Για εκατοντάδες χρόνια αποτελούσε πηγή απογοήτευσης για τους ναυτικούς και τους εμπόρους και πρόκληση για τη φαντασία μηχανικών και οραματιστών. Τώρα η κυβέρνηση της Ταϊλάνδης προωθεί ένα έργο ενός τρισ. μπατ (26 δισ. ευρώ) για να διασχίσει το τμήμα της γης που ονομάζεται Ισθμός του Κρα και να φέρει επανάσταση στο παγκόσμιο εμπόριο.
Ο ισθμός είναι το στενότερο σημείο στη χερσόνησο της Μαλαισίας, μια γλώσσα γης που βρίσκεται η μισή στην Ταϊλάνδη και η άλλη μισή στη Μαλαισία. Αντιπροσωπεύει επίσης ένα αδιάβατο ναυτιλιακό εμπόδιο στην πολυσύχναστη θαλάσσια διαδρομή που συνδέει την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή με τις τεράστιες και αναπτυσσόμενες αγορές της Κίνας και της ανατολικής Ασίας.
Τα πλοία είναι αναγκασμένα να πλεύσουν νότια και γύρω από τη χερσόνησο μέσω του Στενού της Μαλάκα, που είναι διαβόητα ευάλωτο σε πειρατείες και θαλάσσιες συγκρούσεις. Από τον 17ο αιώνα οι ηγεμόνες της Ταϊλάνδης ονειρεύονταν ένα κανάλι που θα διέσχιζε τον ισθμό, το οποίο θα ήταν για την Ασία ό,τι είναι τα κανάλια του Σουέζ και του Παναμά για τη Μέση Ανατολή και την Αμερική αντίστοιχα.
Ωστόσο, σύμφωνα με ρεπορτάζ των Times του Λονδίνου, ο νέος πρωθυπουργός της Ταϊλάνδης, Σρέτθα Ταβισίν, προωθεί μια διαφορετική και κατά τα φαινόμενα πιο εφικτή ιδέα – μια «χερσαία γέφυρα» που θα συνδέει αποτελεσματικά τις δύο πλευρές του ισθμού μέσω ξηράς.
Το σχέδιο είναι να κατασκευαστούν δύο μεγάλα λιμάνια στο Ρανόνγκ, στη Θάλασσα Ανταμάν στα δυτικά, και στο Τσιουμφόν, στον Κόλπο της Ταϊλάνδης στα ανατολικά. Τα πλοία θα ελλιμενίζονται στο ένα λιμάνι και θα ξεφορτώνουν τα φορτία τους, τα οποία θα μεταφέρονται 93 χλμ. μακριά με τρένα και φορτηγά, για να φορτωθούν σε ένα πλοίο που θα τα περιμένει στο λιμάνι της άλλης πλευράς.
«Το έργο της χερσαίας γέφυρας θα αποτελέσει μια νέα ναυτιλιακή διαδρομή στον κόσμο» είπε ο Σρέτθα αυτόν τον μήνα σε μια «τουρνέ» για την προώθηση της ιδέας του πρότζεκτ σε επενδυτές στο Σαν Φρανσίσκο. «Θα λύσει προβλήματα που υπάρχουν τώρα μέσω του Στενού της Μαλάκα και θα προσφέρει μια εναλλακτική λύση που θα είναι φθηνότερη, ταχύτερη και ασφαλέστερη» πρόσθεσε.
«Η μεταφορά αγαθών μέσω της χερσαίας γέφυρας θα μειώσει τον συνολικό χρόνο ταξιδιού κατά τέσσερις ημέρες και θα μειώσει το μέσο κόστος έως και 15%. Αυτό το έργο θα αναδείξει στο μέλλον την Ταϊλάνδη ως σημαντικό στρατηγικό κέντρο παραγωγής και μεταφοράς στην παγκόσμια αγορά» συμπλήρωσε ο ταϊλανδός πρωθυπουργός.
Η κατασκευή ενός καναλιού θα ήταν χρονοβόρα, εξαιρετικά δαπανηρή και ρυπογόνα. Παράλληλα, ξυπνώντας εφιάλτες πολλών Ταϊλανδών, θα χώριζε με κυριολεκτικό τρόπο μια χώρα που υφίσταται ήδη πολιτική και οικονομική ένταση μεταξύ του πλουσιότερου Βορρά και του φτωχότερου Νότου.
Αλλά η χερσαία γέφυρα θα είναι επίσης ένα τιτάνιο εγχείρημα. Εάν η κατασκευή λειτουργήσει, όπως προβλέπεται, το 2025, ο στόχος είναι να διακινεί 20 εκατομμύρια εμπορευματοκιβώτια ετησίως μέχρι το 2040. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της κυβέρνησης της Ταϊλάνδης, θα δημιουργηθούν 300.000 θέσεις εργασίας και θα συμβάλει στην ανάπτυξη της χώρας, με ετήσιο ποσοστό 5,5%.
Εκτός από τις ΗΠΑ, ο Σρέτθα ταξίδεψε και στη Μέση Ανατολή για να αναζητήσει υποστηρικτές, καθώς και –ακόμα σημαντικότερο– στην Κίνα, τον μεγαλύτερο επενδυτή στη νοτιοανατολική Ασία. Η Κίνα εισάγει σχεδόν όλο το πετρέλαιο και το φυσικό της αέριο από τη Μέση Ανατολή και μια κρίση ναυτιλιακής ασφαλείας που θα μπλόκαρε τα Στενά της Μαλάκα θα διέκοπτε τον ενεργειακό εφοδιασμό της.
Το Πεκίνο επεξεργάζεται εναλλακτικές λύσεις, συμπεριλαμβανομένων αγωγών μέσω της κεντρικής Ασίας, του Πακιστάν και ενός που συνδέει τη νότια Κίνα με ένα σημείο της Μιανμάρ. Πριν από μια δεκαετία, η γέφυρα Κρα Λαντ ήταν το είδος του πρότζεκτ που το Πεκίνο θα επιχειρούσε ανυπόμονα να ενσωματώσει στη στρατηγική πρωτοβουλία του, γνωστή ως «Belt and Road» (Ζώνη και Δρόμος) – για τη διεθνή ανάπτυξη υποδομών σε περισσότερες από 150 χώρες τριών ηπείρων.
Ωστόσο, πολλά από τα μεγάλα έργα οδοποιίας, σιδηροδρόμων και λιμανιών έχουν καταλήξει βυθισμένα σε χρέος – και το υπερφιλόδοξο κινεζικό σχέδιο επικεντρώνεται πλέον εκ νέου σε μικρότερους και πιο εφικτούς στόχους.