Ο ένας πέτυχε γκολ, επιδεικνύοντας τις τεχνικές του αρετές και την ποδοσφαιρική του ευφυΐα. Είναι βαριά κουβέντα, όμως στη φάση αυτή ο Βαγγέλης Παυλίδης θύμισε τον Κώστα Μήτρογλου στα καλύτερά του. Ο άλλος, μας γλίτωσε από ένα γκολ, διώχνοντας την μπάλα πάνω στη γραμμή της ελληνικής εστίας σε μια από τις (συνήθεις τον τελευταίο καιρό) άστοχες εξόδους του τερματοφύλακα Πασχαλάκη. Ο Παντελής Χατζηδιάκος κατάφερε να εντυπωσιάσει σε μια θέση -του κεντρικού αμυντικού- όπου οι συγκρίσεις με τον Μανωλά και τον Παπασταθόπουλο, δύο από τους κορυφαίους στόπερ στην Ευρώπη, ήταν αναπόφευκτες.
Δύο παιδιά 21 και 22 ετών είναι η προσωποποίηση της «νέας εποχής» για την Εθνική μας ομάδα, που (ευελπιστούμε ότι) σηματοδοτεί η νίκη -με εξαιρετική εμφάνιση- επί της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης το βράδυ της Τρίτης. Δύο ξενιτεμένα στην Ολλανδία Ελληνόπουλα έκλεισαν τ’ αυτιά τους στην «πού τους βρήκαμε αυτούς» υποδοχή που τα media και τα social media τους επεφύλαξαν, και απέδειξαν πως άξιζαν αυτήν την ευκαιρία πολύ περισσότερο από δεκάδες άλλα -γνωστά- ονόματα που έγιναν διεθνείς από το 2015 κι έπειτα.
Τους οφείλουμε μια συγγνώμη. Το ίδιο και στον Τζόνι Φαν’τ Σιπ, που τον κατηγορήσαμε ότι τους επέλεξε επειδή αγωνίζονται σε συλλόγους της πατρίδας του. Οι πιο καχύποπτοι, μάλιστα, το πήγαν πολύ μακριά, τονίζοντας πως οι ατζέντηδες που μεσολάβησαν για τη μεταγραφή του Παυλίδη στην Μπόχουμ (Δημήτρης Παπαγεωργίου και Ρίαν Καπαγιαννίδης) είναι οι ίδιοι που έφεραν τον ολλανδό προπονητή στην Εθνική. Χωρίς να τους δούμε, έστω για μια φορά, βγάλαμε το συμπέρασμα ότι φόρεσαν τη φανέλα με το εθνόσημο επειδή… είχαν βύσμα.
Ο Παυλίδης δεν ήρθε «από το πουθενά». Εχει αγωνιστεί με όλες τις «μικρές» Εθνικές μας (Παίδων, Νέων, Κ-20 και Ελπίδων). Το 2015 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της FIFA με τα 15 μεγαλύτερα ταλέντα των τελικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος U-20 εκείνης της χρονιάς. Αλλά, πού να το ξέρουμε; Εμείς, μόνο τη «βιτρίνα» κοιτάμε. Την Εθνική Ανδρών και τη Σούπερ Λιγκ. Ο Βαγγέλης δεν πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, ή τον ΠΑΟΚ, ώστε να βγει στο φως της δημοσιότητας. Από την ακαδημία «Μπέμπηδες 2000» (του παλιού παίκτη του ΠΑΟΚ Παναγιώτη Κερμανίδη) έφυγε κατευθείαν στο εξωτερικό. Στα 16 του, τον Ιανουάριο του 2015. Ηταν μια συνειδητή επιλογή της οικογένειάς του (ο πατέρας του διατηρεί εταιρεία μεταφορών στη Θεσσαλονίκη), να καλλιεργήσει το ταλέντο του μακριά από το «τοξικό» περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Στη Γερμανία δεν ήταν εύκολα τα πράγματα. Εμενε μόνος, χωρίς να γνωρίζει τη γλώσσα. Κατάφερε να συνεννοείται χάρη στους γονείς ενός γερμανού συμπαίκτη του στην Μπόχουμ, που του έμαθαν τα βασικά και τον βοήθησαν λες και ήταν συγγενής τους. Για να προπονηθεί, ταξίδευε τρεις ώρες πήγαιν’ – έλα με το τρένο. Κάθε μέρα. Εάν μετακόμιζε πιο κοντά στο αθλητικό κέντρο της ομάδας του, θα απομακρυνόταν από το ελληνικό σχολείο που παρακολουθούσε, παραλλήλως με την καριέρα του στα γήπεδα.
Αλλά, χαλάλι τα βάσανα. Διδάχθηκε από μικρός το ποδόσφαιρο του γρήγορου ρυθμού και της έντασης – αυτό που δυσκολεύονται να παίξουν ακόμη και οι μεγαλύτεροι ελληνικοί σύλλογοι. Και απόλαυσε την εμπιστοσύνη που οι Ευρωπαίοι δείχνουν στα νεαρά ταλέντα, από την εφηβεία τους ακόμη. Προτού αποχωρήσει από την Μπόχουμ, όπου έκανε θραύση στην Κ-17 και Κ-19 του συλλόγου, πρόλαβε να αγωνιστεί τέσσερις φορές με την πρώτη ομάδα, προτού κλείσει τα 19. Πέρασε για ένα χρόνο και από την Μπορούσια Ντόρτμουντ, ως δανεικός, παίζοντας στη Β’ ομάδα μιας από τις πρωταγωνίστριες της Μπουντεσλίγκα. Είχε έρθει η ώρα να γίνει… Ολλανδός.
Η Βίλεμ τον απέκτησε τον περασμένο Ιανουάριο, με οψιόν αγοράς. Επειτα από 17 ματς, στα οποία ο Παυλίδης πέτυχε έξι γκολ και μοίρασε πέντε ασίστ, παίζοντας ως εξτρέμ, ο ολλανδικός σύλλογος κατέβαλε στην Μπόχουμ 250.000 ευρώ για να τον κάνει δικό του. Δεν το έχει μετανοιώσει. Επειτα από εννέα αγωνιστικές, ο έλληνας επιθετικός είναι δεύτερος σκόρερ στο πρωτάθλημα με έξι γκολ. Εχει πετύχει ένα παραπάνω από τον Χούντελααρ, τον Προμές και τον Τάντιτς, τους «παιχταράδες» του Αγιαξ. Σήμερα, η αξία του εκτιμάται στα 2,5 εκατομμύρια ευρώ.
Μια παρόμοια ιστορία έχει να διηγηθεί και ο Παντελής Χατζηδιάκος, ο οποίος το 2008, στα 11, ήρθε από τη Ρόδο στην Αθήνα για να σπουδάσει την μπάλα στην ακαδημία του Παναθηναϊκού, αλλά το 2011 βρέθηκε να παίζει με τους πιτσιρικάδες της Αλκμααρ. Με τη διαφορά ότι, για τον Χατζηδιάκο, η ξενιτιά δεν ήταν συνειδητή επιλογή. Την υπαγόρευσε η οικονομική κρίση που έπληξε την Ελλάδα. Οι δουλειές του πατέρα του δεν πήγαιναν καλά, κι έτσι η οικογένεια αποφάσισε να μετακομίσει στην Ολλανδία, από όπου κατάγεται η μητέρα του παίκτη.
Αφού «έλαμψε» στις ομάδες υποδομής του ολλανδικού συλλόγου, τον Ιανουάριο του 2015 ο Παντελής υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, τριετούς διάρκειας. Ενα χρόνο μετά, του προσφέρθηκε καινούργιο: έως το 2020, με αυξημένες αποδοχές. Στο μεταξύ, ο νεαρός στόπερ, που φημίζεται για τον χειρισμό της μπάλας και την ακρίβεια στις μεταβιβάσεις του (κοντά στο 90%!), είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στο Europa League (τον Δεκέμβριο του 2015) σε ηλικία 18 ετών. Είναι βασικός στην πρώτη ομάδα από τη σεζόν 2017-2018. Μέχρι σήμερα έχει αγωνιστεί σε 75 ματς (3 γκολ, 2 ασίστ). Το γεγονός ότι ο διάσημος ατζέντης Μίνο Ραϊόλα τον έχει συμπεριλάβει στο πελατολόγιό του, μαρτυρά τις εξαιρετικές του προοπτικές.
Εχει παίξει στις εθνικές ομάδες Κ-16 και Κ-17 της Ολλανδίας. Θα μπορούσε, κάλλιστα, να γίνει συμπαίκτης του φαν Ντάικ στους «Πορτοκαλί», όμως προτίμησε να παίξει δίπλα στον Μανωλά και τον Παπασταθόπουλο, στην Εθνική Ελλάδας. Προ ημερών, το όνειρό του βγήκε -εν μέρει- αληθινό. Επαιξε με τον Σιόβα και τον Σταφυλίδη, στη θέση του Μανωλά και του Παπασταθόπουλου.
Ο Παυλίδης και ο Χατζηδιάκος δεν ήρθαν «από το πουθενά», αλλά από το καλύτερα ποδοσφαιρικά σχολεία της Ευρώπης. Εξαιρετική η ιδέα του Φαν’τ Σιπ. Ισως αποδειχθεί πως είναι η λύση του προβλήματος που χρόνια τώρα ταλανίζει την Εθνική μας. Σου λέει, αφού οι ελληνικοί σύλλογοι δεν παράγουν, πια, νέα ταλέντα υψηλού επιπέδου, ας τα αναζητήσουμε στο εξωτερικό. Εκεί όπου, είτε από ανάγκη είτε από επιλογή, δεκάδες Ελληνόπουλα μαθαίνουν την μπάλα σωστά. Κι ας μη γνωρίζουμε τα ονόματά τους.