Την προσοχή της στον υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας, τον νεαρό Στεφάν Σεζουρνέ, έστρεψε η Corriere della Sera με αφορμή μία φαινομενικά περίεργη αιτία: μέτρησε τα λάθη του στον προφορικό και στον γραπτό λόγο, κουσούρι «χτυπητό» που δεν περνάει απαρατήρητο στον κουτσομπόλη κόσμο της διπλωματίας, αφού η γαλλική γλώσσα υποτίθεται ότι είναι η κατ’ εξοχήν διπλωματική – τουλάχιστον με αυτή την ιδέα βαυκαλίζεται το γαλλικό πολιτικό προσωπικό ακόμη και σήμερα, παρά την απόλυτη κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας στα διεθνή φόρα. Τι συμβαίνει, λοιπόν, στο Παρίσι; Τίποτε θανάσιμο, πάντως: «Οπως χιλιάδες άλλοι άνθρωποι, ο υπουργός είναι δυσλεκτικός».
Φορώντας το κοστούμι του, ο 38άρης Σεζουρνέ έδειχνε ίδιος με τους άλλους νεαρούς «μακρονιστές» του γαλλικού υπουργικού συμβουλίου: περιποιημένη εμφάνιση χωρίς εκκεντρικότητες, άψογοι τρόποι, κ.λπ. Στην περίπτωσή του το κρας τεστ έγινε στην Ουκρανία, όπου μετέβη στη θέση της προκατόχου του Κατρίν Κολονά.
«Το ταξίδι ήταν απαιτητικό», όμως ο υπουργός μπέρδεψε τη γλώσσα του. Δήλωσε άλλ’ αντ’ άλλων. Είπε ότι πήγε στο Κίεβο για να υπερασπιστεί τους «πρίγκιπες» της δημοκρατίας, αντί για τις «αρχές» της δημοκρατίας, και άλλα εξίσου χαριτωμένα που απογειώνουν τον οίστρο της παραπολιτικής, και όχι μόνο στα έντυπα. Στα σόσιαλ μίντια βουλευτές της Μαρίν Λεπέν ξεσπάθωσαν για «το κατάντημα» και «την παρακμή» του υπουργείου Εξωτερικών.
Τις τελευταίες ημέρες στη Γαλλία, έγραψαν οι Μιλανέζοι, με τον διορισμό του νέου πρωθυπουργού, του 34χρονου ομοφυλόφιλου Γκαμπριέλ Ατάλ, το ζήτημα της διάστασης μεταξύ όλων αυτών των νεαρών εκπροσώπων της ελίτ και του απλού λαού επανήλθε στην επικαιρότητα. Πολύς λόγος γίνεται ξανά περί «ταξικών κωδίκων» που ισχύουν για την ανέλιξη και την κατάληψη θέσεων εξουσίας και περί «μικρού, κλειστού κύκλου μυημένων στελεχών» που επωφελείται.
«Ομως, αν αυτοί οι μυημένοι μπερδεύουν τη γλώσσα τους, η νομιμότητά τους αμφισβητείται ακόμη περισσότερο». Και αυτά, παρά το γεγονός ότι ο Σεζουρνέ διαφέρει από τους άλλους «μακρονιστές», αφού είναι γόνος μικροαστών, ενός κοσμογυρισμένου προς εξεύρεση εργασίας τεχνικού της France Télécom. Ο νεαρός υπουργός Εξωτερικών δεν είναι, τέλος πάντων, «πορφυρογέννητος».
Ο ίδιος μίλησε στο γαλλικό έντυπο Le Parisien για την περίπτωσή του. Αφού ξεκαθάρισε τα της Ουκρανίας (στη συνέντευξή του προεξόφλησε ότι «η Ρωσία δεν μπορεί να κερδίσει στην Ουκρανία»), είπε πως όταν ήταν παιδί διαγνώστηκε με πολύ σοβαρή δυσλεξία και ότι «σχεδόν κατάφερε» να την εξαλείψει. Ωστόσο «το πρόβλημα επιστρέφει σε στιγμές κούρασης ή στρες».
Δικαιολογήθηκε, δε, ισχυριζόμενος ότι του έλειπε ο ύπνος: «Είχα κοιμηθεί πέντε ώρες σε τρεις ημέρες» είπε. Ο Σεζουρνέ απευθύνθηκε και σε δυσλεξικούς σαν τον ίδιο: «Εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται στην κατάστασή μου. Θέλω να περάσω ένα μήνυμα: μπορεί να φαίνεται ανυπέρβλητο το πρόβλημα, όμως, κοιτάξτε με, όλα είναι πιθανά. Μη χάνετε την ελπίδα σας».
Η Corriere δεν θέλησε να είναι καταπέλτης, το αντίθετο μάλιστα. Εγραψε –όχι με προσποιητή γαλατική, αλλά με γνήσια λατινική ευγένεια– ότι «σε έναν κόσμο εμμονής με την τυπική ορθότητα και με τις πρώτες εντυπώσεις, η ατέλεια του Σεζουρνέ τού χαρίζει πολιτικό πλεονέκτημα, αφού τον καθιστά πιο ανθρώπινο». Και όχι μόνο: για να απαλύνει τις εντυπώσεις που επανέφεραν στο προσκήνιο το χάσμα μεταξύ της ελίτ και του λαού, θύμισε ότι στην Ιστορία μεγάλες προσωπικότητες έπασχαν από δυσλεξία.
«Η δυσλεξία του προέδρου των ΗΠΑ Τζέι Εφ Κένεντι ήταν γνωστή, αλλά έγινε δεκτός από το Χάρβαρντ» – και από κοτζάμ Μέριλιν, θα συμπληρώσουμε. «Ο Στιβ Τζόμπς, ο ιδρυτής της Apple, μίλησε για τη δυσλεξία του ως κίνητρο, αλλά και ο Αλμπερτ Αϊνστάιν ήταν γνωστός για τα συχνά γλωσσικά λάθη του, αν και η διαταραχή του δεν διαγνώστηκε ποτέ».