Καρέ από διαδήλωση στην Τεχεράνη: στο πλακάτ εικονίζονται οι Χαμενεΐ, Νασράλα και Σουλεΐμανί, δηλαδή ένας προς το παρόν ζωντανός και δύο σκοτωμένοι   | Majid Asgaripour/WANA (West Asia News Agency) via REUTERS
Επικαιρότητα

Ιράν: Αντεπίθεση ή αποκλιμάκωση, ιδού η απορία…

Στην Τεχεράνη οι απόψεις διίστανται: οι «σκληροί» θέλουν άμεσα απάντηση στις δολοφονίες των Χανίγια και Νασράλα, όμως οι «μεταρρυθμιστές» φρενάρουν τον πολεμικό οίστρο διότι ξέρουν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία δεν θα αντέξει
Protagon Team

Oταν διαδόθηκε η είδηση ​​της δολοφονίας του Χασάν Νασράλα από τις ισραηλινές βόμβες, την περασμένη Παρασκευή, ο Αλί Χαμενεΐ συνεκάλεσε στο σπίτι του, στο κέντρο της Τεχεράνης, έκτακτη συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Ασφαλείας του Ιράν. Η Corriere della Sera (Γκρέτα Πριβιτέρα) βασίστηκε στους New York Times και έγραψε ότι κυκλοφορούν φήμες πως ο αγιατολάχ είναι συντετριμμένος διπλά, διότι είχε σαν γιο του τον Νασράλα. «Και, τώρα, πώς απαντάμε σε άλλη μία ταπείνωση που δεχθήκαμε από τον Νετανιάχου;» αναρωτήθηκαν οι συσκεφθέντες. Εύλογη η απορία τους, ωστόσο δεν ομονόησαν.

Οι ΝΥΤ επικαλέστηκαν «μαρτυρίες ορισμένων αξιωματούχων, δύο εκ των οποίων είναι Φρουροί της Επανάστασης» για να γράψουν ότι πλέον στο Ιράν υπάρχει χάσμα απόψεων μεταξύ των «σκληρών» και των «μεταρρυθμιστών» του καθεστώτος. Οι πρώτοι, με επικεφαλής τον διατελέσαντα και υποψήφιο για την ιρανική προεδρία Σαΐντ Τζαλίλι, θέλουν άμεση και σκληρή απάντηση καθώς πιστεύουν ότι το Ισραήλ δεν θα σταματήσει τα πλήγματα και ότι μπορεί να φθάσει και μέχρι την Τεχεράνη ακόμη. Οι δεύτεροι, με επικεφαλής τον πρόεδρο Μασούντ Πεζεσκιάν, πιέζουν για αποκλιμάκωση καθώς θεωρούν σίγουρη την ήττα της πατρίδας τους σε περίπτωση πολέμου.

Οι δύο τάσεις στους κόλπους της ιρανικής εξουσίας πάντα υπήρχαν, όμως τους τελευταίους μήνες οι εσωτερικές συγκρούσεις επιδεινώθηκαν και κορυφώθηκαν, έγραψε η Ιταλίδα. «Δεν υπάρχει μόνο ο πόλεμος μεταξύ των μετριοπαθών και των σκληρών» σχολίασε ο ιρανολόγος Σαΐντ Γκόλκαρ, συνεργάτης διαφόρων αμερικανικών think tank. «Εξάλλου και οι μετριοπαθείς σκληροί είναι. Και μέσα στους Φρουρούς της Επανάστασης υπάρχει διάσταση μεταξύ των παλαιών και των νέων. Οι τελευταίοι κατηγορούν τους παλιούς ότι διεφθάρησαν, ότι η πίστη τους κλονίστηκε, έτσι πιέζουν τον Χαμενεΐ να επιλέξει τον δρόμο της σύγκρουσης».

Για την ιρανική ηγεσία το στοίχημα ήταν να διατηρηθεί η πίεση στο Ισραήλ και γενικότερα στο Μεανατολικό χωρίς να πυροδοτηθεί και ολοκληρωτικός περιφερειακός πόλεμος. Αλλά πλέον, έπειτα από τα αλλεπάλληλα πλήγματα που εδέχθη η Χεζμπολάχ, οι μουλάδες αντιλαμβάνονται ότι ήρθε η ώρα της δικής τους δράσης στο προσκήνιο, αφού η οργάνωσή τους στον Λίβανο δεν μπορεί να αποδώσει επιχειρησιακά. Ομως αυτό δεν είναι και ό,τι πιο συνετό, προσώρας τουλάχιστον. Οπως παρατήρησαν οι ΝΥΤ, ο Χαμενεΐ και σε δημόσιο λόγο του έδειξε και πάλι ως αρμόδια να απαντήσει στο Ισραήλ τη Χεζμπολάχ, ενώ κράτησε για το Ιράν τον κλασικό υποστηρικτικό ρόλο.

«Ολες οι δυνάμεις του Αξονα της Αντίστασης στέκονται στο πλευρό της Χεζμπολάχ» είπε. «Η Χεζμπολάχ θα ηγηθεί των δυνάμεων του Αξονα της Αντίστασης και θα καθορίσει την τύχη της περιοχής». Κατά την ανάλυση του νεοϋορκέζικου μέσου, «ο αγιατολάχ έδειξε με εντυπωσιακό τρόπο ότι το Ιράν δεν μπορεί να απαντήσει αδιαμεσολάβητα στο Ισραήλ και μάλλον επιλέγει την αυτοσυντήρηση παρά τον ολοκληρωτικό πόλεμο». Εξ ανάγκης μετριοπαθής στάση, όμως το ζήτημα είναι πώς θα συγκρατήσει τους «σκληρούς» μουλάδες. Για αυτό και ο πρόεδρος Πεζεσκιάν εντέλλεται να βρει την ιδανική ισορροπία απόψεων όσον αφορά την ιρανική απάντηση που… δεν θα έρθει.

Πάντως, για να μη φανεί άφωνος ο ίδιος απέναντι στα συνεχιζόμενα ισραηλινά πλήγματα, τόσο στον Λίβανο όσο και στην Υεμένη, ο Πεζεσκιάν επαναλαμβάνει ότι ο Λίβανος πρέπει να υποστηριχθεί. «Οι λιβανέζοι μαχητές δεν πρέπει να μείνουν μόνοι τους σε αυτή τη μάχη, ούτως ώστε το σιωνιστικό καθεστώς να πάψει να επιτίθεται στις χώρες του Αξονα της Αντίστασης». Υπενθυμίζεται ότι ο ιρανός πρόεδρος μόλις επέστρεψε από τον ΟΗΕ όπου χρησιμοποίησε ηπίους τόνους, ωστόσο οι αντικαθεστωτικοί Ιρανοί τον αποκαλούν «μαριονέτα του Χαμενεΐ» και οι Δυτικοί αναλυτές, πιο αισιόδοξοι, «υποψήφιο συνομιλητή της Δύσης».

Με τους πρώτους συμφωνεί και ο Γκόλκαρ: «Ο Χαμενεΐ έβαλε έναν ‘‘μετριοπαθή’’ στην κυβέρνηση διότι πρέπει να καταλήξει το συντομότερο δυνατόν σε νέα συμφωνία για την πυρηνική ενέργεια. Οι κυρώσεις έχουν καταστρέψει την οικονομία και η εξεύρεση συμφωνίας δεν είναι απλός στόχος αυτήν τη στιγμή». Οσο για την ιρανική απάντηση, και άλλοι Δυτικοί αναλυτές συμφωνούν στο ότι ο Χαμενεΐ την επιθυμεί μεν, όμως έχει επίγνωση της στρατιωτικής και κατασκοπευτικής ανωτερότητας του Ισραήλ. Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έχει απαντήσει ακόμη στη δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια.

Ο αγιατολάχ δεν θέλει τον πόλεμο, λοιπόν, για αυτό και χρησιμοποιούσε τους συμμάχους του, τη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ, κατέληξε η Ιταλίδα. Πάντως η Χαμάς έχει αποδεκατιστεί και κατά 90% ετέθη εκτός δράσης, ενώ η Χεζμπολάχ αποκεφαλίστηκε. Ετσι η ηγεσία του Ιράν έμεινε εκτεθειμένη. Πολλοί παρατηρητές σκέφτονται ότι οι μουλάδες έχουν ως μοναδική λύση την ανάπτυξη πυρηνικού όπλου ως αποτρεπτικού μέσου, όμως οι ιρανοί αντικαθεστωτικοί λένε ότι το καθεστώς απογυμνώθηκε. Δεν πιστεύουν ότι ο Χαμενεΐ θα καταλήξει σαν τον Νασράλα, όμως ελπίζουν ότι το τέλος της ισλαμικής δικτατορίας δεν θα αργήσει. Για τον αγιατολάχ λένε επιπροσθέτως ότι εδώ και τρεις ημέρες κρύβεται σε καταφύγιο.

Να πώς σχολίασαν επιγραμματικά οι ΝΥΤ την όλη κατάσταση, άβολη οπωσδήποτε, που έχει δημιουργηθεί στην Τεχεράνη έπειτα από την εξόντωση της ηγεσίας της Χεζμπολάχ και μάλιστα με τόσο καταλυτικό τρόπο: «Η προσπάθεια της Ισλαμικής Δημοκρατίας να φθείρει μέσω των πληρεξουσίων της το Ισραήλ φαίνεται ότι κατέστη μπούμερανγκ για την ίδια». Η συνέχεια των πάντων, στην πραγματική ζωή βέβαια.