Η πόλη Τζέλα (ή Γέλα) στην Σικελία όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης, ιδρύθηκε γύρω στο 688 π.Χ, κατά την διάρκεια του δεύτερου ελληνικού αποικισμού, από τον Αντίφημο και τον Έντιμο, αποίκους από την Ρόδο και την Κρήτη. Η πόλη αναπτύχθηκε και ισχυροποιήθηκε σχετικά γρήγορα και άρχισε να ιδρύει δικές της αποικίες. Κατά την διάρκεια εργασιών για την δημιουργία δικτύου οπτικών ινών στην πόλη για την παροχή διαδικτυακών υπηρεσιών άρχισαν να αποκαλύπτονται αντικείμενα και απομεινάρια μιας νεκρόπολης. Από τα μέχρι στιγμής ευρήματα που έχουν στην διάθεση τους οι αρχαιολόγοι τοποθετούν την δημιουργία της νεκρόπολης στην πρώτη περίοδο ύπαρξης της αποικίας μεταξύ του 7ου και 6ου αιώνα π.Χ.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της ιστοσελίδας του αμερικανικού περιοδικού Newsweek ανάμεσα στα ευρήματα ξεχωρίζει μια υδρία μέσα στην οποία βρέθηκαν τα οστά ενός νεογέννητου παιδιού και ο σκελετός ενός ζώου. Εχουν εντοπιστεί δεκάδες κεραμικά αντικείμενα όπως μια όμορφη κούπα πρωτοκορινθιακής τεχνοτροπίας η οποία δημιουργήθηκε ανάμεσα στο 700-651 π.Χ. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους η κούπα αυτή αποτελούσε μέρος μιας τελετής ταφής στην οποία χρησιμοποιούνταν ζώα που είχαν προηγουμένως σφαχτεί ή μαγειρευτεί. Πριν από ένα μήνα είχε ανακαλυφθεί σε άλλο σημείο της Τζέλας μια σαρκοφάγος με ένα σκελετό στο εσωτερικό της με χρονολόγηση επίσης το πρώτο μισό του 7ου αιώνα π.Χ εύρημα που συνδέεται τώρα με την νεκρόπολη.
Αν και οι ειδικοί δεν γνωρίζουν τον λόγο για τον οποίο τοποθετήθηκαν τα οστά ενός νεογέννητου σε μια υδρία θεωρούν ότι πρόκειται για μια ακόμη άγνωστη μέχρι σήμερα ενέργεια των αρχαίων Ελλήνων κατά την διαδικασία της ταφής η οποία επιβεβαιώνει ότι είχαν πολλές και ισχυρές απόψεις και προλήψεις σχετικά με τον θάνατο.