Φως στο σουηδικό μυστήριο της εξαίρεσης από τον ευρωπαϊκό κορονοϊκό κανόνα, δηλαδή της ανυπαρξίας γενικού lockdown εκεί, ρίχνει ένα κείμενο που εστάλη στην Corriere della Sera από μία Ιταλίδα που ζει στην όμορφη χώρα του ευρωπαϊκού Βορρά.
Από τη δημοσίευση αυτού του κειμένου μάθαμε για ποιον λόγο η σουηδική κυβέρνηση περιορίζεται σε συστάσεις προς τους πολίτες της, αντί να κατεβάσει τον διακόπτη της οικονομικής και κοινωνικής ζωής για να περιορίσει την εξάπλωση της ίωσης και, έτσι, να συρρικνώσει το ΑΕΠ.
«Είμαι Ιταλίδα κάτοικος Σουηδίας σχεδόν 10 χρόνια τώρα», έγραψε η Ιλάρια, «και μπορώ να συγκρίνω τις στρατηγικές για την αντιμετώπιση της νόσου Covid-19».
Η κοπέλα, χωρίς να επεκταθεί στις σχετικές με την πανδημία συζητήσεις που γίνονται εκεί επάνω, διαφώτισε τους συμπατριώτες της και, κατ’ επέκταση, εμάς.
Ανακάλυψε ένα ενδιαφέρον άρθρο, όπως γράφει, στον σουηδικό ιστότοπο Svt Nyheter, το οποίο δίνει την πρέπουσα εξήγηση. Δεν πρόκειται για κάποιο τρομερό μυστικό. Η Σουηδία δεν έχει τη δυνατότητα να κηρύξει κατάσταση υγειονομικής ή όποιας άλλης κρίσης, διότι το Σύνταγμά της το απαγορεύει.
Η μοναδική δυνατότητα που δίνει το σουηδικό Σύνταγμα και αφορά έκτακτη κατάσταση είναι περί κήρυξης πολέμου! Πρόκειται για νομοθετικό κατάλοιπο άλλων εποχών ασφαλώς, ωστόσο ποτέ δεν κανείς ξέρει τι του ξημερώνει, αφού και η Σουηδία έχει ανήσυχη γειτονιά. (Το γεωπολιτικό παιχνίδι σε αυτήν την περιοχή της Γης αφορά τον Αρκτικό Κύκλο, για τον οποίο παραμένει αμείωτο το ρωσικό ενδιαφέρον…)
Η ελευθερία των Σουηδών δεν μπορεί να περιοριστεί σε καμία άλλη περίπτωση, αφού είναι το συνταγματικώς κατοχυρωμένο υπέρτατο δικαίωμά τους. Η εναλλακτική γραμμή που μπορεί να χαράξει η κυβέρνηση χωρίς να αλλάξει το Σύνταγμα είναι η θέσπιση ειδικού νόμου, κατόπιν περίπλοκης διαδικασίας, και εν πάση περιπτώσει ευκόλως αμφισβητήσιμου.
Λόγω της εξαπλούμενης πανδημίας κορονοϊού, υπό συζήτηση έχει τεθεί αυτό το θέμα μεν, της θέσπισης κάποιου νέου νόμου περί κρίσεων δηλαδή, ωστόσο η ψήφισή του και η εφαρμογή του αφορούν το επόμενο καλοκαίρι!
Για την πρόληψη των προβλημάτων που ενδέχεται να προκύψουν εξαιτίας τυχόν υπερσυγκέντρωσης ανθρώπων, η κυβέρνηση έχει απλώς αποφασίσει να εφαρμόσει μία ρύθμιση που επιτρέπει δημόσιες συναθροίσεις μέχρι οκτώ άτομα. Αυτό είναι και το μοναδικό όριο που έχει τεθεί και εκφεύγει από την πεπατημένη της απλής σύστασης προς τον πολίτη.