Χρειάστηκε να περάσουν 30 χρόνια, αλλά ορισμένες φορές ποτέ δεν είναι αργά. Αλλωστε, η πολιτική ιστορία γράφεται πάντα σε βάθος χρόνου. Στις 16 Ιουλίου του 1986, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, σερ Τζέφρι Χόου, είχε αποστείλει ένα σημείωμα στην Μάργκαρετ Θάτσερ που ξέφευγε από το τυπικό ενός καθιερωμένου αιτήματος υπουργού προς πρωθυπουργό.
Με αφορμή τους Αγώνες της Κοινοπολιτείας που εκείνη τη χρονιά είχε αναλάβει το Εδιμβούργο και υπό το φόβο ενός μποϊκοτάζ που θα τίναζε οικονομικά τη διοργάνωση, ο Χόου είχε ζητήσει από την Θάτσερ να προβεί σε μια ξεκάθαρη δήλωση κατά του Απαρτχάιντ της Ν. Αφρικής.
Το συγκεκριμένο αίτημα είδε το φως της δημοσιότητας την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016, αλλά όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Guardian, με την απαραίτητη υποσημείωση ότι οι αξιωματούχοι της Ντάουνινγκ Στριτ πρόλαβαν να «θάψουν πολύ βαθιά» το σημείωμα του υπουργείου Εξωτερικών. Αυτό που φοβόταν ο σερ Χόου ήταν ότι όσο η Βρετανία δεν προχωρούσε σε μια δημόσια αποκήρυξη του διαβόητου καθεστώτος φυλετικών διακρίσεων της Νοτίου Αφρικής, προς τα έξω εμφανιζόταν ότι το υποστηρίζει.
Να σημειωθεί πως την ίδια ανησυχία συμμεριζόταν και η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ και διέβλεπε πως οι Αγώνες θα οδηγούνταν σε αποτυχία όσο η Θάτσερ αρνούνταν να προχωρήσει σε επιβολή κυρώσεων κατά της Νοτίου Αφρικής. Μάλιστα, η Ελισάβετ δεν φοβόταν μόνο για τους Αγώνες, αλλά ακόμη και για το μέλλον της ίδιας της Κοινοπολιτείας.
Στο υπόμνημα του Χόου γινόταν λόγος για ανησυχία ότι στους Αγώνες δεν θα πάρουν μέρος αρκετές χώρες. Η Μαλαισία και οι Μπαχάμες είχαν ήδη αποφασίσει να αποχωρήσουν, ενώ η Τζαμάικα και κάποιες άλλες χώρες έδειχναν αποφασισμένες να πράξουν το ίδιο.
Ο Χόου, κατά την έναρξη των Αγώνων, θα έκανε μια δήλωση κατά των φυλετικών διακρίσεων και ανέμενε ότι και η Θάτσερ θα έκανε το ίδιο. Ηταν φανερό πως προσπαθούσε να μετριάσει τις οικονομικές συνέπειες της αβελτηρίας της Θάτσερ.
Ζητούσε από την πρωθυπουργό του να χαρακτηρίσει το καθεστώς της Ν. Αφρικής «αποκρουστικό και ηθικά απαράδεκτο». Η Θάτσερ δεν τον άκουσε. Μπορεί να είπε ότι επιθυμούσε να δει το τέλος του Απαρτχάιντ, αλλά δεν προέβη σε καμία ευθεία επίθεση. Αυτό είχε ως άμεσο αποτέλεσμα να μεγαλώσει το κύμα αποχωρήσεων από τους Αγώνες (συνολικά 31 χώρες μεταξύ αυτών και η Ινδία).
Φυσικά, οι Αγώνες πολύ νωρίς αντιμετώπισαν οικονομικά προβλήματα. Η Θάτσερ δεν έκανε καν το πιο απλό: να στείλει επιστολές στους χορηγούς ζητώντας τους να συνδράμουν. Ως μάννα εξ ουρανού ήρθε, τελικά, ο εκδότης Ρόμπερτ Μάξγουελ που πήρε πάνω του την υπόθεση και έπεισε τον πρόεδρο του ιαπωνικής εταιρείας Ryoichi Sasakawa να προσφέρει τα… ωραία του χρήματα, μέσω χορηγίας, για να καλύψει τη «μαύρη» τρύπα.