Οταν βρίσκεται σε βιντεοκλήση με τους πελάτες του, ο Ροντρίγκο Πέρεζ Γκονζάλες, σηκώνει το τάμπλετ του και πλησιάζει το παράθυρο. Από πίσω του περνούν γόνδολες και ο 44χρονος πωλητής ειδών πληροφορικής, τούς δείχνει με ενθουσιασμό την θέα από το νέο του γραφείο. «Θέλω να δουν ότι βρίσκομαι στη Βενετία κι ότι εδώ που δουλεύω είναι πολύ όμορφα», λέει ο Αργεντινός, που άφησε το γραφείο του στη Μαδρίτη για να εργαστεί σε ένα άλλο, δίπλα στα κανάλια της Βενετίας, για τρεις μήνες.
Ο Γκονζάλες είναι ένας από τους 16 Ισπανούς, Γάλλους και Ελληνες υπαλλήλους της εταιρείας πληροφορικής Cisco, που μετεγκαταστάθηκαν στη Βενετία, στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος της αμερικανικής εταιρείας και του Πανεπιστημίου Κα Φόσκαρι, στην βενετσιάνικη πόλη. Καθημερινά, μπορεί να επιλέγει από πού θα εργαστεί. Η εταιρεία του δίνει τέσσερις επιλογές, συμπεριλαμβανομένης και της εργασίας από ένα παλάτι του 15ου αιώνα. Οι μετακινήσεις του γίνονται με τα πόδια αφού οι αποστάσεις είναι μικρές στην πόλη των Δόγηδων.
«Ο στόχος είναι να αλλάξει η Βενετία από πόλη τουρισμού, σε πόλη εργασίας», είπε ο Μάσιμο Βάργκλιεν, ακαδημαϊκός στο τοπικό Πανεπιστήμιο Κα Φόσκαρι και επικεφαλής του προγράμματος Venywhere [σύντμηση, προφανώς, του Venice (Βενετία) και του anywhere (οπουδήποτε)] το οποίο ξεκινά το Σεπτέμβριο, αλλά έχει ήδη 2.200 εγγραφές.
«Η Βενετία φοβόταν το μέλλον, αλλά θα μπορούσε να είναι το μέλλον», είπε ο Βάργκλιεν, ο οποίος θα βοηθηθεί στο πιλοτικό πρόγραμμα και από τον νέο νόμο της Ιταλίας για τους «ψηφιακούς νομάδες», ο οποίος χορηγεί βίζα, διάρκειας ενός έτους, σε εργαζόμενους που φτάνουν στη χώρα από άλλες ευρωπαϊκές.
Η πανδημία έχει μεταμορφώσει, εντελώς, το εργασιακό καθεστώς και όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι μετακινούνται από τη χώρα τους προς διάφορους προορισμούς και συνεχίζουν να εργάζονται εξ αποστάσεως απολαμβάνοντας την ελευθερία που τους δίνει η δυνατότητα της απομακρυσμένης εργασίας. Η ιταλική κυβέρνηση που χορηγεί αυτές τις νέες «ψηφιακές νομαδικές» βίζες, ανακαινίζει και συνδέει εκατοντάδες χωριουδάκια, με internet υψηλής ταχύτητας για να φιλοξενήσει τους ξένους εργαζόμενους.
Ο πληθυσμός της Βενετίας έχει μειωθεί από τις 150.000 τον περασμένο αιώνα, στις 50.000 κατοίκους και ο καθηγητής Βάργκλιεν, πιστεύει ότι μπορεί να βοηθήσει στην αναστροφή αυτής της ερήμωσης. Ο στόχος είναι να αξιοποιηθεί η ομορφιά της Βενετίας, που δεν έχει καν αυτοκίνητα «και, τέλος πάντων, κανείς δεν θα εργαστεί από την κουζίνα ενός διαμερίσματος, αλλά σε χώρους εργασίας που δημιουργούμε σε μουσεία, κήπους και σε νησιά της λιμνοθάλασσας», είπε. «Μα δεν είναι όνειρο;»!
Από την άλλη, ο Τζανπάολο Μπαρότσι, διευθυντής ανθρώπινου δυναμικού της Cisco, το βλέπει και πιο πρακτικά. «Μελετούμε τους 16 συμμετέχοντες για να ελέγξουμε τις συνήθειες, τις αντιδράσεις τους και, δεδομένου ότι βρίσκονται στον τομέα των πωλήσεων, είναι εύκολο να ελέγξουμε και την παραγωγικότητά τους».