Στις 11 το πρωί της Παρασκευής στο Γαβαλοχώρι του Αποκόρωνα, στο χωριό όπου βρίσκεται το πατρικό του και πέρασε τα παιδικά του χρόνια, θα γίνει η κηδεία του σμηναγού Χρήστου Μουλά, του ηρωικού κυβερνήτη του Canadair που κατέπεσε στην Κάρυστο κατά τη διάρκεια αεροπυρόσβεσης στην περιοχή Πλατανιστός.
Στον Ιερό Ναό Αγίων Σεργίου και Βάκχου, συγγενείς – ανάμεσά τους και η έγκυος στον τρίτο μήνα σύζυγός του- φίλοι και συνάδελφοί του θα αποχαιρετήσουν για τελευταία φορά τον άνθρωπο που τους έκανε τόσα χρόνια περήφανο.
Το παρών στην κηδεία του σμηναγού, όπως έγινε γνωστό, θα δώσει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Μία ημέρα νωρίτερα, στην κηδεία του ανθυποσμηναγού Περικλή Στεφανίδη -συγκυβερνήτη του Canadair που συνετρίβη στην Κάρυστο την Τρίτη- θα παραστεί ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Ενας από τους Χανιώτες φίλους του σμηναγού Μουλά έγραψε συνετριμμένος:
«Χρήστο,
κάθε φορά που έβλεπα πυροσβεστικά αεροπλάνα σε σκεφτόμουν.
Θαύμαζα το θάρρος και τις ικανότητές σου να πολεμάς τον πυρινο εχθρο τόσα χρόνια.
Κάθε συζήτηση με τη Μάγδα ή τους γονείς σας με γύριζε σε εκείνο το καλόκαρδο παιδί που γνωριζα στο σχολείο.
Δεν τολμώ να φανταστώ πόσες ζωές έσωσες, πόσα σπιτια γλίτωσες, ποσες εστιες έσβησες οσα χρονια πετουσες.
Το μόνο ομως που δεν θα μπορουσες να σβήσεις είναι η ανάμνηση του πηγαίου σου χαμόγελου από οσους συναντήθηκαν μαζι σου.
Απο οσους σε συναντησαμε σε αυτη τη συντομη διαδρομη.
Μια διαδρομη που για σένα ήταν μια σταθερή πορεία προς το φως».
«Ολο το καλοκαίρι έσβηνε φωτιές, επιχειρούσε σε πολλά μέτωπα», έλεγε με θαυμασμό για τον Χρήστο, η νονά του που περιέγραψε σε δηλώσεις της στο protothema.gr τις δύσκολες ώρες που ζει η οικογένεια του και ειδικά η σύζυγός του που θα φέρει σε έξι μήνες στη ζωή το παιδί τους:
«Οι άνθρωποι ζουν ένα δράμα. Τους ξερίζωσαν την καρδιά. Σε τι κατάσταση μπορεί να είναι; Ηταν μια οικογένεια πρότυπο».
«Μεγάλωσε στα Χανιά και έφυγε από εκεί όταν πέρασε στην Ικάρων. Αυτό ήθελε, ήταν η πρώτη του επιλογή, ο στόχος του. Περίμενε με τόση αγωνία όταν θα έβγαιναν τα αποτελέσματα για το αν θα πετούσε ή όχι. Ηθελε να πάει στα Canadair, όχι στα πολεμικά. Ηταν το καλύτερο παιδί, με ένα μόνιμο χαμόγελο, ευγενέστατος, να βοηθήσει όπου μπορούσε. Ενα παιδί με τρομερό χιούμορ. Ο,τι και να πω είναι λίγο», κατέληξε η πνευματική μητέρα του κυβερνήτη του Canadair που χάθηκε στη χαράδρα της Καρύστου.