Η νέα σειρά του Netflix «Kaos» είναι βέβαιο ότι θα ενοχλήσει πολλούς και κυρίως εκείνους που περιμένουν στη γωνία να κρίνουν και να καταδικάσουν την παραμικρή «ιστορική ανακρίβεια». Δεν είναι νέο το φαινόμενο, ξεκίνησε εδώ και καιρό, από τότε που το Χόλιγουντ αποφάσισε να βγει από τα στεγανά και να «ερμηνεύσει» παλιές ιστορίες με νέα εργαλεία.
Η ελληνική μυθολογία, όμως, δεν είναι Ιστορία, άρα δεν υπακούει στους όρους της «ιστορικής» ακρίβειας, αλλά σε εκείνους των διηγήσεων. Ο δημιουργός του «Kaos», ο Τσάρλι Κόβελ, αποφάσισε να τη «γυρίσει» λίγο τούμπα.
Κι αυτό δεν είναι καθόλου κακό, όπως γράφει η Ελι Μακίν Ρόμπερτς, ειδική στην Αρχαία Ελλάδα, στο Conversation.
Ο Κόβελ μάς συστήνει ξανά τον Δία ως μια άγευστη, εγωιστική, παρανοϊκή και χειριστική θεότητα. Ο καλύτερος φίλος του (και επί μακρόν κρατούμενος) Προμηθέας σχεδίαζε κρυφά την πτώση του.
Συνδυάζοντας χιούμορ και δράμα, η σειρά διερευνά αποτελεσματικά τις συνέπειες ενός τέτοιου σεναρίου, ενώ παρέχει επίσης μια νέα εικόνα της κλασικής μυθολογίας. «Το “Kaos” είναι ίσως η πιο έξυπνη αναδιήγηση που έχω δει και χωρίς παινευτώ, έχω διαβάσει έναν εκπληκτικό αριθμό αναδιηγήσεων του Αδη και της Περσεφόνης», γράφει η Ρόμπερτς.
Μέσα στα πρώτα 30 δευτερόλεπτα του πρώτου επεισοδίου, ο Προμηθέας, τον οποίο ερμηνεύει ο Στίβεν Ντιλέιν, που έχει αναλάβει ρόλο αφηγητή, διαβεβαιώνει το κοινό ότι δεν έχει σημασία αν δεν γνωρίζουν ποιος είναι. Για εμάς τους Ελληνες όλα αυτά είναι πασίγνωστα.
Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον υπόλοιπο κόσμο, όμως, όσο κι αν μας αρέσει να πιστεύουμε ότι όλη η υφήλιος παίζει τη μυθολογία μας στα δάκτυλα. Ολοι αυτοί, συνεπώς, απλώς βλέπουν μια απολαυστική και συναρπαστική διήγηση μιας ομάδας θεών και θνητών που συναγωνίζονται για δύναμη και επιρροή στον κόσμο.
Αν, πάλι, γνωρίζει κάποιος ορισμένα πράγματα για την ελληνική μυθολογία, τότε μπορεί να απολαύσει μια «αισθησιακή γιορτή της ίντριγκας, του ενδοοικογενειακού δράματος (θεών και θνητών), της αγάπης και της λαγνείας, των θνητών που στρέφονται εναντίον των θεών που ελέγχουν τον κόσμο τους και των θεών που ανακατεύονται στις υποθέσεις τους».
Στα πρώτα δέκα λεπτά, μας συστήνεται ο Δίας, ο βασιλιάς των θεών, τον οποίο ερμηνεύει ο Τζεφ Γκόλντμπλουμ και μία θνητή (Ορόρα Περινό), γνωστή και ως Ευρυδίκη. Ο πρώτος ζει με τη γυναίκα του σε μια κιτς έπαυλη στον ουρανό. Η άλλη με τον σύζυγό της, τον ροκ σταρ Ορφέα (Κίλιαν Σκοτ) και τον Ντένις, το μαύρο γατάκι τους, σε μια φανταχτερή μοντερνιστική βίλα, στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Η Ευρυδίκη αισθάνεται ένα κενό στη ζωή και τη σχέση της, το οποίο ενισχύεται από την παρουσία του προσώπου της στις αφίσες και τις διαφημιστικές πινακίδες του τελευταίου άλμπουμ του Ορφέα, με τον τίτλο «Μούσα». Τελικά, βγαίνει από τον μονότονο κόσμο της ύστερα από μια τυχαία συνάντηση στο σούπερ μάρκετ με μια γυναίκα που προφητεύει ότι θα εγκαταλείψει τον Ορφέα την ίδια μέρα.
Μετά μπαίνει στη σκηνή ο Διόνυσος (Ναμπχάαν Ριζβάν), ο θεός της ηδονής, της τρέλας και της άγριας φρενίτιδας. Το δικό του κενό είναι εμφανές στον τρόπο ζωής του, που είναι ένα ατελείωτο πάρτι. Ψάχνει, όπως πολλοί έφηβοι, περισσότερο νόημα, περισσότερη ευθύνη, περισσότερο σεβασμός, ιδιαίτερα από τον πατέρα του, τον Δία.
Στο μεταξύ, ο τέλειος, ουράνιος Δίας ανακαλύπτει μια ρυτίδα στο μέτωπό του και αποφασίζει ότι αυτή είναι η αρχή του τέλους, το πρώτο στάδιο στην εκπλήρωση μιας προφητείας που θα οδηγήσει στην καταστροφή των ίδιων των θεών.
Κατά κάποιο τρόπο έχει δίκιο, και στο τέλος της σεζόν κυριαρχεί η ευδιάκριτη εντύπωση ότι όλα έγιναν όπως έπρεπε.
Πέρα από την πλούσια και βαθιά αφήγηση και την ανάπτυξη χαρακτήρων, γράφει το Conversation, το «Kaos» είναι επίσης μια απολαυστικό, με εξαιρετικές επιλογές στα σετ και τα κοστούμια. Ο Ολυμπος είναι φωτεινός και ζωηρά πολύχρωμος, ο θνητός κόσμος βαθύς και τραχύς και ο Κάτω Κόσμος επίπεδος και ασπρόμαυρος.
Ο Γκόλντμπλουμ είναι ένας λαμπρός Δίας, αλλά οι ερμηνείες που ξεχωρίζουν είναι εκείνες των θνητών χαρακτήρων που ουσιαστικά «κινούν» την ιστορία. Η αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των χαρακτήρων κάνει τελικά αυτή τη «σκοτεινή κωμωδία» πολύ ανθρώπινη.