Οι σκόρερ στον θρίαμβο (3-0) της Πορτογαλίας επί της Τουρκίας, που εξασφάλισε στους νικητές την πρόκριση στους «16» του Euro, ήταν ο Μπερνάρντο Σίλβα, ο Μπρούνο Φερνάντες και ο τούρκος αμυντικός Σαμέτ Ακαϊντίν, ο οποίος σημείωσε ένα κωμικό αυτογκόλ. Για δεύτερο διαδοχικό ματς ο Κριστιάνο Ρονάλντο δεν κατάφερε να πετύχει το γκολ που τόσο ποθεί. Αλλά ήταν πάλι «το κέντρο του Κόσμου». Η Equipe το είχε προβλέψει πριν καν αρχίσει το τουρνουά: «Οι εμφανίσεις του Ρονάλντο θα έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον ακόμη και από τον τελικό».
Αυτό που συνέβη το σαββατόβραδο στο Ντόρτμουντ ήταν πρωτοφανές. Εξι οπαδοί εισέβαλαν, ο ένας μετά τον άλλον, στον αγωνιστικό χώρο του «Σιγκνάλ Ιντούνα Παρκ» για να βγάλουν σέλφι με τον πιο διάσημο ποδοσφαιριστή του Euro 2024. Πρώτα ένα παιδάκι που φορούσε μια κόκκινη φανέλα. Ο Ρονάλντο υποδέχθηκε τον πιτσιρικά με χαμόγελο και του έκανε το χατίρι. Ο ρέφερι σταμάτησε το παιχνίδι και άφησε τον μικρό φαν του «CR7» να ζήσει το όνειρό του, ενώ ο σκηνοθέτης της τηλεοπτικής μετάδοσης, υπακούοντας στην ντιρεκτίβα της UEFA, μας έδειχνε τον κόσμο στις εξέδρες.
Λίγα λεπτά αργότερα ένας άλλος εισβολέας, ενήλικος αυτός, βρέθηκε δίπλα στον Ρονάλντο. Ο πορτογάλος σούπερ-σταρ έδειξε να ενοχλείται από τη νέα διακοπή, όμως, έστω απρόθυμα, δέχτηκε να ποζάρει στο κινητό του. Οι επόμενοι τέσσερις οπαδοί που πάτησαν το τερέν (δύο στη διάρκεια του παιχνιδιού και δύο αμέσως μετά τη λήξη του) απομακρύνθηκαν από άνδρες ασφαλείας.
Η σύζυγος και οι γιοι του Ρονάλντο παρακολουθούσαν το ματς από το box που τους είχε παραχωρηθεί, έχοντας γύρω τους έναν στρατό από σεκιουριτάδες. Αλλά, όπως αποδείχτηκε, ο παίκτης δεν ήταν εξίσου καλά προστατευμένος. «Ημασταν τυχεροί σήμερα γιατί οι εισβολείς είχαν αγαθές προθέσεις. Θα μπορούσαν όμως να είναι κακόβουλοι» τόνισε μετά τον αγώνα ο προπονητής της εθνικής Πορτογαλίας, Ρομπέρτο Μαρτίνες. Η UEFA θορυβήθηκε και διέταξε έρευνα για αυτά τα περιστατικά. Τόσοι εισβολείς σε έναν αγώνα είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί σε τέτοιες διοργανώσεις.
Κατά μία έννοια, πρόκειται για ένα ακόμη ρεκόρ του Ρονάλντο. Στον αγωνιστικό χώρο υπήρχαν και άλλοι διάσημοι ποδοσφαιριστές – ανάμεσά τους και κάποιοι που πρωταγωνιστούν στην Πρέμιερ Λιγκ. Κανείς τους όμως δεν εξιτάρει τους οπαδούς όσο εκείνος. Είκοσι χρόνια μετά το πρώτο του γκολ σε πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα, εναντίον της Εθνικής μας, ο «CR7» εξακολουθεί να εμπνέει ακραία συναισθήματα. Αλλοι τον λατρεύουν και άλλοι τον μισούν.
Ο Ρονάλντο κοντεύει τα 40. Δεν πιέζει τον αντίπαλο γκολκίπερ, δεν βοηθά την ομάδα του όταν εκείνη αμύνεται, ακόμη δεν έχει σκοράρει, και την παράσταση σε αυτό το Euro κλέβουν παίκτες πολύ νεότεροι, που θα μπορούσαν να είναι παιδιά του. Δεν είναι ο παίκτης που ήταν κάποτε. Κι όμως, εννέα στις δέκα φανέλες της εθνικής Πορτογαλίας που φορούν οι οπαδοί της στις εξέδρες γράφουν το όνομά του. Και όταν ανακοινώνονται οι εντεκάδες από τα μεγάφωνα των γηπέδων, μετά το «Κριστιάνοοοοο Ρονάλντοοοοο» ακούγεται η ιαχή «γκόοοοολ».
Αυτός είναι ο λόγος που ο προπονητής του δεν διανοείται να τον βγάλει ούτε για ένα λεπτό από το παιχνίδι; Ο Μαρτίνες δέχτηκε σχετική ερώτηση στη χθεσινοβραδινή συνέντευξη Τύπου και έδωσε την εξής απάντηση: «Δεν έχετε παρά να ρίξετε μια ματιά στους αριθμούς. Να δείτε τι έχει κάνει ο Ρονάλντο τους 12 τελευταίους μήνες. Σκόραρε 10 γκολ σε εννέα αγώνες της προκριματικής φάσης. Εχει πετύχει 51 τέρματα σε 50 ματς. Η φυσική του κατάσταση τού επιτρέπει να παίζει ένα ολόκληρο 90λεπτο κάθε τέσσερις μέρες. Είναι έμπειρος όσο κανείς άλλος. Είναι ο ηγέτης αυτής της ομάδας – όχι μόνο ο αρχηγός της. Εχει πετύχει τα πάντα στην καριέρα του, όμως εξακολουθεί να τα δίνει όλα στις προπονήσεις. Βρίσκεται στην εθνική επειδή το αξίζει».
Στο παιχνίδι εναντίον της Τουρκίας θα μπορούσε να έχει σκοράρει εκείνος το 3-0, όμως προτίμησε να πασάρει την μπάλα στον Φερνάντες. Ο αλτρουισμός του τού χάρισε ακόμη ένα ρεκόρ. Εγινε ο παίκτης με τις περισσότερες ασίστ στα χρονικά του Euro. «Η φάση αυτή αντιπροσωπεύει την απλότητα του πορτογαλικού ποδοσφαίρου – θα πρέπει να διδάσκεται στις ακαδημίες» σχολίασε ο Μαρτίνες.
Θα έρθει και το γκολ. Αλλά αυτό που ο Ρονάλντο επιθυμεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι να σηκώσει την κούπα. Δεν θέλει ο επίλογος της μυθικής του καριέρας να γραφτεί στην… εξορία της Σαουδικής Αραβίας. Ονειρεύεται ένα φινάλε ένδοξο, που θα κάνει όλον τον κόσμο να παραδεχθεί ότι είναι ο GOAT. Και οι φιλοδοξίες του ήταν ανέκαθεν το κίνητρο πίσω από τους άθλους του.