Μια ταινία που δεν άφησε κανέναν αδιάφορο, τραχιά και άγουρη, που ταξίδεψε σε διεθνή φεστιβάλ και εξασφάλισε βραβεία και εξαιρετικές κριτικές, μια ταινία αποκαλυπτική για την πραγματική ζωή στην Αθήνα και δη στις περιοχές με πυκνή ζωή μεταναστών είναι το «Amerika Square» ή «Πλατεία Αμερικής» του Γιάννη Σακαρίδη. Και αν και είναι η δεύτερη ταινία του μετά το «Wild Duck» είναι αυτή που σύμφωνα με πληροφορίες θα μας εκπροσωπήσει ως πρόταση της Ελλάδας στα Οσκαρ στην κατηγορία ξενόγλωσσων ταινιών.
Η αρμόδια επιτροπή που έχει συσταθεί για την τελική εισήγηση προς την υπουργό Πολιτισμού συνεδρίασε χθες και σύμφωνα με πληροφορίες πρότεινε την «Πλατεία Αμερικής». Επίσημη ανακοίνωση δεν υπάρχει ακόμα αφού θα πρέπει κατά το τυπικό η υπουργός να εξετάσει την εισήγηση και στη συνέχεια να δώσει το δικό της πράσινο φως οπότε και θα εκδοθεί δελτίο Τύπου και συνάμα θα κινηθούν από το υπουργείο οι τυπικές διαδικασίες για την επίσημη υποβολή της πρότασης στην Ακαδημία των Οσκαρ.
Βέβαια, καθώς από το πρωί της Τρίτης το υπουργείο Πολιτισμού πολιορκείται από αρχαιολόγους και στην αίθουσα συνεδριάσεων του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου συζητείται το θέμα του Ελληνικού, δεν υπήρχαν περιθώρια για άμεσες ανακοινώσεις. Όμως η πληροφορία είναι απολύτως διασταυρωμένη.
Πικρό χιούμορ και box office
Επικοινωνήσαμε με τον Γιάννη Στάνκογλου που πρωταγωνιστεί στην ταινία ερμηνεύοντας τον Μπίλλη, έναν παράνομο tattoo artist, άνθρωπο της νύχτας, ιδιοκτήτη μπαρ που ερωτεύεται μια αφρικανή τραγουδίστρια. Μαθαίνει την είδηση για την υποψηφιότητα από εμάς και δεν κρύβει την χαρά του. «Είναι μεγάλη μου η χαρά που συμμετείχα σε αυτή την ταινία και με αυτή την ομάδα. Πιστεύω πολύ στον Γιάννη Σακαρίδη και στις δυνατότητες που έχει η ταινία. Μια ταινία που παρά το σκληρό θέμα της έχει χιούμορ. Ένα πικρό χιούμορ ιδιαίτερο και αποφεύγει την εύκολη παγίδα να γίνει μελό ή δραματική».
Ο ίδιος έχει εκπροσωπήσει την ταινία σε δυο φεστιβάλ στο εξωτερικό και μας περιγράφει πως είναι μια ταινία που ακόμα και όταν δεν κερδίζει βραβεία συζητιέται πολύ και έντονα. Φαίνεται πάντως πως ο Γιάννης Στάνκογλου φέρνει γενικά γούρι στις συνεργασίες του – η ταινία πηγαίνει στα Οσκαρ, η παράσταση «Επτά επί Θήβας» του ΚΘΒΕ όπου πρωταγωνίστησε ως Ετεοκλής επί δυο καλοκαίρια κατέβηκε στην Επίδαυρο και έδωσε δεκάδες παραστάσεις σε όλη τη χώρα, ενώ η ταινία μικρού μήκους «Αρια» στην οποία πρωταγωνιστεί υπό την σκηνοθεσία της Μυρσίνης Αριστείδου διαγωνίζεται αυτές τις μέρες στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας.
Το Hollywood Reporter στην κριτική του για την ταινία έγραψε ότι αν και αυτή η αγωνιώδης αλλά σχετικά οικεία ιστορία μεταναστών μπορεί να μην τρελάνει το box office, η διαυγής και με συμπόνια ματιά του σκηνοθέτη Γιάννη Σακαρίδη θα εκτιμηθεί από τα διεθνή φεστιβάλ.
Θυμίζουμε ότι η ταινία βραβεύτηκε στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης με το βραβείο Fipresci, το ειδικό βραβείο της επιτροπής νέων ενώ Ειδική Μνεία δόθηκε στον ηθοποιό Βασίλη Κουκαλάνι. Στα φετινά βραβεία Ίρις της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου ο Γιάννης Σακαρίδης κέρδισε το βραβείο μοντάζ αν και η ταινία ήταν υποψήφια για έξι βραβεία
Ο άνεργος ρατσιστής της διπλανής πόρτας
Σύμφωνα με το σενάριο – το συνυπογράφει ο Γιάννης Σακαρίδης μαζί με τον ηθοποιό Βαγγέλη Μουρίκη- τέσσερις διαφορετικές προσωπικότητες και εντελώς αντίθετοι βίοι διασταυρώνονται με σκηνή την Πλατεία Αμερικής. Ο Μπίλη (Γιάννης Στάνκογλου) και ο Νάκος (Μάκης Παπαδημητρίου) είναι φίλοι από παιδιά αν και εντελώς αντίθετοι χαρακτήρες μεταξύ τους και με διαφορετικό lifestyle.
Ο Νάκος, ζει ακόμα με τους γονείς του, μισεί τους μετανάστες που θεωρεί ότι φταίνε για όλα και μετράει με θυμό την αναλογία ελλήνων-μεταναστών στην πλατεία. Εκεί, έχει το μπαρ του με το παράνομο tattoo studio στο πατάρι ο Μπίλη ο οποίος μάλλον ως παρατηρητής βλέπει το τοπίο που αλλάζει στη γειτονιά και το μίσος που φουντώνει. Ερωτεύεται την Τερέζα (Ξένια Ντάνια), τραγουδίστρια που έχει μπλέξει στην αφρικανική μαφία και πηγαίνει σε αυτόν για να της καλύψει ένα τατουάζ που δεν θέλει πια.
Την ίδια ώρα παρακολουθούμε την αγωνιώδη προσπάθεια του σύρου Τάρεκ (Βασίλης Κουκαλάνι) να φύγει από τη χώρα μαζί με την κόρη του. Και όλα αυτά καθώς ο Νάκος αρχίζει να δηλητηριάζει πρόσφυγες για να τους αναγκάσει να φύγουν μακριά από αυτό που θεωρεί δική του χώρα και μόνο. Ο Τάρεκ και ο Νάκος αν και ελάχιστα συμπίπτουν στην ταινία αντιπροσωπεύουν δυο διαφορετικούς κόσμους που συγκρούονται και διχάζουν. Σύμφωνα με το Hollywood Reporter πρόκειται για μια από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες για το προσφυγικό ζήτημα και τις οδυνηρές επιπτώσεις του.