Εγγραφα και αρχεία από κλάδο της CIA που επικεντρώνεται στην παραβίαση δικτύων και σε τρόπους για παραβίαση της ασφάλειας σε συσκευές όπως τα κινητά τηλέφωνα δημοσίευσε το Wikileaks.
Ο ιστότοπος του Τζούλιαν Ασάνζ αναφέρει ότι η δημοσίευση θα είναι η πρώτη από μια σειρά αποκαλύψεων, ενώ τη χαρακτηρίζει ως την μεγαλύτερη διαρροή υλικού από την αμερικανική μυστική υπηρεσία.
Το υλικό που ήλθε στο φως αποτελείται από περίπου 8.000 έγγραφα και αρχεία από ένα εσωτερικό δίκτυο της CIA, το οποίο ανήκει στο Κέντρο Κυβερνοπληροφοριών της υπηρεσίας (Center for Cyber Intelligence). Χρονολογείται στο διάστημα 2013-2016, με το Wikileaks να αφήνει να εννοηθεί ότι στο μέλλον θα φέρει στο φως και υλικό από άλλες περιόδους.
Όπως επισημαίνει ο ιστότοπος του Ασάνζ, το τελευταίο διάστημα υπήρξε μεγάλη διαρροή των προγραμμάτων που έχει γράψει η υπηρεσία και τα οποία βοηθούν τους πράκτορες να αποκτούν πρόσβαση στους υπολογιστές και τις συσκευές των στόχων που την ενδιαφέρουν.
Πρόκειται για ιούς και άλλα κακόβουλα προγράμματα εκμετάλλευσης κενών ασφαλείας (zero day exploits) καθώς και προγράμματα ελέγχου απομακρυσμένων συσκευών.
Κινητά iPhone, κινητά Android, ακόμα και οι τηλεοράσεις Samsung μπορούσαν να μετατραπούν σε μικρόφωνα παρακολούθησης για τους χάκερ της υπηρεσίας. Οπως αποκαλύπτεται μάλιστα το προξενείο των ΗΠΑ στη Φρανκφούρτη είναι μία από τις μεγάλες βάσεις παρακολούθησης της CIA, με αρκετούς πράκτορες να εργάζονται εκεί έχοντας και διπλωματική κάλυψη.
Αυτό το πολύτιμο για την υπηρεσία υλικό κυκλοφορούσε ανάμεσα στους εργαζόμενους και σε εξωτερικούς συνεργάτες χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα για θέματα ασφαλείας μέχρι που ένας από τους κατόχους του το παρέδωσε και στο Wikileaks.
Στην πράξη, αναφέρει το Wikileaks, η CIA από το 2001 είχε επεκτείνει τόσο πολύ το τμήμα κυβερνοπαρακολούθησης ώστε είχε τη δική της μικρή NSA, η οποία ήταν εκτός ελέγχου από την κεντρική εξουσία. Ολα αυτά με ένα τεράστιο προϋπολογισμό και παράλληλα με άλλες σκοτεινές δραστηριότητες, όπως το πρόγραμμα δολοφονιών τρομοκρατών με drone.
Πριν δημοσιευτεί το υλικό, το Wikileaks φρόντισε να αφαιρέσει ευαίσθητες πληροφορίες, όπως ονόματα και διαδικτυακές διευθύνσεις, αλλά περισσότερο τα ίδια τα προγράμματα και ειδικά τα πιο επικίνδυνα από αυτά.