Μια ώρα πριν από την έναρξη του παιχνιδιού, στις εξέδρες του «Παρκ ντε Πρενς» υπήρχε, ήδη, πολύς κόσμος. Πολύς και εξαιρετικά θορυβώδης. Χιλιάδες οπαδοί της Παρί Σεν-Ζερμέν τραγουδούσαν, φώναζαν συνθήματα και χτυπούσαν ρυθμικά τα τύμπανα της γιορτής που (πίστευαν ότι) θα ακολουθούσε. Ενα τεράστιο πανό απεικόνιζε τους παίκτες της γαλλικής ομάδας σε μορφή καρτούν. Και όταν ο Κιλιάν Εμπαπέ εμφανίστηκε στον αγωνιστικό χώρο για την καθιερωμένη προθέρμανση, τα ντεσιμπέλ του ενθουσιασμού ανέβηκαν σε ύψη πρωτόγνωρα για το συγκεκριμένο γήπεδο. Ακριβώς όπως το είχε ζητήσει ο Νάσερ αλ-Κελαΐφι.
Ο 25χρονος γάλλος σούπερ-σταρ, του οποίου το συμβόλαιο με την Παρί λήγει σε 52 μέρες, έδινε το βράδυ της Τρίτης (7/5) την τελευταία του ευρωπαϊκή παράσταση στο Παρίσι. Παρά το προβάδισμα της Μπορούσια Ντόρτμουντ, που είχε νικήσει στον πρώτο αγώνα της διπλής αναμέτρησης με 1-0, οι πρωταθλητές Γαλλίας το είχαν σίγουρο: ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου θα έκανε τα πάντα για να κλείσει τον επταετή κύκλο του στην Παρί με έναν θρίαμβο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Διαψεύστηκαν. Την πρόκριση για τον τελικό της 1ης Ιουνίου την κατέκτησε η Ντόρτμουντ, που είναι μόλις πέμπτη στην εφετινή Μπουντεσλίγκα και κανείς δεν περίμενε πως θα έφτανε τόσο μακριά στη διοργάνωση των «ελίτ» της Ευρώπης.
Αλλιώς το είχε φανταστεί αυτό το «αντίο» ο Εμπαπέ. Ο έβδομος τίτλος του στο γαλλικό πρωτάθλημα, τον οποίο εξασφάλισε προ ημερών, δεν του λέει πολλά. Το πρώτο του τρόπαιο στη Ligue 1 το είχε κατακτήσει όταν ήταν 18 ετών, με τη φανέλα της Μονακό. Ούτε το «νταμπλ» θα τον συγκινήσει ιδιαιτέρως, αν η Παρί νικήσει στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας, στις 25 του μήνα, τη Λυών. Ονειρευόταν να πετύχει κάτι που δεν κατόρθωσαν στο παρελθόν, ο Λιονέλ Μέσι, ο Νεϊμάρ, ο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς και πολλοί ακόμη «αστέρες» που έλαμψαν στον γαλαξία της Παρί: να φέρει στο Παρίσι την Κούπα – πόθο όλων των μεγάλων club της Ευρώπης.
Στα 19 σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο. Στα 23 εμφανίστηκε πάλι σε τελικό Μουντιάλ και σκόραρε τρία γκολ, επαναλαμβάνοντας τον άθλο του Τζεφ Χαρστ (1966). Στη διοργάνωση του Κατάρ κέρδισε και το «Χρυσό Παπούτσι». Εχει καταρρίψει ένα σωρό ρεκόρ. Το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ, που όλο του ξεφεύγει, πιθανότατα θα το προσθέσει στη μυθική του συλλογή ως παίκτης της Ρεάλ, στην οποία (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) θα πάρει μεταγραφή το καλοκαίρι. Αλλά δεν θα είναι το ίδιο. Η «Βασίλισσα» μετράει, ήδη, 14 Κύπελλα Πρωταθλητριών – ίσως πάρει και το εφετινό. Αν το κατακτούσε τώρα, με την Παρί, θα έμενε στην Ιστορία ως «το Τσάμπιονς Λιγκ του Εμπαπέ». Διότι η Παρί της τρέχουσας σεζόν δομήθηκε πάνω του, έστω κι αν ο παίκτης είναι από καιρό… με τη βαλίτσα στο χέρι.
Μετά το τέλος του αγώνα όλα τα φώτα έπεσαν πάνω του. «Ηταν το τελευταίο σου ευρωπαϊκό παιχνίδι με την Παρί;», τον ρώτησε ένας εκπρόσωπος των media, για να λάβει την αμήχανη απάντηση: «Για αυτή τη σεζόν, σίγουρα». Οταν ένας άλλος δημοσιογράφος τον ρώτησε αν στον αποψινό (8/5) ημιτελικό του «Μπερναμπέου» θα υποστηρίζει τη Ρεάλ Μαδρίτης ή την Μπάγερν Μονάχου, ο Εμπαπέ αποκρίθηκε με μια γκριμάτσα που πρόδιδε την ενόχλησή του, και έσπευσε να εξαφανιστεί από τη μικτή ζώνη.
Η τύχη δεν ήταν με το μέρος της Παρί. Εξι δοκάρια σε έναν διπλό ημιτελικό (δυο στη Γερμανία και άλλα τέσσερα χθες στο δεύτερο 45λεπτο) δεν θα βρούμε στο παρελθόν του Τσάμπιονς Λιγκ, όσο κι αν ψάξουμε στα αρχεία του. «Μερικές φορές το ποδόσφαιρο είναι τόσο άδικο…», παραπονέθηκε χθες ο προπονητής της, Λουίς Ενρίκε. Αλλά και πάλι, η αποτυχία της ομάδας του να σκοράρει σε (σχεδόν) 200 αγωνιστικά λεπτά είναι αδικαιολόγητη για ένα τόσο ακριβοπληρωμένο ρόστερ.
Η ιστορία της Παρί στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι γεμάτη από απογοητευτικές βραδιές. Μόνο μια φορά έχει καταφέρει να φτάσει στον τελικό, το 2020: τη σεζόν που ο ημιτελικός ήταν μονός και αντίπαλος, η ταπεινή Λειψία. Στα ημιτελικά εμφανίστηκε και το 2021. Ολα τα υπόλοιπα χρόνια, από το 2011 που η Qatar Sports Investments άρχισε να τη χρηματοδοτεί με ιλιγγιώδη ποσά, αποκλείστηκε, είτε στη φάση των «16» είτε στα προημιτελικά. Η πιο λογική εξήγηση για τις αλλεπάλληλες αποτυχίες της, σύμφωνα με τους «ειδικούς», είναι ο χαμηλός ανταγωνισμός που συναντά στο γαλλικό πρωτάθλημα. Δεν είναι προετοιμασμένη για τις σκληρές μάχες που καλείται να δώσει στην τελική ευθεία του Τσάμπιονς Λιγκ. Ιδίως όταν βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ομάδα μαχητών, όπως η Ντόρτμουντ του Τέρζιτς.
Το «χρυσό» γκολ του 35χρονου αρχηγού της, Ματ Χούμελς, έστειλε την Ντόρτμουντ στον τελικό του «Γουέμπλεϊ», όπου θα αναμετρηθεί με τη Ρεάλ Μαδρίτης ή την Μπάγερν Μονάχου. Πριν από 11 χρόνια στο ίδιο γήπεδο είχε χάσει το τρόπαιο από τους Βαυαρούς με γκολ του Αριεν Ρόμπεν στο 89’. Θα είναι η τρίτη φορά που θα εμφανιστεί σε τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ. Την πρώτη, το 1997, το είχε κατακτήσει νικώντας (3-1) τη Γιουβέντους στο Μόναχο.
Η Παρί θα συνεχίσει την προσπάθεια να σκαρφαλώσει στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Χωρίς τον Εμπαπέ, πλέον, αλλά με τον ίδιο προπονητή. Οταν ο αλ-Κελαΐφι ρωτήθηκε αν ο χθεσινός αποκλεισμός θα έχει συνέπειες για τον Ενρίκε, η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: «Αστειεύεστε; Διαθέτουμε την πιο νεανική ομάδα στη διοργάνωση. Παίξαμε ημιτελικούς για τρίτη φορά την τελευταία πενταετία. Είμαστε υπερήφανοι».