H πρώτη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας μετά την κρίση στα Ιμια αλλά και -σε πιο κομματικό επίπεδο- μετά την εντυπωσιακή αποπομπή του καραμανλικού Ευάγγελου Αντώναρου ήταν αποκαλυπτική για τις τριγωνικές σχέσεις που ενυπάρχουν στην παράταξη, ανάμεσα στους δύο πρώην Πρωθυπουργούς, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά και τον πρόεδρο του κόμματος Κυριάκο Μητσοτάκη.
Παρατηρητικοί έσπευσαν να σχολιάσουν ότι ο κ. Καραμανλής και ο κ. Σαμαράς μπήκαν μεν μαζί στην αίθουσα της Γερουσίας, όμως η στάση τους κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κ. Μητσοτάκη ήταν διαφορετική και έδειξε πολλά.
Ο κ. Σαμαράς χειροκρότησε έντονα τον πρόεδρο της ΝΔ, ο οποίος άλλωστε τον στήριξε απολύτως σε ό,τι αφορά την υπόθεση Novartis –έκανε λόγο και ο κ. Μητσοτάκης για «κατασκευή μιας άθλιας σκευωρίας» από την κυβέρνηση, «που έχει μόνο σκοπό να προστατέψει τους δικούς της ανθρώπους και να πλήξει τους πολιτικούς της αντιπάλους».
Στον αντίποδα όμως ο κ. Καραμανλής παρακολουθούσε σιωπηλός και μάλλον βαρύθυμος και δεν χειροκρότησε ούτε μία στιγμή.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ένα σημείο τριβής που δυσαρέστησε τον πρώην Πρωθυπουργό ήταν η αναφορά του κ. Μητσοτάκη στο σκάνδαλο Novartis και στην έκρηξη της φαρμακευτικής δαπάνης πριν από την κρίση.
«Πράγματι στην Ελλάδα η Novartis είχε στήσει ένα βρώμικο σύστημα, το οποίο προκαλούσε υπερσυνταγογράφηση φαρμάκων με αποτέλεσμα να ωφελείται τελικά η ίδια σε βάρος του έλληνα φορολογούμενου» είπε ο πρόεδρος της ΝΔ, για να συμπληρώσει: «Και εδώ πρέπει να πούμε κάποιες αλήθειες. Πράγματι, υπήρξε υπέρβαση της φαρμακευτικής δαπάνης τα χρόνια πριν από την κρίση. Αλλά όταν συνέβαινε αυτό, δεν θυμάμαι κανέναν από το ΣΥΡΙΖΑ να διαμαρτύρεται. Και όταν η Νέα Δημοκρατία περιέκοψε δραστικά τη φαρμακευτική δαπάνη, ο πρώτος που έβγαζε πύρινες ανακοινώσεις ήταν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας».
Αυτή η αναφορά του κ. Μητσοτάκη στρέφεται εμφανώς προς τις ευθύνες της πενταετίας Καραμανλή κατά τη διάρκεια της οποίας η φαρμακευτική δαπάνη ξεπέρασε, το 2009, τα πέντε δισ. ευρώ.
Μια άλλη αναφορά του είχε να κάνει εμμέσως με την αποπομπή του κ. Αντώναρου, ο οποίος υπήρξε πρωτοπαλίκαρο του κ. Καραμανλή και κυβερνητικός του εκπρόσωπος. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για «εσωτερικές διαφωνίες, προσωπικές και πολιτικές, που αυτονόητο είναι να υπάρχουν σε κάθε μεγάλο κόμμα», όμως απαίτησε απόλυτη συστράτευση. Χρησιμοποίησε μάλιστα σε πρώτο ενικό το ρήμα «απαιτώ»: «Την ώρα αυτής της τελευταίας μάχης που δίνουμε, πριν από τη μεγάλη πολιτική αλλαγή, απαιτώ από όλους απόλυτη συστράτευση».
Την απόλυτη συστράτευση υπηρέτησε ένας ακόμη «πρώην», ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Ο πρώην πρόεδρος της ΝΔ είπε φωναχτά ότι δεν χρειάζεται να μιλήσουν άλλοι βουλευτές – «πρόεδρε μας καλύψατε» είπε, δίνοντας το στίγμα της απόλυτης σύμπνοιας. Είναι όντως έτσι;
Η περίπτωση Αντώναρου, ο οποίος διεγράφη με απόφαση του κ. Μητσοτάκη το βράδυ του Σαββάτου, λόγω των από Facebook επιθέσεών του κατά του αντιπροέδρου της ΝΔ Αδωνι Γεωργιάδη για την εμπλοκή του στην υπόθεση Novartis, είναι προφανώς η κορυφή του παγόβουνου. Ομως το ιδιότυπο πολιτικό «menage a trois» Μητσοτάκη, Σαμαρά, Καραμανλή θα μας προσφέρει κάποια επεισόδια ακόμη, όσο και αν ο συνομιλητής του κ. Καραμανλή, Νικήτας Κακλαμάνης, σπεύδει κάθε τόσο σε ρόλο ισορροπιστή. Αυτό έκανε όταν πήρε για λίγο τον λόγο και είπε ότι «έτσι όπως δεν κατάφεραν να μας διχάσουν με το όνομα της ΠΓΔΜ έτσι δεν θα καταφέρουν να μας διχάσουν με την υπόθεση Νovartis».