Πολέμησε τη συνδικαλιστική εξέλιξη, μεταχειρίστηκε κάποια όχι και τόσο θεμιτά μέσα για να τη σταματήσει, αλλά πλέον η Amazon ενδεχομένως πρέπει να συμβιβαστεί με τη δημιουργία του πρώτου συνδικάτου των εργαζομένων της.
Τη Δευτέρα 29 Μαρτίου ολοκληρώθηκε η ψηφοφορία ανάμεσα στους περίπου 6.000 εργαζόμενους στο Μπέσεμερ της Αλαμπάμα, όπου ο γίγαντας του Ιντερνετ διατηρεί αποθηκευτικό κέντρο, ένα από τα πολλά στις ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα αναμένονται μέσα στην εβδομάδα.
Αν περισσότεροι από το 50% των εργαζομένων ψήφισαν υπέρ της δημιουργίας του σωματείου, αυτό θα είναι το πρώτο στους κόλπους της εταιρείας στις Ηνωμένες Πολιτείες και, κατά τα φαινόμενα, όχι το τελευταίο. Σύμφωνα με πληροφορίες της Washington Post, πάνω από 1.000 εργαζόμενοι της Amazon επικοινώνησαν με σωματείο εργαζομένων σε καταστήματα λιανικής και χονδρικής για να διερευνήσουν την πιθανότητα να οργανώσουν και αυτοί σωματεία.
Η Amazon στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει πάνω από 800.000 υπαλλήλους (στην Ευρώπη το προσωπικό της είτε είναι οργανωμένο είτε καλύπτεται από συλλογικές συμβάσεις), αλλά έχει και μακρά ιστορία αντισυνδικαλιστικών τακτικών γράφει το Quartz.
Στην περίπτωση της Αλαμπάμα προσπάθησε να πείσει τους υπαλλήλους να ψηφίσουν αρνητικά αναρτώντας αφίσες, με φυλλάδια και μηνύματα στα κινητά, όπως και με υποχρεωτική παρουσία σε συναντήσεις κατά των συνδικάτων. Ακόμη και (αποτυχημένες) προσπάθειες να απαγορεύσει την ψηφοφορία καταγράφονται.
Παράγοντας υπέρ της δημιουργίας του σωματείου είναι ότι η πλειονότητα των εργαζομένων είναι Αφροαμερικανοί, οι οποίοι βλέπουν στα σωματεία μία ασπίδα κατά των φυλετικών διακρίσεων σε βάρος τους, όχι μόνο στους χώρους εργασίας.
Και για τις δύο πλευρές η πιθανότητα ίδρυσης ενός σωματείου είναι κομβικής σημασίας ζήτημα.
Οι εργαζόμενοι στο Μπέσεμερ έχουν εκφράσει την ανησυχία τους για μία σειρά ζητήματα, από τα πρωτόκολλα κατά της Covid-19 μέχρι την έλλειψη κλιματισμού, αλλά και τις εξοντωτικές βάρδιες για να πιάσουν την προκαθορισμένη παραγωγικότητα, οι οποίες δεν τους αφήνουν χρόνο ούτε για επίσκεψη στην τουαλέτα.
Η προϊστορία και το νομοθετικό πλαίσιο στην Πολιτεία δεν βοηθούν ιδιαίτερα. Μια αντίστοιχη προσπάθεια στο Ντελαγουέρ το 2014 είχε απορριφθεί και μάλιστα με σημαντική διαφορά. Οι δε νόμοι της Αλαμπάμα δίνουν τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να μην ενταχθούν στο σωματείο και να μην καταβάλουν εισφορές, αποδυναμώνοντάς το. Αν δηλαδή τα καταφέρουν στην Αλαμπάμα, που έχει «σκληρή» νομοθεσία, απέναντι σε έναν σκληρό εργοδότη, θα έχουν στείλει μήνυμα ότι μπορεί να στηθεί το σωματείο και σε άλλες Πολιτείες.
Από την πλευρά της η εταιρεία, σύμφωνα τουλάχιστον με όσα είχαν δηλώσει πρώην στελέχη της, ανησυχεί ότι τα συνδικάτα εμποδίζουν τη δυνατότητά της να προχωρά σε προσλήψεις (αλλά και σε απολύσεις) για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες όπως αυξομειώνονται μέσα στη χρονιά.
Με τους εργαζόμενους είχε ταχθεί εμμέσως πλην σαφώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν. Χωρίς να αναφερθεί ονομαστικά στην εταιρεία, είχε πει ότι η προεδρία του υποστηρίζει τον συνδικαλισμό και το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις, τονίζοντας ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει εκφοβισμός, καταπίεση ή απειλές ενάντια στη δημιουργία συνδικάτων. Στο πλευρό των εργαζομένων είχε βρεθεί και ο γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς.