Ακούγοντας τις ανατριαχιαστικές μαρτυρίες των επιζώντων από τις φονικές πυρκαγιές, σου έρχεται στο μυαλό το πώς αρχίζουν οι περισσότερες ταινίες καταστροφής: υπάρχει μία ηρεμία, η κάμερα κάνει φόκους σε απλές καθημερινές στιγμές, χαμόγελα παιδιών, φαγητό που ετοιμάζεται, ένας παππούς που διαβάζει γαλήνιος την εφημερίδα του ή βλέπει τηλεόραση.
«Δεν πήρα ούτε τα κλειδιά του σπιτιού»
Οσοι έζησαν κι επέζησαν από τον πύρινο εφιάλτη, περιγράφουν πού τους βρήκε το κακό.
«Κοιμόμουν για μεσημέρι με ανοιχτά παράθυρα στο εξοχικό μας στην Κινέτα. Κάποια στιγμή άρχισα να μυρίζω ότι κάτι καίγεται, αλλά μέσα στον ύπνο μου δεν έδωσα σημασία. Με πήρε τηλέφωνο ο άνδρας μου έντρομος, ο οποίος βρισκόταν στην Αθήνα και άκουσε για τη φωτιά από την τηλεόραση. Πετάχτηκα έξω από το σπίτι και τότε κατάλαβα ότι η φωτιά είχε φτάσει ως την πίσω αυλή. Δεν πήρα μαζί μου ούτε τα κλειδιά του σπιτιού μέσα στον πανικό μου. Το μόνο πράγμα που είχα μαζί μου ήταν το κινητό, επειδή σε όλη τη διάρκεια μιλούσα με τον άνδρα μου» περιγράφει στο Protagon η Μαρία Πρωτονοταρίου.
Στην περιοχή του Νέου Βουτζά, ο 32χρονος Νίκος Σταθάτος έφυγε εγκαίρως μαζί με τη μητέρα του. Σήμερα έμαθε από γείτονες ότι το εξωτερικό του σπιτιού κάηκε και πήγε για να εκτιμήσει από κοντά τις ζημιές. Το πιο τραγικό νέο όμως ήταν ότι μία γειτόνισσά του μαζί με τα δύο της παιδιά εγκλωβίστηκαν μέσα στο σπίτι και κάηκαν.
«Κολυμπούσα δίπλα σε ένα πτώμα»
Συγκλονιστική είναι και η μαρτυρία κατοίκου της Ραφήνας στο news247.gr :
«Κολυμπούσα ανάμεσα σε πτώματα φίλων επί τέσσερις ώρες», είπε ο Νίκος Σταυρινίδης που βρέθηκε στη θάλασσα με τη σύζυγό του και έξι ακόμη οικείους του. Οπως περιγράφει, παρέμειναν στα ανοιχτά τέσσερις ολόκληρες ώρες, να κολυμπούν για τη ζωή τους. Διασώθηκαν από μηχανότρατα ανοιχτά της Αρτέμιδας (Λούτσας). «Το μόνο που κάναμε ήταν να επιπλέουμε», συνέχισε, εξηγώντας πως το μόνο που μπορούσε κανείς να κάνει μέσα στο νερό, μεσούσης θαλασσοταραχής εξαιτίας των ισχυρών ανέμων, ήταν να παραμένει στην επιφάνεια. Στη συνέχεια, ο κάτοικος Ραφήνας περιγράφει πως ενώ βρέθηκαν στα ανοιχτά οκτώ άνθρωποι, στην πορεία χάθηκαν δύο: «Δυστυχώς, χάσαμε δύο, έναν νεαρό που η μητέρα και η αδερφή του ήταν μαζί μας και μια άλλη κυρία περίπου 70 χρονών που δεν τα κατάφερε και χάθηκε δίπλα μας. Για μια ώρα περίπου ήταν ένα πτώμα δίπλα μας».
«Και στη θάλασσα καιγόσουν»
Καθηλωτικά είναι και τα όσα διηγούνται οι τραυματίες που νοσηλεύονται στο Σισμανόγλειο και μίλησαν στο iefimerida.gr για την δική τους περιπέτεια.
H 50χρονη κυρία Σταυρούλα βούτηξε στη θάλασσα για να σωθεί και παρασύρθηκε από τα κύματα. Κολύμπησε για 5 ώρες μέχρι να την βρει αργά τη νύχτα ένα καΐκι που την έσωσε. Επισημαίνει πάντως, πως μέχρι τις 5 το απόγευμα δεν υπήρχαν στην παραλία, στο Μάτι, ούτε αστυνομικοί, ούτε πυροσβέστες, ούτε λιμενικοί και ο κόσμος προσπαθούσε μόνος του να σωθεί. «Η φωτιά ήρθε από πίσω μας και μας έριξε στην θάλασσα. Στο Μάτι. Ηρθε ένας κύριος, ενώ η παραλία είχε γεμίσει κόσμο, τουρίστες, εθελοντής πρέπει να ήταν και φωνάζει: “Μπείτε στη θάλασσα”! Μπήκαμε στην θάλασσα. Και στη θάλασσα καιγόσουν. Είχε και παιδάκια. Ηταν 5 το απόγευμα. Δεν είχε έρθει ούτε πυροσβεστική, ούτε αστυνομία. Για πολλή ώρα δεν είχε έρθει. Μετά έπιασε κάτι σαν ωστικό κύμα που μας έβγαλε στα ανοικτά. Εμένα ένα καΐκι με βρήκε 11 η ώρα το βράδυ στα ανοικτά. Κολυμπούσα για πέντε ώρες. Με βρήκε το καΐκι “Σπύρος”. Μετά βγήκαν και άλλα καΐκια. Με ρωτούσαν, “έχει άλλους”; Είπα, έχει πολλούς και πείτε σε καΐκια και σκάφη να βγουν να βοηθήσουν».