Στην αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη της Δύσης κινείται η Κίνα, τουλάχιστον όσον αφορά τις ενεργειακές μπίζνες, καθώς εξήγγειλε πρότζεκτ αναπτυξιακής διείσδυσης στην Κεντρική Ασία με όχημα το εμπόριο των ορυκτών καυσίμων που τόσο πολύ χρειάζεται η βιομηχανία της. Την Παρασκευή 19 Μαΐου ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ παρουσίασε το σχέδιό του για την ανάπτυξη των κεντρασιατικών χωρών, το οποίο περιλαμβάνει και επενδύσεις στις υποδομές και τόνωση των εμπορικών συναλλαγών.
Το γεωπολιτικό αποτέλεσμα συνίσταται στην ανάληψη εκ μέρους της Κίνας ηγετικού ρόλου σε μια περιοχή που θεωρείται ρωσική σφαίρα επιρροής. Η ομιλία του Σι έγινε στη Σύνοδο Κορυφής Κίνας-Κεντρικής Ασίας, στην οποία συμμετέχουν το Καζακστάν, το Κιργιστάν, το Τατζικιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν.
«Αυτή η σύνοδος έδωσε νέα ώθηση στην ανάπτυξη και στην αναζωογόνηση των έξι χωρών και προώθησε την περιφερειακή ειρήνη και σταθερότητα» δήλωσε ο Σι και μετά τον λόγο του, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε μαζί με τους ηγέτες των προαναφερθέντων κρατών (όλες τους πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες). «Θα προωθήσουμε από κοινού την παραδειγματική συνεργασία, τη βαθιά και υψηλού επιπέδου» είπε.
Η μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, τόνισε ο κινέζος πρόεδρος, προϋποθέτει «εμβάθυνση της εμπιστοσύνης» και «αλληλοϋποστήριξη σε βασικά ζητήματα, όπως είναι η εθνική κυριαρχία, ανεξαρτησία και αξιοπρέπεια». Ο Σι υποσχέθηκε κιόλας ότι «η Κίνα είναι έτοιμη να βοηθήσει τις χώρες της Κεντρικής Ασίας να βελτιώσουν την επιβολή του νόμου, την ασφάλεια και τις αμυντικές ικανότητές τους».
Το επενδυτικό πρότζεκτ θα απορροφήσει 26 δισ. γουάν (3,8 δισ. δολάρια) σε χρηματοδοτήσεις και επιχορηγήσεις. Σε πρώτη φάση ο Σι αποσκοπεί στην αύξηση του εμπορίου πετρελαίου και φυσικού αερίου, αλλά και σε συνεργασίες στην «ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας».
Στη δική του… G6, σχολίασε η Corriere della Sera, o Σι επικέντρωσε στον ενεργειακό τομέα, διότι η περιοχή της Κεντρικής Ασίας είναι πλούσια σε φυσικό αέριο και φυσικούς πόρους, «κάτι που καθιστά δυνατή τη διαφοροποίηση των κινεζικών προμηθειών και εφικτή την αποτροπή του κινδύνου της υπερβολικής εξάρτησης από τη Ρωσία».
Και κάτι επιπλέον σχολίασαν οι Ιταλοί, με ιδιαίτερο νόημα μάλιστα: «Παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως υποστηρικτή της ανάπτυξης και της ειρήνης στην Ασία και συσπειρώνοντας τους πρώην Σοβιετικούς, ο Σι τους δίνει συγχρόνως και το σήμα ότι μπορούν να βασίζονται στην Κίνα σε περίπτωση τυχόν ιμπεριαλιστικών ενεργειών της Ρωσίας στην Ασία».