Στα αποδυτήρια του «Ντάουνινγκ Στέιντιουμ», ενός παμπάλαιου γηπέδου μπέιζμπολ που κατασκευάστηκε τη δεκαετία των ‘30s στο νησί Ράνταλ της Νέας Υόρκης -ανάμεσα στο Μπρονξ, το Μανχάταν και το Κουίνς- κάτω από έναν αυτοκινητόδρομο, ο Πελέ κάθεται σε ένα σκαμνί. Βρισκόμαστε στο ημίχρονο του παρθενικού του αγώνα στο αμερικανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, το οποίο εκείνα τα χρόνια ονομαζόταν North American Soccer League (NASL). Το ημερολόγιο γράφει 15 Ιουνίου 1975, και η ομάδα του, η Κόσμος της Νέας Υόρκης, χάνει από την Ντάλας Τορνέιντο με 2-0.
Ο Πελέ έχει κατεβάσει τις κάλτσες του, και προσπαθεί να καταλάβει γιατί τα πόδια του, αυτά που του χάρισαν φήμη, δόξα και πλούτη, είναι… πράσινα. «Κάποιος μύκητας θα είναι», λέει στον Ζούλιο Μαζέι, τον άνθρωπο που τον πήγε στις ΗΠΑ, ο οποίος επί δεκαετίες υπήρξε η «σκιά» του. «Και αυτό θα είναι το τελευταίο μου παιχνίδι εδώ», προσθέτει.
Χωρίς να γνωρίζει Πορτογαλικά, ο φροντιστής της ομάδας, Τσάρλι Μαρτινέλι, αντιλαμβάνεται τον προβληματισμό του Βραζιλιάνου και σπεύδει να τον καθησυχάσει. Ο Μαζέι μεταφράζει: «Χρώμα είναι. Χθες περάσαμε τον αγωνιστικό χώρο με πράσινη μπογιά, αραιωμένη σε νερό, επειδή είχε τα χάλια του. Το ματς μεταδίδεται τηλεοπτικά σε όλη τη χώρα. Θα ήταν ντροπή, τόσα εκατομμύρια άνθρωποι να καταλάβουν ότι ο μέγας Πελέ των τριών Παγκοσμίων Κυπέλλων αγωνίζεται σε ένα γήπεδο που μοιάζει με μπουντρούμι της αρχαίας Ρώμης…».
Μέσα σε δευτερόλεπτα, στο πρόσωπο του Πελέ ζωγραφίστηκε ξανά εκείνο το χαμόγελο που ήταν το σήμα κατατεθέν του. «Εντάξει, θα παίξω. Θα παίξω». Σηκώθηκε όρθιος και κάλεσε κοντά του όλη την ομάδα – ένα μίγμα νοτιοαμερικανών και άγγλων μισθοφόρων με ντόπια κολεγιόπαιδα. Ενας από τους συμπαίκτες του, ο Σπίγκλερ, ο οποίος είχε παίξει με το Ισραήλ στο Μουντιάλ του 1970, θυμάται πολύ καλά τι τους είπε ο «βασιλιάς» (με μεταφραστή τον Μαζέι: «Ακούστε, μας έφεραν εδώ για να κάνουμε τους Αμερικανούς να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο. Αν ηττηθούμε σήμερα, μπροστά σε τόσο κόσμο που βρίσκεται στο γήπεδο ή μας παρακολουθεί από την TV, ποδόσφαιρο σε αυτή τη χώρα δεν πρόκειται να υπάρξει».
Σχεδόν μισό αιώνα μετά το αμερικανικό ντεμπούτο του Πελέ, ο Λιονέλ Μέσι θα πραγματοποιήσει την πρώτη του εμφάνιση με τη φανέλα της Ιντερ Μαϊάμι, στις τρεις τα ξημερώματα του Σαββάτου ώρα Ελλάδας, στο ματς εναντίον της μεξικανικής Κρουζ Αζουλ για το Λιγκς Καπ της Βόρειας Αμερικής – μιας νεοσύστατης διοργάνωσης. Θα είναι μια ιστορική στιγμή στην αθλητική ιστορία των ΗΠΑ, όπως τότε. Θα λάβει χώρα σε ένα μικρό γηπεδάκι 21.000 θέσεων, όπως τότε. Ο αργεντινός σούπερ-σταρ θα αγωνιστεί σε μια από τις πιο αδύναμες ομάδες του πρωταθλήματος, όπως ο Πελέ τότε. Οι ομοιότητες είναι πολλές. Αλλά και οι διαφορές, μεγάλες.
Το 1975 οι Αμερικανοί δεν ήταν τόσο έτοιμοι να ανοίξουν την καρδιά τους σε αυτό που ονομάζουν «soccer», όσο (φαίνεται να) είναι τώρα. Οταν ο Πελέ αφίχθη (με ελικόπτερο) για την πρώτη του προπόνηση στο «Ντάουνινγκ Στέιντιουμ», το οποίο κατεδαφίστηκε το 2002, οι περισσότεροι από τους εκπροσώπους των media που βρίσκονταν εκεί για να καταγράψουν το γεγονός, δεν είχαν παρακολουθήσει ποδοσφαιρικό αγώνα ούτε λεπτό. Οπως, άλλωστε, και το φίλαθλο κοινό, στη συντριπτική του πλειονότητα. Και την προηγούμενη σεζόν, η Κόσμος αγωνιζόταν μπροστά σε 100 και 200 θεατές. Σήμερα, το MLS έχει να επιδείξει αξιόλογη προσέλευση θεατών στους αγώνες του, ενώ η εθνική ομάδα των ΗΠΑ είναι ανταγωνιστική σε επίπεδο Παγκοσμίων Κυπέλλων. Βοήθησε, σε αυτό, και ο Πελέ, ο οποίος ενέπνευσε την πρώτη σημαντική «φουρνιά» ταλέντων στη χώρα.
Το «Drive Pink» του Φορτ Λόντερντεϊλ, στο οποίο θα κάνει το ντεμπούτο του ο Μέσι, φαντάζει… «Γουέμπλεϊ» μπροστά στο «Ντάουνινγκ Στέιντιουμ». Ο Αργεντινός θα συναντήσει ένα επίπεδο οργάνωσης εντελώς διαφορετικό από εκείνο που βρήκε ο Πελέ. Λίγες ώρες πριν από την πρεμιέρα του Βραζιλιάνου, άνθρωποι της ομάδας του καθάριζαν τον αγωνιστικό χώρο από σπασμένα γυαλιά και σκουπίδια, τα οποία είχαν αφήσει το προηγούμενο βράδυ οι θεατές ενός event που είχε διοργανώσει εκεί ο δήμος της Νέας Υόρκης. «Το να παρακολουθείς τον Πελέ σε ένα τέτοιο αχούρι, είναι σαν να βρίσκεις διαμάντι σε καλάθι απορριμμάτων της Τάιμς Σκουέρ», είχε γράψει τοπική εφημερίδα της Νέας Υόρκης.
Χάρη στα social media και την τεράστια εξέλιξη του αθλητικού μάρκετινγκ, ο Μέσι γνωρίζει από καιρό ότι ο πρώτος αγώνας του στις ΗΠΑ, αλλά και αυτοί που θα ακολουθήσουν, θα είναι sold-out. Το 1975, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει την απήχηση που θα είχε στον κόσμο η παρουσία του Πελέ. Εγινε αντιληπτή λίγες ώρες πριν από την έναρξη του ματς, που ο αυτοκινητόδρομος ο οποίος οδηγούσε στο στάδιο είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο πάρκινγκ. Στο μικρό γηπεδάκι στριμώχτηκαν 21.567 θεατές και 300 δημοσιογράφοι από 22 χώρες, οι οποίοι κάθισαν πίσω από τα δυο τέρματα σε πτυσσόμενα καρεκλάκια.
Η άφιξη του Μέσι στις ΗΠΑ, τα πρώτα του 24ωρα στο Μαϊάμι και οι πρώτες του προπονήσεις, καταγράφηκαν από τα media «λεπτό προς λεπτό», και οι εικόνες έκαναν τον γύρο του Κόσμου. Ο Πελέ εμφανίστηκε ξαφνικά, σε εκείνο το ματς της 15ης Ιουνίου 1975. Αλλά, περιέργως, η μετάδοση του CBS έκανε ρεκόρ. Ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν, όμως, σύμφωνα με τη Nielsen, ήταν το αθλητικό γεγονός με τη μεγαλύτερη τηλεθέαση στις ΗΠΑ. Στη Νέα Υόρκη το παρακολούθησε live το ένα τρίτο των νοικοκυριών, ενώ μεταδόθηκε απευθείας και σε 12 χώρες του εξωτερικού.
Ο Μέσι θα πληρώνεται καλύτερα από κάθε άλλον ποδοσφαιριστή στο αμερικανικό πρωτάθλημα, όπως, τότε, ο Πελέ. Με τη σημαντική διαφορά ότι θα υπάρχουν αρκετοί ακόμη με αποδοχές που μετριούνται σε εκατομμύρια. Το 1975 ο Βραζιλιάνος είχε ετήσια αμοιβή 7 εκατ. δολαρίων. Σύμφωνα με το Athletic, κέρδιζε δυο φορές το σύνολο των χρημάτων που εισέπρατταν όλοι οι άλλοι παίκτες της λίγκας μαζί.
Ενα κοινό σημείο που έχουν οι δυο ιστορίες, είναι ότι τόσο ο Μέσι όσο και ο Πελέ, προβληματίστηκαν πολύ πριν πάρουν την απόφαση να παίξουν στις ΗΠΑ. Ο Χόρχε Μας, ιδιοκτήτης της Ιντερ Μαϊάμι μαζί με τον αδελφό του, Χοσέ, και τον Μπέκαμ, πάλευε τρία χρόνια για να πείσει τον «Λίο». Και ο τότε γενικός διευθυντής της Κόσμος (που ανήκε στον κολοσσό των media, Warner Communications), Κλάιβ Τόι, χρειάστηκε πέντε χρόνια για να κάμψει τις αντιστάσεις του Πελέ. Ο 90χρονος, σήμερα, Τόι αποκάλυψε στο Athletic ότι κατάφερε τον Βραζιλιάνο να υπογράψει το συμβόλαιό του, στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Βέλγιο, με το ακόλουθο επιχείρημα: «Αν πας στην Ευρώπη, μπορεί να κερδίσεις ακόμη έναν τίτλο πρωταθλήματος. Αν έρθεις στην Αμερική, θα κατακτήσεις μια ολόκληρη χώρα».
Για μια στιγμή φάνηκε ότι ο Πελέ θα τα κατάφερνε. Εκατομμύρια Αμερικανοί παρακολούθησαν αγώνα ποδοσφαίρου για πρώτη φορά, για χάρη του. Η Κόσμος κατέρριψε όλα τα ρεκόρ στο NASL, γέμισε το νέο της γήπεδο (χωρητικότητας 77.000 θεατών), κέρδισε το Soccer Bowl, την έμαθε όλος ο πλανήτης. Αλλά 7 χρόνια μετά, κατέρρευσε. Οπως και ολόκληρη η λίγκα. Τώρα είναι η σειρά του Μέσι να δοκιμάσει. Η δική του επιτυχία θα κριθεί σε δολάρια και «κλικ».
Αν αναρωτιέστε, το πρώτο παιχνίδι του Πελέ στις ΗΠΑ, στο οποίο οι Τορνέιντος είχαν προηγηθεί με 2-0, έληξε ισόπαλο 2-2, με τον Βραζιλιάνο να σκοράρει το δεύτερο γκολ της Κόσμος με μια κεφαλιά… κανονιά. Στο τέλος του ματς όλοι οι αντίπαλοι παίκτες ήθελαν τη φανέλα του. Την πήρε ο Τόμι Γκορ. Πριν από μερικούς μήνες βγήκε σε δημοπρασία, και πουλήθηκε για 162.000 ευρώ.