Εντελώς θεωρητικά μιλώντας, αν κάποιος στην αρχή της σεζόν στοιχημάτιζε ότι η Λέστερ θα κέρδιζε το πρωτάθλημα θα είχε μεν να υπομείνει κάποιους μήνες καζούρας, αλλά τουλάχιστον στο τέλος της θα είχε παρηγορηθεί με πολλά χρήματα.
Γύρω στο 5.000 προς 1 ήταν η απόδοση για την ομάδα τον περασμένο Αύγουστο στο ξεκίνημα της σεζόν στην Premier League της Αγγλίας. Πόσο καλύτερα να περιμένει κανένας να πάει μια ομάδα που είχε τερματίσει από τις τελευταίες και είχε έναν προπονητή χωρίς σπουδαία φήμη;
Την Δευτέρα όμως, έπειτα από μια φανταστική σεζόν (μόνο τρεις ήττες και όλες οι νίκες με μικρότερη κατοχή της μπάλας από την αντίπαλη ομάδα), αυτή η μικρή πιθανότητα έγινε πραγματικότητα μετά την ισοπαλία της Τότεναμ με 2-2 με την Τσέλσι.
Η Λέστερ έγινε και μαθηματικά πρωταθλήτρια και -χωρίς υπερβολή- όλος ο πλανήτης γιορτάζει το αναπάντεχο.
Πολύ περισσότερο φυσικά το ίδιο το Λέστερ που ξενύχτησε ντυμένο στα μπλε και πανηγυρίζοντας. Αμέσως μόλις ισοφάρισε η Τσέλσι ψαλιδίζοντας τις τελευταίες ελπίδες της Τότεναμ και αφού έληξε το παιχνίδι, στους δρόμους ξεχύθηκαν οπαδοί κάθε ηλικίας, με μόνιμη επωδό στα χείλη, είτε ήταν 25 είτε 50 είναι 70 ετών: «Περίμενα μια ζωή για να δω αυτήν την ημέρα».
Είναι η ιστορία του underdog, αυτού που δεν τον υπολογίζει κανένας και έρχεται και σαρώνει τα πάντα που κάνει το επίτευγμα της Λέστερ τόσο εντυπωσιακό.
Μέχρι σήμερα, η καλύτερη επίδοση στην Premier League ήταν η όγδοη θέση το 2000, αρκετές φορές μάλιστα φλέρταρε με τον υποβιβασμό.
Ο πρώην μάνατζερ της ομάδας Μάρτιν Ο’Νιλ είπε ότι η κατάκτηση του πρωταθλήματος όχι μόνο είναι μια λαμπρή ιστορία, αλλά «δίνει σε όλους αυτή τη μικρή ελπίδα» ότι ο ρομαντισμός δεν έλειψε από το ποδόσφαιρο».
Ακόμα και οι Βρετανοί σχολιαστές αφήνουν στην άκρη τις τυπικότητες και σπεύδουν να μιλήσουν για παίκτες που είναι «στο όριο της αθλητικής αθανασίας» και για την μεγαλύτερη έκπληξη που έχει καταγραφεί ποτέ σε ομαδικό σπορ. Είναι ό,τι μεγαλύτερο έχει γίνει ποτέ στο ποδόσφαιρο, όταν μια ομάδα έρχεται και κερδίζει τους γίγαντες με τα λεφτά και την πείρα τους είπε ο πρώην παίκτης της Νιουκάστλ και σχολιαστής πλέον Αλαν Σίρερ.
Πανηγύρια από όλους, από την ενθουσιασμένη Adele…
…στον πιο συγκρατημένο Ντέιβιντ Κάμερον:
Ούτε ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνο, δεν έμεινε ανεπηρέαστος: η ιστορία της Λέστερ είναι «όμορφη, ένα παραμύθι», δήλωσε.
Το πρωτάθλημα γιορτάζεται δεόντως και στην Ταϊλάνδη, πατρίδα του ιδιοκτήτη της ομάδας Βιχάι Σριβανταναπράμπα. Αγόρασε την ομάδα το 2014 για μόλις 39 εκατ. λίρες (πολύ λιγότερα από όσο κόστισε η αγοραπωλησία μεγάλων συλλόγων όπως η Λίβερπουλ) και υποσχέθηκε ότι μέσα σε μια τριετία θα ξοδέψει 180 εκατ. για να φέρει την ομάδα του στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα.
Απτόητοι από το ότι ήταν αργά μετά τα μεσάνυχτα στην Ταϊλάνδη, πολλοί στην Μπανγκόκ ξενύχτησαν για να δουν το κρίσιμο χτεσινό ματς σε εμπορικό κέντρο όπου ο Σριβανταναπράμπα είχε φροντίσει να υπάρχουν γιγαντοοθόνη, μπίρες και γαρίδες.
Η νίκη θα φέρει άφθονο ζεστό χρήμα στα ταμεία της ομάδας. Γύρω στα 150 εκατ. λίρες είναι τα χρήματα που θα αποκομίσει από την Premier League, από τη συμμετοχή της τον ερχόμενο χειμώνα στο Champions League, αλλά και από τα εισιτήρια και τις χορηγίες. Κέρδη θα έχει ο ιδιοκτήτης και στην πατρίδα του, γράφει το BBC, καθώς οι Ταϊλανδέζοι είναι παθιασμένοι με το ποδόσφαιρο και ειδικά το βρετανικό.
Η αναπάντεχη επιτυχία της Λέστερ έχει έναν εξίσου αναπάντεχο αρχιτέκτονα, τον Κλάουντιο Ρανιέρι. Μετά την αποπομπή του από τον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας, λόγω του αποκλεισμού από τις Νήσους Φερόες, ο Ρανιέρι το περασμένο καλοκαίρι ανέλαβε την Λέστερ, με καθόλου κολακευτικά σχόλια για το πρόσωπό του.
«Αλήθεια τώρα, τον Ρανιέρι;» είχε αναρωτηθεί πέρυσι τον Ιούλιο ο πρώην παίκτης της ομάδας Γκάρι Λίνεκερ μετά την πρόσληψη του ιταλού προπονητή. Eνα χρόνο αργότερα, μόνο καλά λόγια έχει (και αυτός) να πει για τη μεγάλη επιτυχία.
Ο Ρανιέρι όμως, που τη Δευτέρα το απόγευμα τηλεφώνησε στον προπονητή της Τσέλσι, μοιάζει να μην ξεχνά που ήταν και που έφτασε και είπε σε ιταλικά μέσα: «Ολοι με αποθεώνουν, αλλά θα ήθελα να θυμίσω ότι είμαι το ίδιο άτομο που απολύθηκε από την Ελλάδα. Θα μείνω στη Λέστερ ακόμη κι αν τόσο εγώ όσο και ο πρόεδρος ξέρουμε ότι η σεζόν αυτή δεν θα επαναληφθεί».