Δεν είναι πιο φωτογενείς από τους αντιπάλους τους. Και τότε πώς βγαίνουν τόσο λαμπροί και ωραίοι, σχεδόν τέλειοι, στα εξώφυλλα των κουτσομπολίστικων περιοδικών; Το μυστικό της λάμψης για τον ανεξάρτητο υποψήφιο Εμανουέλ Μακρόν και τη σύζυγό του Μπριζίτ βρίσκεται στο «συμβόλαιο αποκλειστικής ηθικής» που έχουν υπογράψει με το πρακτορείο Bestimage. Δεν είναι ένα τυχαίο πρακτορείο: πρόκειται γι’ αυτό που διευθύνει η Μισέλ Μαρσάν, η αποκαλούμενη και «βασίλισσα των γάλλων παπαράτσι».

Σύμφωνα με το L’ Obs, το οποίο αφιερώνει το τελευταίο του τεύχος στα «ζευγάρια της προεκλογικής εκστρατείας», η βασίλισσα έχει βάλει κάτω από τις προστατευτικές φτερούγες της το ζεύγος που είναι πολύ πιθανό να εγκατασταθεί σε δύο μήνες στο Ελιζέ. Οι φωτογραφίες δεν είναι στημένες. Αλλά δεν είναι ούτε «κλεμμένες». Χάρις στο «συμβόλαιό» τους με τη Μισέλ Μαρσάν, ο Μακρόν και η Μπριζίτ είναι βέβαιοι ότι οι φωτογραφίες τους που θα δημοσιευτούν θα είναι οι καλύτερες.

Για να το διαπιστώσει κανείς, αρκεί να ρίξει μια ματιά στα δεκαεπτά εξώφυλλα που έχουν κερδίσει τον τελευταίο χρόνο – δέκα στο VSD, τέσσερα στο Paris Match, στο Closer και ένα στο Voici: ωραίοι, χαλαροί, χαμογελαστοί. Και αρκεί να θυμηθεί εκείνη τη φωτογραφία του Φρανσουά Ολάντ με το κράνος στο χέρι να βγαίνει από το σπίτι όπου συναντούσε κρυφά την ηθοποιό και ερωμένη του Ζιλί Γκαγιέ. Ποιοι είχαν τραβήξει τις φωτογραφίες; Οι παπαράτσι του Bestimage φυσικά.

Φωτό: Μα πόσο πιο κουλ; Nα’ ναι καλά η βασίλισσα των παπαράτσι. Πηγή: L’ Obs/S.De La Moissonniere/IP3

Μάθημα πρώτο: «Ηγεμονία και αντι-ηγεμονία». Καθηγητής: Γιασίν Ντουράκ. Μάθημα δεύτερο: «Η αντίσταση στο ρου της Ιστορίας». Καθηγητής: Διάφοροι. Μάθημα τρίτο: «Η κρίση της εκπαίδευσης». Καθηγητής: Νεϊλά Κουρούλ. Ο τόπος; Ένα πάρκο. Και οι μαθητές; Ένα ετερόκλητο πλήθος από φοιτητές, αλλά και περαστικούς.

Ολα αυτά συμβαίνουν στην Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Σε αυτήν την Τουρκία που απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τη δημοκρατία, αποφάσισε μια ομάδα πανεπιστημιακών να ιδρύσει μια «Ακαδημία του δρόμου». Κι ο λόγος δεν είναι μόνο εκπαιδευτικός. Περισσότερο είναι μια επιχείρηση αφύπνισης σε μια χώρα όπου μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του περασμένου καλοκαιριού απομακρύνθηκαν ως «συνένοχοι» περισσότεροι από 300 πανεπιστημιακοί – οπαδοί του κοσμικού κράτους στην πλειονότητά τους και όχι του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο ο τούρκος πρόεδρος θεωρεί ηθικό αυτουργό της πραξικοπηματικής απόπειρας.

Αυτοί οι πανεπιστημιακοί, θύματα των εκκαθαρίσεων του Ερντογάν, αποφάσισαν να αντιδράσουν συνεχίζοντας τα μαθήματά τους έξω. Και οι μαθητές τους, γράφει η Repubblica, δηλώνουν ενθουσιασμένοι. «Αυτή η πρωτοβουλία όχι μόνο μας επιτρέπει να μην χάσουμε έναν πολύτιμο χρόνο από τις σπουδές μας, αλλά να κερδίσουμε ακόμη περισσότερο σε γνώση» δηλώνει η Αϊλίν, φοιτήτρια των Πολιτικών Επιστημών. Αλλά και πολλά ακόμη: Αυτό είναι ένα μάθημα δημοκρατίας. Και καθόλου τυχαία, κάθε, μα κάθε φορά, ολοκληρώνεται με ένα ζεστό χειροκρότημα.

Φωτό: Η γνώση μπορεί να μεταδοθεί παντού. Πηγή: gazetesujin.com

Η γενιά της νέας χιλιετίας, γνωστή και ως γενιά Υ, δηλαδή τα παιδιά που γεννήθηκαν μεταξύ του 1980 και του 2000 σε έναν κόσμο όλο και πιο συνδεδεμένο αλλά και επισφαλή, θα έπρεπε θεωρητικά να είναι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στα θέματα της ισότητας, του περιβάλλοντος ή της ελαστικότητας της εργασίας.

Κι όμως, παρατηρούν στους New York Times οι κοινωνιολόγοι Τζοάνα Πέπιν και Ντέιβιντ Κότερ, το ποσοστό των νέων που πιστεύουν ότι ο άνδρας πρέπει να φέρνει τα χρήματα στην οικογένεια και η γυναίκα να ασχολείται με το σπίτι έχει ανεβεί από 42% το 1994 στο 58% σήμερα. Κι αν το 1994 λιγότερο από το 30% πίστευε ότι θα έπρεπε να παίρνει ο άνδρας όλες τις σημαντικές αποφάσεις στην οικογένεια, το 2014 το ποσοστό αυτό εκτοξεύθηκε στο 40%. Είναι μάλιστα πολύ περισσότεροι εκείνοι που πιστεύουν ότι «καλή μαμά είναι αυτή που μένει στο σπίτι για να ασχολείται με τα παιδιά χωρίς να δουλεύει».

Πώς εξηγείται αυτή η τάση; Οι νέοι από 18 έως 24 ετών, λέει ο ειδικός Νταν Κασίνο, πιστεύουν ότι η ανδρική ηγεσία στο σπίτι είναι ένα αντίδοτο στην απώλεια της ανδρικής κυριαρχίας στον κόσμο της εργασίας. Και κάπως έτσι γράφεται ένα νέο κεφάλαιο στον πόλεμο των φύλων.

Φωτό: Η φαντασίωση ενός άνδρα Millenial σε σκίτσο. Πηγή: The New York Times/Tim Enthoven

Ο Θεός σώζοι τη βασίλισσα. Αλλά τη «βασίλισσα Μαίρη»; Θα την σώσει κανείς ή θα βυθιστεί σαν ένα κουφάρι από σκουριασμένες λαμαρίνες;

Το ιστορικό υπερωκεάνιο, άλλοτε ένα σύμβολο της πολυτέλειας που είχε φιλοξενήσει πρόσωπα όπως ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, η Ελίζαμπεθ Τέιλορ και ο Φρανκ Σινάτρα, κινδυνεύει από τη διάβρωση. Από το 1967, χρονιά από την οποία παραμένει αγκυροβολημένο στο Λονγκ Μπιτς της Καλιφόρνιας, δεν είχε βρεθεί ποτέ τόσο κοντά στο τέλος. Σύμφωνα με το Smithsonian Magazine, το 75% των εργασιών που απαιτούνται για την απ0κατάστασή του, κρίνονται «επείγουσες». Το κόστος, όμως, αναμένεται να φτάσει τα 289 εκατομμύρια δολάρια. Ποιος θα τα δώσει;

Μια κατασκευαστική εταιρία προτείνει τη δημιουργία ενός «Queen Mary Island», η οποία θα περιλάβει και τη σωτηρία του πλοίου. Ουσιαστικά, το υπερωκεάνιο θα ενταχθεί σε ένα resort για να ξαναζήσουν  μια δεύτερη ζωή οι πολλές πισίνες του, τα φινετσάτα σαλόνια του, οι βιβλιοθήκες του, αλλά και τα σκυλόσπιτά του για τα σκυλιά των πλούσιων και διάσημων.

Θα του άξιζε. Γιατί το «Queen Mary» δεν είναι μόνο συνώνυμο της πολυτέλειας και της χλιδής. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε επιστρατευτεί από το πολεμικό ναυτικό – φυσικά βαμμένο γκρι. Τότε έγινε γνωστό και ως «γκρι φάντασμα» κι ο λόγος ήταν ότι δεν το είχε πετύχει ποτέ στο διάβα του κάποιο εχθρικό υποβρύχιο ούτε είχε δεχθεί εχθρικά πυρά. Αλλά τώρα; Θα καταφέρει να νικήσει τη φθορά του χρόνου ένα σκαρί που μετράει πάνω από  οκτώ δεκαετίες ζωής; Ο Θεός να βάλει το χέρι του.

Φωτό: Από ψηλά φαίνεται μια χαρά. Από κοντά όμως… Πηγή: californiabeaches.com