Ας μιλήσουμε για σεξ; Όχι ακριβώς. Ας μιλήσουμε για ένα ραντεβού δύο 17χρονων, κάπου στα 1978, με σκοπό να ολοκληρώσουν τη σχέση τους. Και με βοήθημα ένα παλιακό, πουριτανικό λεξικό του σεξ, για να αντιμετωπίσουν ακριβώς αυτό: το σεξ. Και να ανακαλύψουν ότι τελικά το σημαντικό σε αυτή τη δυαδική σχέση είναι τα δύο μισά του Εμείς. Αυτοί οι δύο. Ο Τάκης και η Κάτια.
Τελικά, όλα έχουν να κάνουν με το σεξ, εκτός από το ίδιο το σεξ, όπως έλεγαν οι σοφοί παλιοί; «Θα συμφωνήσω σε αυτό. Αντιδρούμε στη σεξουαλική μας έκφραση, στη σχέση των φύλων ή των ατόμων, όλα καθορίζονται από αυτό κι όταν φτάνει εκείνη η στιγμή είμαστε τελικά απόντες», μου αντιπροτείνει ως «νέος» ο Τάκης της παράστασης «Σεξ Λεξικόν – Η επιστήμη του έρωτα» του Σπύρου Δ.Μιχαλόπουλου, που σε σκηνοθεσία Αγγελίτας Τσούγκου, ανεβάζεται από τις 2 Οκτωβρίου στο Θέατρο 104. Μιλάμε για τον Σπύρο Χατζηαγγελάκη – που στο «Σεξ Λεξικόν» θα τον ξαναδούμε στο πλευρό της πολυπροβεβλημένης Φωτεινής Αθερίδου, κόρης του Θοδωρή Αθερίδη – «ψυχής» της ομάδας θεάτρου C. for Circus, που λειτουργεί και εργαστήρια θεάτρου για ενήλικες και εφήβους. Όπως θα τον ξαναδούμε σε μια επιστροφή στο… 1868, με την ομάδα του, στο ατμοσφαιρικό «ГЛУМ», βασισμένο στο «Ημερολόγιο ενός απατεώνα» του Αλεξάντρ Οστρόφσκι (στο Θέατρο 104, από Νοέμβριο έως Ιανουάριο).
Μιλάμε για τον Σπύρο Χατζηαγγελάκη, που ομολογεί: «Η αλήθεια είναι πως ασχολούμαι με πολλά. Έχω σκηνοθετήσει, έχω κάνει φώτα ανεβασμένος σε σκάλες, ασχολούμαι εντατικά με τη φωτογραφία, βρίσκοντας ως αγχολυτικό να φωτογραφίζω ανθρώπους» (και παραστάσεις, όπως για το νεανικό «Άλφα Ιδέα»). Όπως και με τα κρουστά στο συγκρότημα Valsia, μαζί με τις Βαλέρια Δημητριάδου και Αθανασία Κουρκάκη, μαζί με τις οποίες επελέγησαν για να παρουσιάσουν το τραγούδι τους «Endless Walk» στην τελευταία Ταράτσα του Φοίβου (Δεληβοριά). Και να μην ξεχάσω: θα τον δούμε και στην τηλεοπτική σειρά «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» (Alpha), παρότι για χρόνια μου εξομολογείται ήταν αρνητικός στην τηλεόραση και στα σενάρια που του πρότειναν, «καθώς δεν μπορούσα να καταλάβω με τίποτα πως κολλάω εγώ σε αυτό. Χώρια ότι φοβάμαι μην παίζω με τον ίδιο τρόπο». Ιδού όμως το στοίχημα για τον ίδιο. Να νικήσει και αρνήσεις και φόβους.
Πού είμασταν; Στο σεξ. Τι αφορά αλήθεια το σήμερα το «Σεξ λεξικόν» δύο νέων του 1978. «Ανεξαρτήτως εποχής όλοι έχουμε περάσει από αυτό. Η ερωτική έλξη είναι εκείνο που μας αφορά και σε αυτό η ουσία παραμένει η ίδια. Το μόνο που αλλάζει είναι η αντίληψη της κοινωνίας. Για παράδειγμα, το Σεξ Λεξικόν – που είναι υπαρκτό – θεωρούσε τότε την ομοφυλοφιλία σαν «διαστροφή» ή «κατάρα». Σήμερα ελπίζω και εύχομαι ότι είμαστε πιο ανοιχτοί. Μαθαίνουμε όλοι για θέματα που είναι τζιζ. Μεγαλώνοντας, όμως, είπα «γιατί τζιζ;» και τα ξαναείδα στη βάση τους. Δηλαδή, με άξονα τη φύση του ανθρώπου».
Βέβαια, το σεξ, προκλητικό ακόμη και ως λέξη, είναι εκεί στον τίτλο της παράστασης. «Αλλιώς θα μιλούσαμε απλώς για μια ακόμη ιστορία αγάπης μεταξύ δύο νέων. Στην οποία υπάρχει και η σεξουαλική ενηλικίωση». Μήπως τα ξεχωρίζουμε πολύ αυτά τα δύο, σεξ και αγάπη, τον ρωτάω. «Εγώ προσωπικά δεν τα διαχωρίζω όταν μιλάμε για αγάπη που αφορά στον έρωτα» είναι η πρώτη αντίδραση του Σπύρου Χατζηαγγελάκη. «Η κοινωνία μας δεν είναι αρκετά ανοιχτή. Θεωρεί την αγάπη ως κάτι ωραίο και το σεξ ως κάτι προσβλητικό – όχι όλα τα μέλη της φυσικά. Είναι περίεργο που σαν κοινωνία μας αρέσει να κοιτάμε μέσα από την κλειδαρότρυπα αλλά παρόλα αυτά βάζουμε όρια, ακόμη και λεκτικά. Υπάρχουν λέξεις τζιζ κι ας τις χρησιμοποιούμε κατά κόρον. Υπάρχουν και πράξεις τζιζ, που όμως όλοι κάνουν».
Ενοχές, που όπως λένε οι ψυχίατροι είναι εκείνο που κάνουμε και για το οποίο μεταμελούμε; Ή ντροπή, που κατά την ψυχιατρική ετυμολογία πάντα, είναι εκείνο που θέλουμε να κάνουμε, αλλά δεν τολμάμε θεωρώντας ότι δεν είμαστε αρκετοί γι’ αυτό, για να το φτάσουμε; «Θέλει σκέψη αυτό», αντιδρά προβληματισμένος ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης. Άλλωστε τι σημασία έχουν οι ψυχίατροι εδώ; Εμείς μιλήσαμε για σεξ. Ή σχεδόν γι’ αυτό. Και για αγάπη. Και για πολλά άλλα…