Το περασμένο Σάββατο ο Στέφανος Τσιτσιπάς κατέκτησε τον πρώτο του τίτλο στο γρασίδι. Αμέσως μετά, και λίγο πριν μπει στη «μάχη» του Γουίμπλεντον, μοιράστηκε μαζί μας μια σκέψη του, για το πώς θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα της σίτισης των αστέγων: με οπωροφόρα δέντρα, που οι πόλεις και οι δήμοι θα πρέπει να φυτεύουν σε δημόσιους χώρους… Το ποστάρισμά του στο Twitter απασχόλησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα media, πιο πολύ και από την επιτυχία του στη Μαγιόρκα.
Οι αναρτήσεις, οι δηλώσεις και οι συμπεριφορές του έχουν συζητηθεί, εφέτος, περισσότερο από τις νίκες του. Κι αυτό δεν είναι καθόλου καλό για τον κορυφαίο έλληνα τενίστα όλων των εποχών. Ακόμη και πολλοί από τους followers του Τσιτσιπά στα social media, ντόπιοι και ξένοι, σχολίασαν αρνητικά τη φαεινή του ιδέα – κάποιοι, μάλιστα, με όχι και τόσο «κομψό» τρόπο. Κατά γενική ομολογία, στο… διαδικτυακό μποστάνι του διάσημου αθλητή φύτρωσε ακόμη μια «κοτσάνα».
Αρχισε να το σπέρνει τον Ιούλιο του 2019, με ένα «κρύο» και σεξιστικό αστείο, από εκείνα που οι νέοι της ηλικίας του έβρισκαν διασκεδαστικά πριν από αρκετές δεκαετίες: «Αραγε, όσες παρκάρουν χάλια, έχουν άπλυτα πιάτα;». Ηταν το μόνο tweet, μέχρι σήμερα, που αποφάσισε να διαγράψει από τον λογαριασμό του. Χωρίς, όμως, να νιώσει την ανάγκη να απολογηθεί. Τα επόμενα, όσες αντιδράσεις κι αν προκάλεσαν, έμειναν ανεξίτηλα στη θέση τους. Μνημεία έλλειψης μέτρου, ορθής κρίσης και σωστού τάιμινγκ – κυρίως αυτού.
Το 2020 είχε δηλώσει πως δεν θα έκανε το αντι-Covid 19 εμβόλιο, μέχρι να γίνει υποχρεωτικό. Δεν θα υπήρχε πρόβλημα, αν λίγους μήνες πριν δεν ήταν το κεντρικό πρόσωπο της καμπάνιας κατά της εξάπλωσης του κορονοϊού στην Ελλάδα.
Αρχές Δεκεμβρίου του ίδιου έτους είχε γράψει στο Twitter πως «κάποιος πρέπει να χτίσει ένα κατάστημα Harrods στην Ελλάδα, ήρθε η ώρα». Μόνο ένα πανάκριβο πολυκατάστημα μας έλειπε εκείνη την εποχή, του λοκντάουν και των οικονομικών αδιεξόδων.
Τον Ιανουάριο του 2021 είχε βρει μια ωραία λύση στο πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής: να αγοράσουμε μια συγκεκριμένη μάρκα αυτοκινήτου, που κοστίζει όσο ένα μικρό σπίτι.
Για τη μαστίχα Χίου, είχε δίκιο: είναι το κρυμμένο διαμάντι της μεσογειακής κουζίνας. Μόνο που, δεν ήταν η κατάλληλη ώρα να το «φωνάξει», τις μέρες που καιγόταν η Εύβοια και η μισή Ελλάδα.
Δίκιο μπορεί να είχε, και για το πόσο μαγευτικό μέρος είναι το Μαλιμπού. Αλλά όλος ο υπόλοιπος κόσμος μιλούσε, τότε, για τη φρίκη του πολέμου που είχε, μόλις, ξεσπάσει στην Ουκρανία.
«Ο μισθός είναι η δωροδοκία που σου δίνουν για να ξεχάσεις τις φιλοδοξίες σου», έγραψε στις 28 Απριλίου. Μοιάζει με… τρολ, όταν είναι «ατάκα» κάποιου που κερδίζει εκατομμύρια από το παιχνίδι που λατρεύει να παίζει.
Στο (προ)τελευταίο του «χτύπημα», η δήλωσή του ότι και οι γυναίκες τενίστριες θα πρέπει να δίνουν αγώνες των 5 σετ προκάλεσε τις οργίλες αντιδράσεις και τη χλεύη συναδέλφων του. Εκανε το λάθος να συνδέσει τη διάρκεια του παιχνιδιού με τις αμοιβές. Χρόνια προσπαθούσαν οι γυναίκες, να εξισωθούν οι αποδοχές τους με εκείνες των ανδρών, τουλάχιστον στα γκραν-σλαμ τουρνουά.
Είναι έξυπνος άνθρωπος, ο Στέφανος. Δεν μπορεί, παρά να αντιλαμβάνεται τι από όσα θα γράψει, ή θα πει, θα προκαλέσει – και τι, όχι. Του αρέσει να γίνεται αντιπαθής; Οχι, βέβαια. Θέλει, απλώς, να κάνει «ντόρο». Να ξεχωρίζει. Οσο στα κορτ, τόσο και έξω από αυτά. Τη νιώθουν αυτή την ανάγκη οι διάσημοι αθλητές, όπως και οι καλλιτέχνες. Δεν τους αρκεί να τους θαυμάζουμε για τα ταλέντα και τις επιδόσεις τους, όσο διαρκεί ένας αγώνας. Θέλουν την προσοχή μας, να βρίσκονται στην επικαιρότητα, και πριν από αυτόν, αλλά και μετά από αυτόν. Ετσι διευρύνουν το κοινό τους. Αν, μαζί με τους νέους «φαν», αποκτούν και «haters», καθόλου δεν πειράζει, όπως πρώτος απέδειξε ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Οι χορηγοί τους βάζουν κι αυτούς στον «λογαριασμό» της επιδραστικότητας.
Το έχει πει και ο ίδιος ο Τσιτσιπάς, με δικά του λόγια: «Στη ζωή, ή θα ξεχωρίζεις και θα σε σχολιάζουν, ή θα σχολιάζεις αυτούς που ξεχωρίζουν». Εχει δηλώσει, επίσης, τον περασμένο Σεπτέμβριο, πως «είναι σημαντικό για μένα, να προσφέρω κάτι διαφορετικό, κι όχι να παίζω μόνο τένις». Αν κάποιες φορές εκφράζει την πικρία του για τα επικριτικά σχόλια που δέχεται, το κάνει επειδή δυσκολεύεται να αποδεχτεί ότι η δημοσιότητα είναι μαχαίρι δίκοπο: όταν δίνεις αφορμές στον κόσμο να ασχοληθεί μαζί σου, θα ασχοληθεί κι όταν δεν το θέλεις, και με τρόπο που δεν θα σου αρέσει.
Οι σύγχρονοι αθλητές είναι και pop είδωλα. Δεν θα διστάσουν να τοποθετηθούν σε όποια ερώτηση κι αν τους κάνουμε, ή δεν τους κάνουμε. Αλλά το πρόβλημα είναι, κυρίως, δικό μας. Που θα ρωτήσουμε εκείνους, αν πρέπει να κάνουμε το εμβόλιο, κι όχι τους ειδικούς. Που θα αναπαράγουμε τις απόψεις του (κάθε) Τσιτσιπά για πράγματα που δεν γνωρίζει, περισσότερο από εκείνες που αφορούν το αντικείμενό του: το τένις.
Είναι αυτονόητο, ότι ο Στέφανος έχει το δικαίωμα, όπως όλοι μας, να εκφράζεται για ό,τι θέλει, όποτε θέλει και όπως θέλει. Αυτό που πολλοί αναρωτιούνται, είναι αν οι κατά καιρούς αναρτήσεις του διατυπώνουν αυτό που σκέφτεται, ακριβώς όπως το έχει στο μυαλό του. Μήπως, δηλαδή, χρειάζεται κάποιο coaching και στην επικοινωνία. Αν πιστεύει ότι οι απόψεις του παρεξηγούνται, ένας ειδικός μπορεί να τον βοηθήσει να προφυλάξει τη δημόσια εικόνα του, που με τόσο κόπο και τόσες θυσίες έχει «χτίσει».
Αν τον είχε, ήδη, κοντά του, ίσως να είχε γλιτώσει τη σύγκριση με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Που, αντί να… περιμένει τα οπωροφόρα να καρποφορήσουν, μοίρασε μεγάλες ποσότητες τροφίμων σε άστεγους και άπορους στα Σεπόλια, την παλιά του γειτονιά.