Στις 10 του περασμένου Σεπτεμβρίου ο Νόβακ Τζόκοβιτς βίωνε τις καλύτερες μέρες του στα κορτ. Μέσα στο 2021 είχε κατακτήσει τα τρόπαια στη Μελβούρνη, το Παρίσι και το Λονδίνο, και είχε, μόλις, προκριθεί στον τελικό της Νέας Υόρκης. Εκείνο το ματς, με αντίπαλο τον Ντανιίλ Μεντβέντεφ, τον οποίο είχε κατανικήσει στον τελικό του Αυστραλιανού Οπεν επτά μήνες νωρίτερα, ήταν το τελευταίο εμπόδιο στην προσπάθειά του να φτάσει σε δυο ιστορικά επιτεύγματα: να γίνει ο πρώτος τενίστας με 21 γκραν-σλαμ τίτλους στην κατοχή του, και ο πρώτος μετά το 1969 και τον Ροντ Λέιβερ που θα συμπλήρωνε Calendar Slam, έχοντας θριαμβεύσει και στα τέσσερα σπουδαιότερα τουρνουά της σεζόν.
Η απρόσμενη ήττα του από τον Ρώσο στον τελικό του US Open δεν ήταν παρά η απαρχή ενός δεκαμήνου μεγάλων απογοητεύσεων. Λες και διαισθανόταν τι θα ακολουθούσε, λίγο πριν από την απονομή ο «Νόλε» κάλυψε το κεφάλι του με μια πετσέτα, κι έβαλε τα κλάματα. Καμία άλλη αποτυχία του στο παρελθόν δεν τον είχε επηρεάσει τόσο πολύ. Προφανώς, ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησε ότι… η κλεψύδρα του στο τένις αδειάζει.
Οτι οι ευκαιρίες του για να αφήσει στο άθλημα το αποτύπωμα που επιθυμεί, εξαντλούνται.
Στις αρχές του 2022 έχασε την αξιοπρέπειά του, προσπαθώντας να «τρυπώσει» ανεμβολίαστος στο Αυστραλιανό Οπεν. Επειτα, στο Ρολάν Γκαρός, αποκλείστηκε στον ημιτελικό από τον Ράφα Ναδάλ (ο οποίος σε αυτό το χρονικό διάστημα κέρδισε το 21ο γκραν-σλαμ, που κυνηγούσε ο Τζόκοβιτς από πέρυσι, αλλά και το 22ο). Τον άλλο μήνα στο US Open, δύσκολα θα του επιτραπεί να συμμετάσχει. Δεν τρέφει αυταπάτες, παρόλα αυτά επιμένει να αρνείται το εμβόλιο. Μόνο στο Γουίμπλεντον μπορούσε να κατακτήσει, εφέτος, έναν major τίτλο. Υστερα από τόσες αναποδιές δεν ήταν τόσο εύκολο, όσο έδειχναν οι απουσίες του Μεντβέντεφ, του Ζβέρεφ, του Ρούμπλεφ και του Φέντερερ, ο κορονοϊός του Μπερετίνι και ο τραυματισμός του Ναδάλ. Οταν, στον τελικό, έχασε το πρώτο σετ από τον Νικ Κύργιο (που τον είχε κερδίσει στις δυο παλαιότερες αναμετρήσεις τους), θα πρέπει στο μυαλό του να… ξύπνησαν φαντάσματα. Αλλά ο Σέρβος τα κατάφερε. Χάρη στην «ποιότητα» που διαθέτει ως αθλητής, και την παροιμιώδη ψυχραιμία του.
Οσο κυλούσε ο αγώνας, ο Τζόκοβιτς ανέβαζε την απόδοσή του. Είναι χαρακτηριστικό ότι, ενώ στα δυο πρώτα σετ κέρδισε το 74% των πόντων πίσω από το πρώτο σερβίς, στα δυο επόμενα το ποσοστό αυτό εκτινάχθηκε στο 92%. Οταν ο Κύργιος έχασε την αυτοκυριαρχία του (σύνηθες φαινόμενο), κι άρχισε να τσακώνεται με το θεωρείο του, να βρίζει, να «τα βάζει» με τους διαιτητές και να ζητά την απομάκρυνση μιας γυναίκας που παρακολουθούσε από την εξέδρα, όλοι ήξεραν τον νικητή. Ο «Νόλε», που ώρες – ώρες μοιάζει με ρομπότ, ολοκλήρωσε το ματς σε τρεις ώρες με, μόλις, 17 αβίαστα λάθη.
Ηταν ο 7ος τίτλος του στο Γουίμπλεντον. Ισοφάρισε στις κατακτήσεις τον Πιτ Σάμπρας, τον αθλητή που τον ώθησε να ασχοληθεί με το τένις όταν, το 1992, ο 5χρονος -τότε- Τζόκοβιτς τον είδε να σηκώνει το συγκεκριμένο τρόπαιο. Μόνον ο Ρότζερ Φέντερερ έχει περισσότερα (8). Σε οκτώ τελικούς που έχει παίξει στο Λονδίνο, ηττήθηκε μόνο σε έναν: το 2013 από τον Αντι Μάρεϊ.
Ηταν η τέταρτη διαδοχική φορά που αναδείχτηκε πρωταθλητής στο βρετανικό τουρνουά – κάτι που στο παρελθόν είχαν κατορθώσει μόνον ο Μπγιόρν Μποργκ, ο Σάμπρας και ο Φέντερερ.
Ηταν η 28η σερί νίκη του στο γρασίδι του All England Club.
Ηταν ο 21ος γκραν-σλαμ τίτλος της καριέρας του. Πλησίασε τον Ναδάλ (22) και έδωσε νέο ενδιαφέρον στη «μάχη» για τον GOAT του τένις. Με τον Φέντερερ να κλείνει στις 8 Αυγούστου τα 41, να απουσιάζει από τα κορτ έναν ολόκληρο χρόνο και να είναι αβέβαιο αν (και πώς) θα επιστρέψει, το απόλυτο ρεκόρ είναι, πλέον, δική τους υπόθεση. Εάν είναι υγιής, ο Ισπανός θα έχει δυο ευκαιρίες να αυξήσει τη διαφορά, απόντος του Σέρβου: σε ενάμισι μήνα στο US Open, και τον Ιανουάριο του 2023 στην Αυστραλία. Αλλά ο Τζόκοβιτς είναι ένα χρόνο μικρότερος, και λιγότερο ταλαιπωρημένος από τραυματισμούς. Ο Ελβετός, όπως όλα δείχνουν, θα αποσυρθεί με 20 γκραν-σλαμ. Και ο αμέσως επόμενος στην κατάταξη θα είναι ο Σάμπρας με 14.
Οι οπαδοί του «Νόλε» παραδέχονται τον Φέντερερ για την αρτιότητά του στα κορτ, τον Ναδάλ για τη δύναμη και την αντοχή του, όμως το έχουν, ήδη, αποφασίσει: ο αγαπημένος τους τενίστας είναι ο κορυφαίος όλων των εποχών. Εχει παραμείνει στο Νο.1 της παγκόσμιας κατάταξης επί 370 εβδομάδες – περισσότερο από κάθε άλλον. Εχει εμφανιστεί σε τελικούς γκραν-σλαμ 32 φορές (σε 68 τουρνουά) – τις περισσότερες από κάθε άλλον. Εχει το καλύτερο ρεκόρ νικών στις «μονομαχίες» του με τον Ναδάλ (30-29) και με τον Φέντερερ (27-23). Και είναι (σχεδόν) εξίσου καλός σε όλες τις επιφάνειες.
Φαίνεται να το πιστεύει και ο Κύργιος. Αμέσως μετά την κυριακάτικη αναμέτρησή τους, είπε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι «ο Νόλε μοιάζει λίγο με Θεό».