Τι γίνονται οι μετεγγραφές αεροδρομίου;

Oι μετεγγραφές αεροδρομίου είναι κάπως σαν τους καλοκαιρινούς έρωτες. Το θέμα, βέβαια, είναι τι γίνεται όταν έρχεται ο χειμώνας… Πριν λίγες μέρες ήρθε στον ΠΑΟΚ ο Μπερμπάτοφ και στην Τούμπα αναμένεται να πέσουν τα… τσιμέντα. Δικαίως. Ο Bούλγαρος στράικερ αποτελεί ένα ηχηρότατο όνομα με μια εντυπωσιακή καριέρα, με πολλά γκολ. Ήδη 10.000 φίλαθλοι του ΠΑΟΚ τον αποθέωσαν, ακόμη και τα ξένα media ασχολήθηκαν με το όλο… νταβαντούρι. Άλλωστε για τον Τύπο και τα ηλεκτρονικά media, κάτι τέτοια σκηνικά είναι βούτυρο στο ψωμί τους… Εξασφαλισμένα πρωτοσέλιδα για μέρες, βδομάδες… Με τίτλους, γεμάτους συναίσθημα. «Πάτησε το χορτάρι τής Τούμπας», «ήρθα για να μείνω», «τέτοιους φιλάθλους δεν έχω ξαναδεί». Δεν τα λέει μόνο ο Μπερμπάτοφ, όλοι, σε όλες τις ομάδες, τα λένε και κάπως δικαιολογημένα, αφού ξέρουν ότι το κοινό τέτοια περιμένει να ακούσει. Αν τύχει και μιλήσουν κάπως πιο συγκρατημένα, κινδυνεύουν με μείωση τής δημοτικότητάς τους. Συνεπώς γιατί να βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους;

Κάποτε ο Γουλανδρής είχε φέρει στην Ελλάδα τον Πολέτι. Αργεντινός τερματοφύλακας με μεγάλες περγαμηνές. Στα πρώτα ματς, οι βολίδες έφευγαν με δύναμη προς την εστία του αλλά ο Πολέτι, ακλόνητος. Άπαντες οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού είχαν εντυπωσιαστεί. Σκέφτονταν: “μεγάλη αντίληψη ο Πολέτι, μεγάλη εμπειρία. Ξέρει πού θα πάει η μπάλα και δεν αναλώνεται σε περιττές ενέργειες”. Τελικά όταν τα σουτ των αντιπάλων άρχισαν να γίνονται γκολ, έγινε σαφές ότι αυτό που είχε ο Πολέτι δεν ήταν αντίληψη αλλά τα… λουμπάγκα του (που έλεγε και η Σαπφώ Νοταρά). Ένα πρόβλημα στη μέση που εμπόδιζε την κίνησή του, με φυσικό αποτέλεσμα, τα γκολ.

Κι έτσι το θέμα είναι ο Μπερμπάτοφ να μην αποδειχθεί κατά τη διάρκεια τής χρονιάς… Περπάτοφ. Κάποιος σταρ δηλαδή, μεγάλου βεληνεκούς που όμως ήρθε στο πρωτάθλημά μας για να κολλήσει τα τελευταία του ένσημα (μεταξύ μας, γιατί κάποιος σταρ, στα καλά του χρόνια, να έρθει εδώ;). Ασφαλώς μπορεί και μόνο η κλάση του να αποδειχθεί αρκετή και να βοηθήσει σημαντικά τον ΠΑΟΚ. Αλλά αν απορροφηθεί από αυτό το υπέροχο περιβάλλον του ελληνικού πρωταθλήματος; Αν «προσαρμοστεί» πιο γρήγορα από το αναμενόμενο και καταλήξει… Περπάτοφ;

Τα παραδείγματα, ουκ ολίγα. Αναφέρονται ενδεικτικά: Καζιμιέρσκι, Μπίσκαν, Κονσεισάο, Μπόρχα, Λεντέσμα, Ραούλ Μπράβο, Ντάνι, Ρεκόμπα και άλλα πολλά. Ακόμη κι ο Απόλλων Αθηνών στα ’80ς, είχε φέρει τον Ρενέ Βαν Ντε Κέρκοφ, μέλος τής Εθνικής Ολλανδίας, με συμμετοχή σε δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου, το ’74 και το ’78! Έκανε ο Βαν Ντε Κέρκοφ τον Απόλλωνα υπερομάδα; Όχι. Έβαλε μερικά γκολ, πέρασε όμορφα στην Ελλάδα που έχει πολλά όμορφα μέρη (όπως μού είπε και σε συνέντευξή του προ 5ετίας) και αποχώρησε ησύχως… Συνήθως το αντίθετο συμβαίνει. Κάποιοι που έρχονται με λιγότερες τυμπανοκρουσίες, «ανθίζουν» γρήγορα και μετά, τι άλλο να κάνουν, μας κουνούν το μαντήλι. Κλασικό παράδειγμα ο Τουρέ, ο Πάντιτς, ο Βιερίνια, ο Μπλάνκο κ.α. Ή «γίνονται» Έλληνες, όπως ο Βαζέχα και ο Σαβέβσκι. Όχι ότι δεν ήρθαν σταρ που δικαίωσαν αρκετές -τουλάχιστον- από τις προσδοκίες. Και συνήθως ήταν παίκτες του Ολυμπιακού. Ο Ντέταρι, Ριβάλντο, ο Τζιοβάνι, ο Καρεμπέ. Ή πιο πρόσφατα στον Παναθηναϊκό ο Σισέ. Αλλά, το ποσοστό τους, σε σχέση με το σύνολο των αφιχθέντων «Μεσσιών», ήταν μάλλον μικρό.

Όμως, είπαμε: οι μετεγγραφές αεροδρομίου είναι σαν τους καλοκαιρινούς έρωτες (άντε και λίγο φθινοπωρινούς…). Όλα είναι ιδανικά, η προσδοκία κυριαρχεί, τα όνειρα δεν τα απαγορεύει κανένας, τα διαρκείας πρέπει να πουληθούν. Αλλά ο χειμώνας είναι εκείνος που μέσω της ψυχρής λογικής του θα δείξει αν ο καλοκαιρινός έρωτας κατόρθωσε τελικά να εξελιχθεί σε μόνιμη σχέση.

* Ο Γιάννης Τριανταφύλλου είναι δημοσιογράφος