Εν μέσω διαμαρτυριών από κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ για την ελευθεροτυπία στην Ελλάδα (ή/και σχετικών επιδοκιμασιών για σχετικές αναφορές από αντίστοιχες φωνές και εκτός συνόρων, όπως πρόσφατα για παράδειγμα είχε… πανηγυρίσει εδώ ο ευρωβουλευτής Αρβανίτης ), η «Εφημερίδα των Συντακτών» -φίλα προσκείμενη στην παράταξη του Αλέξη Τσίπρα- επέλεξε να φιλοξενήσει στις σελίδες της άρθρο του καταδικασμένου αρχιεκτελεστή της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», Δημήτρη Κουφοντίνα.
Αντικείμενο του άρθρου, μάλιστα, δεν είναι, όπως ίσως θα περίμενε κανείς, η τρομοκρατία, τα δικαιώματα των κρατουμένων ή κάτι τέλος πάντων για το Κράτος Δικαίου εν γένει, αλλά μία ανάλυση, εν είδει διεθνολόγου-αναλυτή, για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης (της «κυβέρνησης Μ.» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει), τη δεινότητα της Τουρκίας στη διπλωματική σκακιέρα και την «απομόνωση» (!) της Ελλάδας «από όλους τους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες, Ρωσία, Κίνα, Ιράν» (όπως επίσης χαρακτηριστικά αναφέρει).
«Κουφοντίνας στην ΕΦ.ΣΥΝ: “Αλλαξε το αμυντικό δόγμα & επιστρέψαμε στο 1948. Είναι πραγματικά γελοία η φιλολογία για την απομονωμένη Τουρκία. Η Ελλάδα, με τον δουλικό φιλοαμερικανισμό της κυβέρνησης απομονώνεται από τους μεγάλους γεωπολιτικούς παίκτες, Ρωσία, Κίνα, Ιράν”» ήταν η «διαφημιστική» καταχώρηση της εφημερίδας που κυκλοφόρησε στο Twitter, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων.
Τα σχόλια στα social media ποικίλα: πολλοί ήταν αυτοί που διερωτώνταν πώς είναι δυνατόν να εγείρεται θέμα ελευθεροτυπίας όταν ένας από τους πιο αδίστακτους και στυγνούς τρομοκράτες αρθρογραφεί σε απογευματινή εφημερίδα, ενώ άλλοι -που έκατσαν να διαβάσουν την «ανάλυση» Κουφοντίνα- στάθηκαν στο ευτελές επίπεδό της.
Οι περισσότεροι πάντως σχολίασαν την «φιλότιμη» προσπάθεια των υπευθύνων της εφημερίδας να προμοτάρουν το «πόνημα» του νέου τους αρθρογράφου, που σημειωτέον έρχεται δύο ημέρες πριν την επέτειο της δολοφονίας Αξαρλιάν από τα χέρια του….
Και αν κάποιοι υποστηρίζουν ότι ένας καταδικασμένος τρομοκράτης μπορεί να αρθρογραφεί σε μια εφημερίδα κάνοντας μάλιστα υποδείξεις για τη στρατηγική και την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, το ζήτημα για το επίπεδο, τις αξίες και σίγουρα την ποιότητα ορισμένων Μέσων δεν μπορεί να παραβλεφθεί.
Ως προς το περιεχόμενο τέλος της «ανάλυσης» Κουφοντίνα (συνειδητή επιλογή να μην αναπαραχθεί εδώ), το σχόλιο που επεφύλαξαν κάποιοι, ήταν το γνωστό «κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική» που απαντάται στους τίτλους σίριαλ ή ταινιών. Μαζί με μία χρήσιμη υπενθύμιση για αντίστοιχες τοποθετήσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε πρόσφατες συνεντεύξεις του, αλλά και από το βήμα της Βουλής, περί «δόγματος Παπάγου, «προβλέψιμου συμμάχου» και «εχθρικής πια αντιμετώπισης» χωρών όπως η Ρωσία, λόγω της εισβολής της στην Ουκρανία.
Για τον ανωτέρω παραλληλισμό δε, υπογραμμίζεται ο χαρακτηρισμός «δουλικός φιλοαμερικανισμός», που αποδίδει στην κυβέρνηση ο αρθρογράφος Κουφοντίνας…