Τη στήριξή τους στην πολιτική γραμμή που έχει χαράξει ο νέος πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Νίκος Ανδρουλάκης, δηλώνουν τα στελέχη της λεγόμενης «τρίτης συνιστώσας» του ΚΙΝΑΛ (οι άλλες δύο είναι το ΠΑΣΟΚ και το ΚΙΔΗΣΟ), σε κείμενο-παρέμβασή τους για την πολιτική ταυτότητα, τη στρατηγική, τον προγραμματικό λόγο και τη στάση εν γένει του Κινήματος απέναντι στο δίπολο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.
Πρόκειται για στελέχη όπως ο προερχόμενος από τη ΔΗΜΑΡ Θόδωρος Μαργαρίτης, οι Μιχάλης Κάλαρης Γιάννης Τούντας, Παναγιώτης Ιακειμίδης (Κινήσεις Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία), αλλά και οι Παναγιώτης Καρκατσούλης, Γιάννης Μεϊμάρογλου και άλλα στελέχη του Ποταμιού που έμειναν στο Κίνημα Αλλαγής.
Η στρατηγική της αυτόνομης πορείας του ΚΙΝΑΛ, υπογραμμίζουν μεταξύ άλλων, δεν είναι μια περιχαράκωση ή μία μονοκομματική λογική ούτε λογική ίσων αποστάσεων, αλλά μια στρατηγική εναλλακτικού πόλου προς τη Δεξιά και τον αριστερό λαϊκισμό. Αυτή η γραμμή, τονίζουν δεν πρέπει να εμπλέκεται σε «αντι-δεξιά» ή «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπα, αλλά «να συγκροτηθεί ως μια προωθητική κατεύθυνση για την ανάπτυξη της χώρας με κοινωνικό και οικολογικό πρόσημο».
Αναλυτικά σε κοινή ανακοίνωσή του τα στελέχη της «τρίτης συνιστώσας« αναφέρουν τα ακόλουθα:
1. Η επιτυχία των Σοσιαλιστών στην Πορτογαλία αποτελεί και «μάθημα» για το Κίνημα Αλλαγής, το οποίο συνεχίζει να κινείται σε σωστή κατεύθυνση και μετά τις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου.
Οπως εκτιμούν, η νίκη των Σοσιαλιστών στην Πορτογαλία αποτελεί παράδειγμα και προκαλεί μία ενδιαφέρουσα συζήτηση για την ανάκαμψη της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, με στρατηγική που θέτει απέναντι τις συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές και αναδεικνύει στο επίκεντρο τα αδύναμα λαϊκά στρώματα.
2. Τάσσονται υπέρ της αυτόνομης στρατηγικής του ΚΙΝΑΛ, ως συνέχεια της στρατηγικής της Φώφης Γεννηματά, καθώς τονίζουν ότι «η συσπείρωση δυνάμεων στο ΚΙΝΑΛ με μια αυτόνομη πολιτική στρατηγική, που είναι διακριτή από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο μόνος δρόμος για την αλλαγή των συσχετισμών στην κατεύθυνση της προόδου και της κοινωνικής συνοχής. Η στρατηγική της αυτόνομης πορείας δεν είναι μια περιχαράκωση ή μια μονοκομματική λογική ούτε λογική ίσων αποστάσεων. Είναι μια στρατηγική εναλλακτικού πόλου προς τη Δεξιά με ένα μείγμα πολιτικής, το οποίο στηρίζεται στην κριτική στο νεοφιλελεύθερο δόγμα της συρρίκνωσης του δημόσιου χώρου, στον ρεαλισμό των συνθέσεων της αγοράς με το κράτος, στην υπεράσπιση των ευάλωτων στρωμάτων, στην κουλτούρα της Ανοιχτής Κοινωνίας. Ταυτόχρονα με την αμφισβήτηση του αριστερού λαϊκισμού και του ανορθολογισμού όσων υπερασπίζονται το “χθες”. Αυτή η γραμμή δεν πρέπει να εμπλέκεται σε “αντι-δεξιά” ή “αντι-ΣΥΡΙΖΑ” μέτωπα, αλλά να συγκροτηθεί ως μια προωθητική κατεύθυνση για την ανάπτυξη της χώρας με κοινωνικό και οικολογικό πρόσημο».
3. Το Κίνημα Αλλαγής, σημειώνουν στη συνέχεια, αποτελεί αντικειμενικά τον πολιτικό χώρο της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας και οφείλει να είναι ένα ευρύχωρο κοινό σπίτι όλων των κεντροαριστερών τάσεων. Από τον ισχυρό ρόλο του ΠΑΣΟΚ μέχρι την Ανανεωτική Αριστερά, το Προοδευτικό Κέντρο, τις εκσυγχρονιστικές αντιλήψεις της Σοσιαλδημοκρατίας και της Πολιτικής Οικολογίας. Ένας πλατύς, ανοιχτός φορέας που ενώνει και συσπειρώνει σε πολυτασική βάση με τις απαραίτητες συνθέσεις τα προοδευτικά ρεύματα. Ένα σύγχρονο συλλογικό πολιτικό υποκείμενο, που δεν μένει προσκολλημένο στα ιστορικά στερεότυπα της Δημοκρατικής Παράταξης, αλλά με νέο βηματισμό [στοχεύει στην] δημιουργική μετεξέλιξη του χώρου της Κεντροαριστεράς.
4. Θέτοντας εξάλλου ένα συνολικό πρόγραμμα – αφήγημα για τη σοσιαλδημοκρατική ταυτότητα του ΚΙΝΑΛ και δηλώνοντας ότι θα αγωνιστούν και με τη νέα ηγεσία για την επιτυχία του εγχειρήματος, υποστηρίζουν ότι το εν λόγω προγραμματικό πλαίσιο, θα απευθύνεται και θα στοχεύει:
-Στα μη προνομιούχα, οικονομικά αδύναμα τμήματα της κοινωνίας μέσω της αναδιανομής, της κοινωνικής κινητικότητας, των ίσων ευκαιριών, της διασφάλισης δικαιωμάτων, στην έξοδό τους από την κοινωνική δυσπραγία.
-Στα νέα δυναμικά και παραγωγικά κοινωνικά στρώματα και φορείς, υποκείμενα των νέων μορφών εργασίας, που αναδεικνύει η 4η βιομηχανική επανάσταση, οι νέες τεχνολογίες, η διασυνδετικότητα και ο δικτυακός μετασχηματισμός.
-Στην αντιμετώπιση των ισχυρών διεθνών προκλήσεων και πρωτίστως της κλιματικής κρίσης, της βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας, της υγειονομικής ευαλωτότητας και των πανδημιών.
Επιπρόσθετα, υπογραμμίζουν την ανάγκη σύγχρονων προοδευτικών μεταρρυθμίσεις. Οπως υποστηρίζουν, «η συντηρητική πολιτική της ΝΔ με την απογείωση των πελατειακών σχέσεων επιτείνει τα χρονίζοντα προβλήματα. Οι εκκρεμείς μεταρρυθμίσεις έχουν αδρανοποιηθεί υπέρ του λεγόμενου “επιτελικού κράτους” του Μαξίμου, που έχει οδηγήσει όχι μόνον στον υπερσυγκεντρωτισμό στη λήψη των αποφάσεων και την de facto υποβάθμιση της επιτελικής λειτουργίας της κεντρικής διοίκησης αλλά και σε πρωτοφανείς αστοχίες και αποτυχίες στις κρίσεις που κλήθηκε να διαχειριστεί, ενώ θέτει και ζητήματα δημοκρατικής διαχείρισης και ελέγχου της κρατικής εξουσίας.
Στον αντίποδα, «η σοσιαλδημοκρατική ατζέντα μπορεί να οδηγήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για να βγει η χώρα από την πολύπλευρη κρίση της. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται η μεταφορά πεδίων πολιτικής στην αυτοδιοίκηση, αρχίζοντας από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση, η αυστηρή εφαρμογή της καλής νομοθέτησης με την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας του κοινοβουλίου, η ενδυνάμωση της διαφάνειας σ’ όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης και λήψης αποφάσεων».
«Συνεχίζουμε με στόχο τις βαθιές τομές όχι μόνο στο περιεχόμενο της πολιτικής, αλλά στον ίδιο τον τρόπο με τον οποίο ασκούμε πολιτική, για τη νίκη της Σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα», καταλήγουν τα στελέχη της λεγόμενης «τρίτης συνιστώσας» του ΚΙΝΑΛ.