Ξεχάστε, για μια στιγμή, το γκλάμουρ (αλλά μην ανησυχείτε, στη συνέχεια υπάρχει μπόλικο).
Η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών, στο μυαλό των περισσοτέρων ανθρώπων συνδέεται αυτόματα με τα Όσκαρ, το πιο φαντασμαγορικό, γεμάτο λαμπερά αστέρια γεγονός στον κόσμο του κινηματογράφου. Αλλά κι αυτό ήρθε αργότερα.
Το 1926, ο παραγωγός Λούις Μπ. Μάγιερ της Metro-Goldwyn-Mayer, ο πιο λαμπρός και πλέον αδίστακτος όλων των πρώτων τιτάνων της κινηματογραφικής βιομηχανίας, συνέλαβε την ιδέα ενός «σώματος» για την καταπολέμηση των δίδυμων προβλημάτων, αφενός της οργανωμένης εργασίας και αφετέρου της ατυχούς εικόνας του Χόλιγουντ, το οποίο παρουσιαζόταν από τα κουτσομπολίστικα περιοδικά της εποχής ως άντρο σεξουαλικών σκανδάλων και χρήσης ναρκωτικών.
Την επόμενη χρονιά, ο Μάγιερ διοργάνωσε στο ξενοδοχείο «Ambassador» του Λος Άντζελες ένα συμπόσιο με την συμμετοχή των πλέον ισχυρών προσωπικοτήτων του Χόλιγουντ με σκοπό τα εγκαίνια της νέας Ακαδημίας, η οποία θα ήταν ανοικτή σε ηθοποιούς, σκηνοθέτες, συγγραφείς, τεχνικούς και παραγωγούς.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, ο νέος οργανισμός εξέλεξε και τον πρώτο του πρόεδρο: ήταν ο Ντάγκλας Φέρμπανκς, ένας σταρ του σινεμά, που στην εποχή του έλαμπε όσο ο Μπραντ Πιτ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ και Λεονάρντο Ντι Κάπριο μαζί.
Με ασυνήθιστη προνοητικότητα για την εποχή της, η Ακαδημία έθεσε τις βάσεις για ένα αρχείο και μια βιβλιοθήκη που θα αποτελούσαν στο μέλλον το μουσείο της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Βιβλία, περιοδικά και έγγραφα συλλέχθηκαν και αποθηκεύτηκαν στο ντουλάπι μιας αίθουσας του ξενοδοχείου «Roosevelt» στο Χόλιγουντ, όπου η Ακαδημία ίδρυσε το πρώτο της γραφείο.
Στο «Roosevelt» πραγματοποιήθηκε και η πρώτη τελετή απονομής των βραβείων, τον Μάιο του 1929, που διήρκεσε μόλις 15 λεπτά και την παρακολούθησαν 270 άτομα. Σημειώστε ότι τα τελευταία χρόνια, οι προσκεκλημένοι στην τελετή των Όσκαρ ήταν περίπου 3.500 και η διάρκειά της πάνω από τέσσερις ώρες, αν και η πιο πρόσφατη μόλις ξεπέρασε τις τρεις ώρες μετά από μια αξιέπαινη προσπάθεια όλων των συντελεστών να την συντομεύσουν.
Με τα χρόνια η συλλογή της Ακαδημίας μεγάλωσε περιλαμβάνοντας σενάρια, γράμματα, ταινίες, φωτογραφίες και διάφορα αντικείμενα. Και πλέον ήταν τόσο εκτεταμένη που χρειάστηκε να στεγαστεί σε δύο κτίρια του Χόλιγουντ: στο «Fairbanks Center for Motion Picture Study» και στο «Pickford Center for Motion Picture Study», το οποίο πήρε το όνομά του από την ηθοποιό του βωβού κινηματογράφου Μέρι Πίκφορντ, σύζυγο του Ντάγκλας Φέρμπανκς, και ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας. Αλλά μουσείο δεν χτίστηκε ποτέ.
«Επί 90 χρόνια μιλούσαν γι’ αυτό», είπε η Ντόουν Χάντσον, διευθύνουσα σύμβουλος της Ακαδημίας, σε συνέντευξή της στη βρετανική Telegraph και πρόσθεσε: «Δημιουργούσαν επιτροπές, προσλάμβαναν αρχιτέκτονες, αλλά ποτέ δεν υπήρχε το σωστό μέρος, ποτέ δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή, ποτέ δεν είχαν τα χρήματα …»
Όλα αυτά μέχρι τώρα. Γιατί το Academy Museum of Motion Pictures, το πρώτο Μουσείο Κινηματογράφου της Ακαδημίας, αφιερωμένο σε όλες τις πτυχές της ιστορίας του Χόλιγουντ, από τους σταρ, τους σκηνοθέτες και τους σεναριογράφους μέχρι τα σκηνικά και τα κοστούμια, τον σχεδιασμό της παραγωγής και την τεχνολογία, βρήκε επιτέλους τη θέση του στο Μίρακλ Μάιλ, εκεί όπου είναι συγκεντρωμένα τα περισσότερα μουσεία του Λος Άντζελες, και έχει προγραμματιστεί να ανοίξει τον επόμενο χρόνο.
Η πρώτη προτεραιότητα της Χάντσον όταν έγινε CEO της Ακαδημίας το 2011 ήταν να προωθήσει τη δημιουργία του: «Χρειαζόταν να οικοδομήσουμε ένα μουσείο για τον πολιτισμό μας, και αν η Ακαδημία δεν έχτιζε το πρώτο μουσείο των ταινιών, ποιος θα το έκανε;», λέει.
Και τα κατάφερε εξασφαλίζοντας αρχικά τη μίσθωση για έναν χρόνο του ιστορικού κτιρίου των πολυκαταστημάτων May Company στην λεωφόρο Γουίλσαϊρ ώστε να διερευνήσει τη δέσμευση της βιομηχανίας κινηματογράφου για το έργο.
Κατόπιν, επιδίωξε να συγκεντρώσει 100 εκατ. δολάρια σε 12 μήνες, πράγμα που πέτυχε τον Οκτώβριο του 2012, πέντε λεπτά πριν από τη συνεδρίαση της επιτροπής για την τελική απόφαση. Και στη συνέχεια ξεκίνησε μια καμπάνια χρηματοδότησης, με επικεφαλής τον πρόεδρο του νέου μουσείου Μπομπ Ιγκουρ (πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Disney), και συμπροέδρους τους Ανέτ Μπένινγκ και Τομ Χανκς, με στόχο να συγκεντρωθούν περίπου 400 εκατ. δολάρια για την ολοκλήρωση του έργου.
Ο διάσημος ιταλός αρχιτέκτονας Ρέντσο Πιάνο, που ανέλαβε τον σχεδιασμό του μουσείου, έχει συνδέσει το κτιρίο της «May Company» -ένα περίφημο παράδειγμα αρχιτεκτονικού στυλ Streamline Moderne, που αναπτύχθηκε από την Art Deco της δεκαετίας του 1930- με μια σφαίρα από σκυρόδεμα και γυαλί ύψους 40 μέτρων και μια βεράντα στην κορυφή της με εκπληκτική θέα στους λόφους και στο διάσημο σύμβολο του Χόλιγουντ.
Το εξαώροφο οικοδόμημα, το οποίο μετονομάστηκε σε Saban Building προς τιμήν των Σέριλ και Χαΐμ Σαμπάν, που πρόσφεραν το ποσόν των 50 εκατ. δολαρίων, θα διαθέτει εκθεσιακό χώρο 4.600 τ.μ., θέατρο 288 θέσεων και το «Shirley Temple Education Studio», προσφορά της οικογένειας Τεμπλ.
Το σφαιρικό κτίριο θα φιλοξενήσει το «David Geffen Theater», μια αίθουσα 1.000 θέσεων και αρκετά μεγάλη για μια 60-μελή ορχήστρα, όπου θα μπορούν να προβάλλονται στην αρχική τους μορφή οι ταινίες βωβού κινηματογράφου από το τεράστιο αρχείο της Ακαδημίας.
Το 1991, έγιναν εργασίες στο Κέντρο Φέρμπανκς -στεγάζεται σε ένα όμορφο κτίριο Μαυριτανικού στιλ του 1920- για να μπορέσει να φιλοξενήσει τη βιβλιοθήκη Margaret Herrick. Η Χέρικ ήταν η πρώτη βιβλιοθηκονόμος της Ακαδημίας, λένε μάλιστα ότι όταν είδε το αγαλματάκι των βραβείων της Ακαδημίας παρατήρησε: «μοιάζει με τον θείο μου, τον Όσκαρ». Τα …υπόλοιπα είναι ιστορία.
Το αρχείο της βιβλιοθήκης περιλαμβάνει περισσότερα από 100.000 σενάρια ταινιών, 60.000 ηχητικά αρχεία, 14 εκατ. φωτογραφίες, 43.000 ηχογραφήσεις, 40.000 βιβλία, περισσότερα από 100.000 παραγωγές έργων τέχνης και 1.600 ειδικές συλλογές μεγάλων σταρ όπως οι Κάρι Γκραντ, Κάθριν Χέμπορν, Αλφρεντ Χίτσκοκ και Τζον Χιούστον, που μεταφέρουν τον θεατή κατευθείαν στην καρδιά της ιστορίας, των θρύλων και του μύθου του Χόλιγουντ.
Υπάρχει ένα αντίγραφο μισθοδοσίας της MGM του 1925, που δείχνει ότι η Νόρμα Σίρερ και ο Λον Τσέινι κέρδιζαν 3.000 δολάρια την εβδομάδα (ποσό που αντιστοιχεί σε σημερινά 44.000 δολάρια), ενώ μια νέα Σουηδή ηθοποιός ονόματι Γκρέτα Γκάρμπο πληρωνόταν 400 δολάρια την εβδομάδα και η Λουσίλ Λεσουέρ, η οποία θα άλλαζε το όνομά της σε Τζόαν Κρόουφορντ, μόλις 250 δολλάρια.
Σύντομα θα αλλάξει το όνομά της στο Joan Crawford. Σε σημειώσεις της οντισιόν για κάποιον νεαρό Τζορτζ Κλούνεϊ αναφέρεται ότι είναι ένας «πολύ σίγουρος, ώριμος τύπος, αρρενωπός», ενώ για την τότε ακόμη άγνωστη Μέριλ Στριπ υπογράμμισαν το «γλυκό χαμόγελο» της.
Στη φωτογραφική συλλογή υπάρχει και μια θαυμάσια εικόνα διαγωνιζομένων σε έναν διαγωνισμό φιγούρας του Σαρλό, έξω από ένα θέατρο στο Νιου Τζέρσεϋ, όπου ο Τσάρλι Τσάπλιν μπορεί να κατασκοπεύει κοιτάζοντας από ένα παράθυρο του πρώτου ορόφου. Η πλάκα είναι ότι, μπήκε και ο ίδιος στον διαγωνισμό, ανώνυμα, και ήρθε τέταρτος.
Υπάρχουν σχέδια της παραγωγής για τον «Μάγο του Οζ», μια επιστολή της Μέριλιν Μονρόε το 1960 με την οποία απορρίπτει την πρόταση για έναν ρόλο σε μια ταινία για τον Ζίγκμουντ Φρόιντ («Δεν θα ήθελα να είμαι μέρος αυτού, πρώτον λόγω της μεγάλης προσφοράς του στην ανθρωπότητα και, δεύτερον, λόγω του σεβασμού που τρέφω για το έργο του», γράφει), αλλά και ένα γράμμα του Φρανκ Σινάτρα προς τον Τζορτζ Κιούκορ, το 1954, με το οποίο τον συγχαίρει για την ταινία του «Ενα αστέρι γεννιέται»: «Είσαι ο πιο φοβερός σκηνοθέτης που έχει υπάρξει, υπάρχει, και θα υπάρχει. Μη τολμήσεις ποτέ να πεθάνεις, σε χρειαζόμαστε. Αγάπη και φιλιά, Φρανκ».
Ακόμη, υπάρχουν μερικά σπάνια αντικείμενα, μεταξύ των οποίων και τα «ιερά» memorabilia του σινεμά: ένα από πέντε ζευγάρια ρουμπίνι γοβάκια που φορούσε η Τζούντι Γκάρλαντ στον «Μάγο του Οζ». Είναι μάλιστα το καλύτερα διατηρημένο, από τα συνολικά τρία ζευγάρια που έχουν απομείνει. Ενα ζευγάρι βρίσκεται στο Μουσείο Judy Garland στη Μινεσότα, και ακόμη ένα στο Smithsonian Institution στην Ουάσινγκτον, ενώ τα άλλα δύο έχουν χαθεί.
Στην 92χρονη ιστορία της, η Ακαδημία έχει κάνει μόνο μία εμπορική συνεργασία, με την εταιρεία ρολογιών Rolex, τα οποία έχουν εμφανιστεί στις ταινίες του Χόλιγουντ περισσότερο από κάθε άλλο ρολόι άλλης μάρκας. Η Rolex είναι μέγας χορηγός των ετήσιων βραβείων Οσκαρ αλλά και του νέου μουσείου της Ακαδημίας, προσφέροντας μια γκαλερί Rolex, η οποία με τα εκθέματά της θα τιμά τη μακρά συνεργασία της εταιρίας με το Χόλιγουντ.
Η Rolex στηρίζει επίσης ένα σημαντικό πρόγραμμα καθοδήγησης: τέσσερις σκηνοθέτες βραβευμένοι με Οσκαρ, οι Μάρτιν Σκορσέζε, Κάθριν Μπίγκελόου, Τζέιμς Κάμερον και Αλεχάντρο Ινιαρίτου αναλαμβάνουν νέους, επίδοξους κινηματογραφιστές επιτρέποντας στο ταλέντο τους να ανθίσει.