Ηταν απόγευμα Κυριακής, 26 Σεπτεμβρίου -σαν σήμερα- του 1982. Πάνω από 8.000 θεατές είχαν γεμίσει ασφυκτικά το στάδιο «Ελενας Βενιζέλου» στα Χανιά για να παρακολουθήσουν την τρίτη μέρα του πανελληνίου πρωταθλήματος στίβου. Κυρίως, για να δουν από κοντά μια από τις σπουδαιότερες αθλήτριες εκείνης της εποχής: την 25χρονη -τότε- Σοφία Σακοράφα. Ούτε που φαντάζονταν, ότι θα γίνονταν αυτόπτες μάρτυρες μιας από τις πιο ιστορικές στιγμές του ελληνικού αθλητισμού.
Στην τέταρτη βολή της στον τελικό του ακοντισμού, το ακόντιο της Σακοράφα καρφώθηκε στα 74,20 μέτρα. Παγκόσμιο ρεκόρ! Και πανελλήνιο, φυσικά. Επίδοση ασύλληπτη, που άφησε σχεδόν δυο μέτρα πίσω το ρεκόρ το οποίο είχε πετύχει η τρομερή Φινλανδή, Τίνα Λίλακ, στις 29 Ιουλίου 1980 (72,40).
Καμία ελληνίδα αθλήτρια στο παρελθόν, σε όλα τα σπορ, δεν είχε καταφέρει να σημειώσει παγκόσμιο ρεκόρ στην ηλικιακή κατηγορία των Γυναικών. Αλλά και στους Ανδρες, μόνο δυο Ελληνες είχαν καταγράψει την καλύτερη επίδοση στον Κόσμο: ο Κωστής Τσικλητήρας στο μήκος άνευ φοράς τον Απρίλιο του 1912 και ο Χρήστος Παπανικολάου στο επί κοντώ τον Οκτώβριο του 1970.
«Το ακόντιο κυριολεκτικά χάνεται και περνάει πάρα πολύ πέρα από τα 70 μέτρα. Οι κριτές πανηγυρίζουν και το στάδιο έχει ξεσηκωθεί. 74 μέτρα και 20 εκατοστά. Είναι το νέο παγκόσμιο ρεκόρ. Είναι η μεγάλη στιγμή του ελληνικού αθλητισμού. Μια Ελληνίδα, η Σοφία Σακοράφα, είναι η πρώτη αθλήτρια στον Κόσμο στον ακοντισμό…», ανέφερε στην περιγραφή του στην ΕΤ1 ο Γιάννης Θεοδωρακόπουλος.
Ηταν, ίσως, το πιο περιπετειώδες παγκόσμιο ρεκόρ στα χρονικά των σπορ. Είχε και σασπένς. Η προσπάθεια της Σακοράφα μετρήθηκε και δεύτερη φορά, ενώ η ίδια είχε ξεσπάσει σε κλάματα μέσα στις αγκαλιές των υπόλοιπων αθλητριών, που είχαν τρέξει κοντά της για να τη συγχαρούν. Η μεζούρα έδειξε, πάλι, 74,20μ. Αλλά υπήρχε ένα πρόβλημα. Επειδή δεν επρόκειτο για διεθνή αγώνα, στο Εθνικό Στάδιο των Χανίων δεν υπήρχε ζυγαριά ακριβείας, ώστε να διαπιστωθεί αν το ακόντιο πληρούσε τις προδιαγραφές της IAAF.
Τη λύση τη βρήκε ένας γιατρός. Οι κριτές πήγαν το ακόντιο στο μαιευτήριο της πόλης, για να το ζυγίσουν στη ζυγαριά που χρησιμοποιούσαν για τα νεογέννητα βρέφη. Μέχρι να διαπιστωθεί ότι το βάρος του ήταν κανονικό, η Σακοράφα -και μαζί της όλος ο κόσμος- έζησε με την αγωνία για το αν το ρεκόρ της θα αναγνωριζόταν, ή όχι.
Λίγους μήνες νωρίτερα, σε μίτινγκ στο Λονδίνο, είχε ρίξει το ακόντιο στα 71 μέτρα και 52 εκατοστά. Ηταν πανελλήνιο ρεκόρ. «Πιστεύω πως θα κάνω το ρεκόρ που όλοι περιμένουν από εμένα», είχε δηλώσει, και το έκανε. Τήρησε και μια άλλη υπόσχεση: αυτή που είχε δώσει στον αρραβωνιαστικό (και προπονητή) της, Τάκη Κωσταβέλη, ότι αν έκανε παγκόσμιο ρεκόρ, θα τον παντρευόταν. Παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο τον Μάιο του 1983.
Τα 74,20μ. της Σακοράφα «άντεξαν» ως παγκόσμιο ρεκόρ για εννέα μήνες. Το κατέρριψε η Λίλακ στις 13 Ιουνίου 1983 με βολή στα 74,76μ. Το 1999 η διεθνής ομοσπονδία στίβου καθιέρωσε ακόντια νέου τύπου και διαφορετικού βάρους, διαγράφοντας από τα αρχεία της όλες τις παλιές επιδόσεις. Ως πρώτο παγκόσμιο ρεκόρ με το νέο ακόντιο αναγνωρίστηκε η βολή μιας άλλης Ελληνίδας, της Μιρέλας Μανιάνι (67,09 μ.), που της χάρισε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα της Σεβίλλης.
Το παγκόσμιο ρεκόρ της Σακοράφα γεννήθηκε στο μαιευτήριο από μια «αποτυχία». Δεκαεπτά μέρες νωρίτερα, στις 9 Σεπτεμβρίου 1982, περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι είχαν κατακλύσει το (νεόδμητο, τότε) Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, ελπίζοντας σε ένα ευρωπαϊκό μετάλλιο της Ελλάδας στον στίβο, κάτι που εκείνη την εποχή ήταν κάτι εξαιρετικά σπάνιο. Είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους στις δυο «μεγάλες κυρίες» του ακοντισμού: τη Σακοράφα και την Αννα Βερούλη. Οχι αδίκως.
Σε εκείνο το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα η Βερούλη κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο (70,02μ.) και η Σακοράφα, το χάλκινο (67,04μ.). «Αυτή η αποτυχία με ωφέλησε», είχε δηλώσει στα «ΝΕΑ» η Σακοράφα. «Αν ερχόμουν πρώτη, θα σταματούσα τους αγώνες και δεν θα έριχνα ξανά ακόντιο εφέτος. Ετσι, δεν θα έκανα το παγκόσμιο ρεκόρ». Παρέλειψε να πει ότι πείσμωσε, κιόλας, που ηττήθηκε από τη Βερούλη, με την οποία είχε μεγάλη αντιπαλότητα.
Ο έντονος ανταγωνισμός τους από τα μικρά τους χρόνια (έχουν γεννηθεί με διαφορά μηνών) έκανε καλό και στις δυο. Η Βερούλη πέρασε στην Ιστορία ως αθλήτρια των μεγάλων αγώνων, κερδίζοντας αρκετά μετάλλια. Η Σακοράφα, ως αθλήτρια των μεγάλων επιδόσεων. Σήμερα συμπληρώνονται 42 χρόνια από εκείνη τη βολή της ζωής της στα Χανιά.