνά, συνδυασμό επιτυχίας. Προς το παρόν, σκαρφάλωσε στο Νο 7 της παγκόσμιας κατάταξης. Η Μαρία Σάκκαρη ανέβηκε στο Νο 21, στην ψηλότερη θέση που βρέθηκε ποτέ