Κι αν, τελικά, το Brexit δεν είναι και τόσο κακό όσο φαίνεται; Κι αν είναι ένα «μασκαρεμένο» δώρο προς τους ηγέτες της ΕΕ που αυτή τη στιγμή προσπαθούν να ελέγξουν τον πανικό μιας νέας κατάστασης;
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Financial Times, η σκέψη ότι μπορεί τα πράγματα να είναι πιο θετικά από όσο φαίνεται, άρχισε να μορφοποιείται στο μυαλό του γάλλου προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, το περασμένο Σάββατο όταν υποδέχθηκε στο Ελιζέ τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων της χώρας με σκοπό να συζητήσει μαζί τους τις εξελίξεις στην Ευρώπη, έπειτα από το δημοψήφισμα στη Βρετανία και την απόφασή της να αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
Στη συζήτηση παραβρέθηκε, φυσικά, και η αρχηγός του Εθνικού Μετώπου, η Μαρίν Λε Πεν. Γεγονός γεμάτο σημειολογικές υποσημειώσεις με δεδομένο ότι από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα στη Βρετανία κυκλοφορούσε με ένα πλατύ χαμόγελο ικανοποίησης.
Δεν έχασε, δε, ευκαιρία να ρίξει στο τραπέζι την πάγια πρότασή της να ακολουθήσει και η Γαλλία το παράδειγμα της Βρετανίας και να διεξαγάγει δημοψήφισμα. «Και ποιο θα είναι το ερώτημα;» φέρεται να αποκρίθηκε ο Φρανσουά Ολάντ, σύμφωνα με ένα πρόσωπο που παραβρέθηκε στη συζήτηση.
Η Λε Πεν δεν έχασε την ευκαιρία και απάντησε ευθαρσώς: «Μέσα ή έξω». Ο Ολάντ φαίνεται πως δεν κατάλαβε και τη ρώτησε εκ νέου: «Εξω από την ΕΕ ή την Ευρωζώνη;» για να λάβει την απαραίτητη διευκρίνιση, «έξω από την ΕΕ από την Ευρωζώνη, από τη Συνθήκη Σένγκεν και από όλα τα υπόλοιπα». Από το 2012, κατά την περίοδο των προεδρικών εκλογών, είναι φανερό πως η στάση της Λε Πεν έχει αλλάξει δραστικά. Τότε είχε επικεντρώσει τις επιθέσεις της μόνο στο κοινό νόμισμα. Τώρα, αναβαπτισμένη από το δημοψήφισμα στη Βρετανία, δείχνει να ακολουθεί πιο ριζοσπαστικές ιδέες.
Για τον Ολάντ, παρά το γεγονός ότι δοκιμάζει εδώ καιρό πολύ χαμηλή δημοφιλία, τα επιχειρήματα της Λε Πεν οδηγούν σε μια λογική αλληλουχία. Η βασική μάχη που διεξάγει η επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου είναι για το Προσφυγικό κατηγορώντας την ΕΕ ότι ευθύνεται για την προσφυγική κρίση. Βάζοντας, λοιπόν, την ΕΕ στο… κάδρο της προεκλογικής της καμπάνιας, επιθυμεί να επαναλάβει την εκλογική συνεργασία του 2005, η οποία είχε ταχθεί κατά του ευρωπαϊκού συντάγματος.
Οπως αναφέρουν οι Financial Times, αυτή είναι μια ριψοκίνδυνη στρατηγική. Ο Ολάντ βλέπει μια ευκαιρία να «καθαρίσει» το εσωτερικό τοπίο από τους ευρωσκεπτικιστές. Σε τι προσβλέπει; Αν τον επόμενο Απρίλιο (οπότε και θα διεξαχθούν οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία), η οικονομία της Βρετανίας έχει χτυπήσει σε… τοίχο, τότε οι γάλλοι ψηφοφόροι θα σκεφτούν διπλά αν θα ψηφίσουν για «έξοδο».
«Οι επιπτώσεις είναι ήδη αρκετά σκληρές», τόνισε ένας γάλλος διπλωμάτης. Γι’ αυτό και ο επόμενος πρωθυπουργός της Αγγλίας δεν θα πρέπει να περιμένει έλεος από τον Φρανσουά Ολάντ στις επικείμενες διαπραγματεύσεις με την ΕΕ – ιδιαιτέρως πριν από τις εκλογές ή πριν ενεργοποιηθεί το Αρθρο 50 της απόσχισης από την Ενωση. Κοντολογίς: όσο πιο σκληρά θα είναι τα πράγματα για το Ηνωμένο Βασίλειο, τόσο καλύτερα θα είναι για τον Ολάντ.