Τόσα χρήματα μαζεμένα -484.000 ευρώ- ο Γιάννης Αλαφούζος είχε πολύ καιρό να πληρώσει για χάρη του Παναθηναϊκού. Οταν (το απόγευμα της Παρασκευής) ο πρώην ποδοσφαιριστής του «Τριφυλλιού», Γενς Βέμερ, ενημέρωσε ότι τα είδε στον λογαριασμό του, όλοι κατάλαβαν ότι η συμφωνία του εφοπλιστή με τον Παϊρότζ Πιεμπονγκσάντ -που στο μεταξύ «πετούσε» προς την Αθήνα- ήταν σε καλό δρόμο.
Θα τολμούσε, άραγε, ο Αλαφούζος να μην εξοφλήσει τον παίκτη και να συνδέσει το όνομά του με τον υποβιβασμό του ιστορικού συλλόγου; Δεν θα το μάθουμε ποτέ. Το μόνο βέβαιο είναι πως, εάν τη Δευτέρα ο Παναθηναϊκός έπεφτε στη Φούτμπολ Λιγκ, το deal με τους Ταϊλανδούς θα τιναζόταν στον αέρα. Ο εκπρόσωπος των υποψήφιων αγοραστών το είχε ξεκαθαρίσει. Και δεν είναι τυχαίο, ότι ο Πιεμπονγκσάντ επιβιβάστηκε στο αεροπλάνο ένα 24ωρο μετά την απόφαση της Σούπερ Λιγκ να μην αποβάλει από το Πρωτάθλημα τις ΠΑΕ που έχουν προβληματικό φάκελο – μεταξύ των οποίων και ο Παναθηναϊκός.
Το Instagram του Δημήτρη Γιαννακόπουλου -αστείρευτη πηγή ειδήσεων για τον σύλλογο- μας έδωσε μια ιδέα του πόσο σκληρή ήταν η διαπραγμάτευση. Αν και η πρόταση της «Pan Asian Investments» χρονολογείται από τα τέλη Μαρτίου, την περασμένη Τετάρτη η συμφωνία δεν είχε, ακόμα, επιτευχθεί. Ετσι -όπως αποκάλυψε ο ηγέτης του μπασκετικού Παναθηναϊκού- ο Αλαφούζος, έπειτα από μία πολύωρη συνάντησή τους, συμφώνησε (κατ’ αρχήν) να του παραχωρήσει την ΠΑΕ. Την Παρασκευή, όμως, δεν χρειάστηκε πάνω από δέκα λεπτά για να του πει ότι άλλαξε γνώμη. Η ιστορία επαναλήφθηκε σαν φάρσα. Ο Δημήτρης έμεινε με το παράπονο, ακριβώς όπως ο πατέρας του, Παύλος Γιαννακόπουλος, πριν από 39 χρόνια.
Φαίνεται πως, στο 48ωρο που μεσολάβησε, ο Πιεμπονγκσάντ έγινε πιο γενναιόδωρος προς τον Αλαφούζο, ο οποίος συμφώνησε να μεταβιβάσει στο διεθνές fund το 77% που διαθέτει στην ΠΑΕ, με ονομαστικές μετοχές αλλά και μέσω της εταιρίας Sortivo. Αν όλα (οικονομικός και νομικός έλεγχος) πάνε καλά, η εξαγορά θα έχει ολοκληρωθεί έως τις 30 Ιουνίου. Αλλά, ποιος νοιάζεται για τα διαδικαστικά; Το φλέγον ερώτημα είναι, εάν το νέο «αφεντικό» θα καταφέρει να βάλει τέλος στα «πέτρινα χρόνια» του Παναθηναϊκού. Να του δώσει πίσω το ιστορικό του μέγεθος.
Ασφαλώς, ο Πιεμπονγκσάντ δεν είναι κάποιος από τους… πρίγκηπες του Τσάκα. Είναι υπαρκτό πρόσωπο. Δεν είναι τυχοδιώκτης, ούτε μπατίρης. Δραστηριοποιείται στο ποδόσφαιρο από το 1990 (εκείνη τη χρονιά ανέλαβε αντιπρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της χώρας του), διαθέτει διασυνδέσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και έχει πρωταγωνιστήσει σε σπουδαία deals γύρω από τη μπάλα. Το μεγαλύτερό του παράσημο είναι η διαμεσολάβησή του στη διπλή εξαγορά της Μάντσεστερ Σίτι: πρώτα (2007) στον πρώην πρωθυπουργό της Ταϊλάνδης, Τακσίν Σιναβάτρα, έναντι περίπου 100.000.000 ευρώ, και ένα χρόνο αργότερα στην Abu Dhabi United Group, του σεΐχη Μανσούρ, με πάνω από 250.000.000 ευρώ.
Ο ρόλος του στη Σίτι δεν περιορίστηκε στη μεσιτεία του για τη μεταβίβασή της. Λίγο πριν την πουλήσει στους Αραβες, ο Σιναβάτρα του είχε αναθέσει να φέρει στο Μάντσεστερ τον Ροναλντίνιο, τη μεγάλη φίρμα των γηπέδων εκείνης της εποχής. Ο Πιεμπονγκσάντ διαπραγματεύθηκε σκληρά με τον αδελφό και μάνατζέρ του, όμως στο τέλος ο βραζιλιάνος σούπερ-σταρ της Μπαρτσελόνα προτίμησε τη Μίλαν. Στην αμέσως επόμενη αποστολή του, τα κατάφερε καλύτερα. Εκλεισε την πρώτη μεγάλη μετεγγραφή του σεΐχη Μανσούρ, αυτή του Ρομπίνιο, έναντι 43.000.000 ευρώ.
Το καλοκαίρι του 2009 βοήθησε τον Σουλεϊμάν αλ Φαχίμ, ιδιοκτήτη κτηματομεσιτικής εταιρίας στο Ντουμπάι, να εξαγοράσει την Πόρτσμουθ. Και το 2014, τρεις ταϊλανδούς επιχειρηματίες να αποκτήσουν τη Ρέντινγκ. Αλλά και να τη μεταπωλήσουν, δύο χρόνια αργότερα, σε κροίσους από το Χονγκ Κονγκ. Το 2015 βρήκε χορηγό -την Carabao- για τις στολές προπόνησης της Τσέλσι και το 2016 «βάφτισε» το League Cup, την τρίτη πιο σημαντική διοργάνωση του αγγλικού ποδοσφαίρου, Carabao Cup.
Πού τις οφείλει τόσες διασυνδέσεις; Στην επιχειρηματική του δραστηριότητα, αλλά και την ενασχόλησή του με την πολιτική (ως σύμβουλος υπουργών και πρωθυπουργών της χώρας του έφτασε μέχρι τον Λευκό Οίκο για να συναντήσει τον Μπιλ Κλίντον). Αν και σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός, πολύ γρήγορα άλλαξε διαδρομή. Ιδρυσε μία εταιρία ανθρώπινου δυναμικού, η οποία προμήθευε με φθηνά εργατικά χέρια επιχειρήσεις στην Ταϊλάνδη και στη Μέση Ανατολή. Ετσι γνωρίστηκε με εξέχοντα μέλη της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας. Παραλλήλως, έκανε κι άλλες δουλειές: ανελάμβανε την κατασκευή μεγάλων έργων, ρόλους συμβούλου σε διάφορες πολυεθνικές και, στο τέλος, έστησε την εταιρία συμβούλων επιχειρήσεων «Empire Asia», η οποία ειδικεύεται σε αγοραπωλησίες επιχειρήσεων. Αυτό, το τελευταίο, είναι το φόρτε του.
Το βιογραφικό του εξηγεί, ίσως, το γιατί αποφάσισε να επενδύσει στον Παναθηναϊκό. Η δουλειά του είναι να αγοράζει φθηνά και να πουλάει ακριβά. Εάν τα χρέη της ΠΑΕ ανέρχονται σήμερα σε 47 εκατ. ευρώ, όπως τα υπολογίζει ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, και ένα σημαντικό μέρος τους αναλάβει να το αποπληρώσει ο Αλαφούζος, ο Πιεμπονγκσάντ απέκτησε ένα γερό brand name του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου σε τιμή ευκαιρίας. Θα νοικοκυρέψει τον σύλλογο, θα τον ξανακάνει ελκυστικό και σε μερικά χρόνια θα μπορεί -με τις τόσες γνωριμίες του- να τον πουλήσει, κερδίζοντας από την υπεραξία του.
Υπολογίζει, ασφαλώς, και στο γήπεδο που μπορεί να κατασκευάσει, στο Γουδή ή στον Βοτανικό. Κυρίως στον Βοτανικό, όπου τα πάντα είναι έτοιμα (νομοθετικό πλαίσιο, οικοδομική άδεια, κ.λπ) και περιμένουν τα χρήματα. Μέσω του Παναθηναϊκού η «Pan Asia Investments» θα έχει τη δυνατότητα να επεκταθεί στον τομέα του real estate, σε μια περιοχή για την οποία υπάρχουν μεγαλεπήβολα σχέδια (εμπορικό κέντρο και ξενοδοχείο επτά αστέρων – «με θέα την Ακρόπολη», όπως τονίστηκε από τον ενθουσιασμένο με την τοποθεσία ταϊλανδό επενδυτή).
Το ζήτημα είναι, εάν στα επιχειρηματικά όνειρα του 63χρονου Πιεμπονγκσάντ περιλαμβάνεται και η επιστροφή της ομάδας στην κορυφή. Αυτό, προς το παρόν, δεν προκύπτει. Μπορεί να του αρκεί, ο Παναθηναϊκός να ξαναγίνει, απλώς, ανταγωνιστικός. Τα 27 εκατομμύρια ευρώ που προτίθεται να ρίξει στην ΠΑΕ φαίνονται πολλά, τώρα που ο σύλλογος είναι άφραγκος, όμως από αυτά τα λεφτά θα πρέπει να πληρώνονται και οι διακανονισμοί των παλαιών οφειλών. Το ετήσιο μπάτζετ του Ολυμπιακού για το 2017-2018 (μόνο για τη λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος, όχι για την ΠΑΕ) ήταν 31 εκατ. ευρώ. Και του μνημονιακού Παναθηναϊκού, λίγο πριν του τραβήξει την πρίζα ο Αλαφούζος, 11 εκατ. ευρώ.
Ενα άλλο ερώτημα είναι ποιοι θα «τρέχουν» την ΠΑΕ. Η Μουσκρόν, την οποία ο Πιεμπονγκσάντ απέκτησε κατά 90% τον περασμένο Μάρτιο, θα στελεχωθεί με ανθρώπους της τοπικής κοινωνίας, που γνωρίζουν την ιστορία της. Οπως ο πρώην διευθυντής των ακαδημιών της, Φιλίπ Σεντ Ζαν. Ο Ταϊλανδός πιστεύει ότι ένας σύλλογος οφείλει να διατηρεί τους δεσμούς του με την πόλη του. Οτι τα πρόσωπα που τον διοικούν πρέπει να έχουν απήχηση στους οπαδούς. Σωστά. Αλλά εδώ μιλάμε για μεγάλο καράβι, σε φουρτούνα. Μπροστά στον Παναθηναϊκό, ο βελγικός σύλλογος είναι βαρκούλα.