Κριτική στην κυβέρνηση για την απόφασή της να αποστείλει πολεμικό υλικό στην Ουκρανία άσκησε ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος, ορίζοντας μια αντιπολιτευτική γραμμή ακόμα και στο θέμα της στήριξης του ουκρανικού λαού απέναντι στον ρώσο εισβολέα, εν όψει και της ενημέρωσης που θα κάνει στη Βουλή για το Ουκρανικό ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης την Τρίτη.
Ως γνωστόν, την Κυριακή το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε την αποστολή και στρατιωτικού υλικού με δύο C-130 στους Ουκρανούς. Ο πορτ παρόλ της Κουμουνδούρου, σε ανάρτησή του στα social media, εξέφρασε τη διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ: Οχι στην αποστολή στρατιωτικού υλικού.
«Η ξεκάθαρη καταδίκη της ρωσικής εισβολής και της παραβίασης του διεθνούς δικαίου δεν πρέπει να σημαίνει κινήσεις ελληνικής συμμετοχής σε στρατιωτικές επιχειρήσεις.
Ουσιαστικά, ο κ. Ηλιόπουλος εξέφρασε τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την ελληνική αρωγή προς την Ουκρανία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Γιώργος Κατρούγκαλος, πρώην υπουργός Εξωτερικών και αρμόδιος τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, είπε ότι «εάν ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση, θα στέλναμε πολλαπλάσιο ανθρωπιστικό υλικό στην Ουκρανία, αντί για στρατιωτικό εξοπλισμό».
Μιλώντας σε Mega και ANT1 την Κυριακή, ο κ. Κατρούγκαλος υποστήριξε ότι «η καταδίκη της ρωσικής εισβολής είναι δεδομένη και αυτονόητη, όπως είναι ολοφάνερη και η αντίθεσή της στο διεθνές δίκαιο και τις αρχές της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας των κρατών. Η διεθνής κοινότητα και ειδικά η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιήσουν όλα τα διπλωματικά μέσα –συμπεριλαμβανομένων ισχυρών και στοχευμένων κυρώσεων– για να τερματιστεί άμεσα η εισβολή και να επανέλθουμε στον δρόμο της διπλωματίας, με αποχώρηση των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων από την Ουκρανία. Πρέπει, παράλληλα, να στηρίξει ενεργά τον ουκρανικό λαό, όπως και να καθιερώσει έναν μηχανισμό επανεγκατάστασης προσφύγων –πρόταση την οποία υποστηρίξαμε με συνέπεια και στην περίπτωση του Αφγανιστάν».
«Δυστυχώς, προσέθεσε ο κ. Κατρούγκαλος, «η ΕΕ για μια ακόμη φορά απέδειξε τη γεωπολιτική αδυναμία της, καθώς απέτυχε να αποτρέψει τον πόλεμο, όπως απέτυχε και να εντάξει έγκαιρα τη Ρωσία σε μια πανευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας και ελέγχου εξοπλισμών στη βάση του διεθνούς δικαίου και του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Ειδικά την περίοδο 1999-2008, θεωρήθηκε, εσφαλμένα, ότι η Ρωσία είναι πλέον μιας δεύτερης κατηγορίας δύναμη, η οποία μπορεί εύκολα να αγνοηθεί και ότι η παραβίαση του διεθνούς δικαίου από δυτικές επεμβάσεις δεν θα τύχει εκμετάλλευσης από άλλες δυνάμεις στο μέλλον. Τίποτα από αυτά, όμως, δεν δικαιολογεί –πολλώ δε μάλλον νομιμοποιεί– τη ρωσική εισβολή. Το άμεσο ζητούμενο είναι να σταματήσει ο πόλεμος. Να περάσει η σκυτάλη στη διπλωματία. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρώπη θα πρέπει να αποτελέσει αυτοτελή πόλο εξισορρόπησης στη διεθνή σκηνή, με αυτονομία στην εξωτερική πολιτική και την άμυνά της από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.
»Και η Ελλάδα θα πρέπει, στον βαθμό που της αναλογεί και χωρίς μικρομεγαλισμούς, να διαδραματίσει έναν παρόμοιο ρόλο, υπέρ της ειρήνης και διπλωματίας και κατά του πολέμου. Οι νεκροί έλληνες ομογενείς αναδεικνύουν την ανάγκη για ακόμα πιο ενεργή, παρόμοια εμπλοκή στο Ουκρανικό. Εάν ήμασταν εμείς στην κυβέρνηση, θα στέλναμε πολλαπλάσιο ανθρωπιστικό υλικό στην Ουκρανία, αντί για στρατιωτικό εξοπλισμό. Γεννώνται, πάντως, εύλογα ερωτήματα γιατί απουσίαζε κατά τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης ο συναρμόδιος υπουργός Εξωτερικών. Υπάρχει ακόμη ελπίδα για την ειρήνη, ελπίδα που μας δίνουν οι μεγάλες φιλειρηνικές συγκεντρώσεις των λαών, από το Βερολίνο και την Αθήνα έως τη Μόσχα».